Hearts on Fire

Chapter 3: Truth

Pumunta kami ni Rogue doon sa table at kaming dalawa na lang ang nagku-kwentuhan.

"Alam niyo yung feeling na na-inlove ka sa isang tao pero tinago mo dahil ayaw mong magkalayo kayo?" Tanong ko kay Rogue.

"Bakit naman?" Tanong niya.

"Ganito kasi yun eh... Simula pagkabata ay isa akong bisexual o 'yung nagkakagusto sa parehong babae o di kaya naman lalake dahil wala akong pinipili sa pagmamahal," sabi ko.

"Ako rin naman... Basta mahal ko, 'yun na 'yun," sabi niya.

"Siguro naging ganito ako kasi nangungulila ako sa pagmamahal ng pamilya dahil ang pinaka-mabait ko lang naman na nanay ang kasama ko sa buhay at napaka-swerte ko talaga dahil tanggap niya ako," sabi ko.

"Buti ka pa tanggap ka ng mama mo," sabi ni Rogue.

Tinitigan ko siya... Nakita ko sa mga mata niya na malungkot siya.

"Hmmm.... Sinubukan kong manligaw sa isang lalake na bumihag sa akin nung senior high dati kasi mukha siyang anghel pero niligawan din siya ng kaibigan ko at nakikita ko na para sila sa isa't-isa kaya ano pa bang magagawa ko kung hindi magparaya na lang," sabi ko.

"Ahhh... Gets ko... Si Kith 'yung niligawan mo," sabi niya.

Ngumiti na lang ako at tumago ako sa kanya. Umiinom lang si Rogue at nakikinig siya.

"Marami akong kaibigan... kwela din naman ako minsan pero meron akong lalakeng nagugustuhan na siyang dahilan kaya minsan hindi ko maiwasang malungkot kapag nakikita ko siya na palaging may kasamang ibang mga babae," sabi ko.

"Ano ba kasi ang nangyari dati sa inyo ni James?" Tanong ni Rogue.

"Lagi pa ring nakatatak sa isip at puso ko 'yung ginawa niya sa akin nung junior highschool pa lang ako," sabi ko.

....

Naglalakad ako sa hallway ng school at nakita ko ang isa sa mga kaibigan ko dito... siya si James. Actually crush ko talaga itong si James at hindi ko lang sinasabi sa kanya. Mabait siya at laging nakangiti kaya laging good vibes kapag kasama ko siya.

Naka-upo siya sa bench at wala ng tao kaya lumapit ako sa kanya. Nag-alala ako ng makita ko siyang umiiyak at naka-yuko siya habang hawak ang boquet ng tulips.

Umupo ako sa tabi niya dahil nag-aalala talaga ako sa kanya.

"James... bakit umiiyak ka?" Nag-aalala kong tanong sa kanya.

"Iwan mo ako... gusto kong mag-isa." Umiiyak niyang sabi.

"Sige... pero sana lagi mong tandaan na nandito lang ako." Sabi ko sa kanya.

Tumayo na ako at maglalakad sana ako palayo ng bigla niyang hatakin ang kamay ko kaya napahinto ako.

"Peter... mapag-kakatiwalaan ba kita?"

Halatang puno ng hinanakit ang boses ni James kaya lumingon ako.

"Syempre naman... kaibigan kita." Seryoso kong sabi.

Umiiyak siya at umupo na lang ulit ako sa tabi niya dahil alam ko na kailangan niya ng kausap.

"Pinaasa niya ako Peter..." Umiiyak niyang sabi.

"Huh? Kwento mo naman sakin at naguguluhan ako."

"Alam mo naman kung gaano ko kamahal si Alexa diba? Ginawa ko lahat ng sinabi niya para sagutin niya ako pero wala pa rin..." Humahagulgol niyang sabi.