Alliyah's Pov
Nakapunta na kami sa classroom kung saan kami magkaklase. Una Kong nakilala si Hermione, Troi at Paulo. Akala ko magiging classmate ko sila. Pero Hindi pala. Masakit talaga umasa sa mga bagay Na inaakala mo. (Ano daw?)
"Bes. Pano yan. Di pala tayo magkaklase. Yaan mo na magkatabi lang naman rooms natin."
"Oo na bes. Haha geh lipat ka Na. Nandun Na yung adviser nyo" malungkot na sabi ko.
Pero kahit nawala sila. Mayroon akong mga naging close sa classroom. Ito ay sila Stacey, Lyka, Karylle at Sharlin.
Haaayyyyyssss! Eto yun ehhh! Yung pinaka ayaw kong parte ng first day!
"Introduce yourself"
"Hi. I'm Alliyah Mendez. 14 years of age. I'm just nobody. Nothing more. Nothing less. Thank you."
Umupo na ulit ako sa umupuan ko. Yung mga katabi ko nagkakagulo.
"Hi. May itatanong ako sayo." Nakakagulat naman itong si Lyka
"Uhhhmm ano yun?" Nahihiyang sabi ko. Oo tama nahihiya ako! Uso pa yun noh.
"Foreigner ka ba? Bakit brown yung eyes mo?"
"Hindi ko alam. Ewan ko. Malay ko." Ehhh Hindi ko naman kasi talaga alam ehhh! Sabi ng mommy ko SA Taiwan daw ako pinanganak. Baka nga siguro. Haaayysss nvrmnd.
Natapos Na ang klase at recess Na. Yeeyyy! My favorite time. Recess......... Hahaha.
"Uyyy! Mga bes. Tara nang magrecess." Pag-aaya ni Stacey
"Haha. Sige Tara Na. Gutom Na ko. Heaven Na dun sa canteen Tara Na!!!! Nakakaloka kayo!" Pasigaw na sabi ko
Pagkarating namin sa canteen.
"Wooaahhh! Seriously ang haba ng pila!!!" Gulat na sabi ko.
"Ang Oa mo bes." Sabay batok sakin ni Lyka
"Magtiis ka nalang gutom ka Na diba?" Sabi ni Stacey
"Oo Na. Sige Na." Ehhh no choice edi pumila ako.
After 123456789 years. Haha djk lang. Nakaraos din nakabili Na ako. Pagkatapos namin bumili. Kumain Na kami at nagtuloy nanaman ng klase.
~~~
Thanks for reading. Please vote and comment. Thank you.
BINABASA MO ANG
Bakit Ikaw Pa
Teen FictionNaranasan nyo na ba mainlove? Sa sarili nyong bestfriend? Alam ko marami nang ganitong story dito sa wattpad. Pero sana tunghayan nyo ang masakit na nakaraan ng aking buhay. Mahirap umasa sa taong alam mong wala kang pag-asa. Pero nung araw na sinab...
