Chapter 3: Iwas Mode

59 11 1
                                    

Nathan Pov

Friday ngayon. Ilang araw narin since nung pasukan. Hanggang ngayon. Hindi ko parin nakikita si Alliyah. Iniisip ko palang sya. Bigla ko syang nakita. Lumabas sya sa pinto malapit sa classroom namin. Siguro limang room yung layo namin. Pero nakikilala ko parin sya. Sinubukan ko syang lapitan. Habang papalapit ako. Bigla akong nakaramdam ng kaba.

"Alliyah!" Tawag ko sakanya. Tumingin sya sakin. Pero agad syang umiwas. Nagtataka ako kung bakit.

Papunta sila ngayon sa Canteen. Sinundan ko sya at hinarang.

"Alliyah ano bang problema?" Tanong ko sakanya. Hindi sya sumasagot at umiwas sya sakin. At naglakad palayo. Ano bang problema nya?

Nalungkot ako bigla. Napagdesisyonan ko nalang na bumalik sa room. Siguro dahil parin yon sa nakaraan.

Alliyah Pov

"Alliyah!" Narinig kong may tumatawag sakin. Pagtingin ko. Si Nathan. Umiwas ako bigla ng tingin. Dahil papalapit sya sakin.

Papunta kami ng Canteen. Habang naglalakad ako. Hindi ko maiwasang isipin bakit nya ko tinawag. Teka. Bakit ko iniisip yun? Haayyyysss. Kailangan ko nang magmove on ano ba! Habang nasa isip ko yun. Bigla nalang akong natauhan ng may tumawag ulit sakit.

"Alliyah!" Bigla syang humarang sa harap ko. Hindi ko ipinakita sakanyang ang emosyon ko. Hindi ko sya pinansin.

"Alliyah ano bang problema?" Tinatanong pa ba yan? Alam mo ba kung ano yung problema??? Ikaw yun ikaw! Namomove on na nga ako ehhh! Gusto ko man sabihin sakanya lahat yan. Di ko masabi. Parang ang desperada ko naman.

Iniwasan ko nalang sya. At lumakad palayo. Nilingon ko sya saglit. Kitang Kita ko na nalungkot sya. Haaayyyysss. Kung alam mo lang kung bakit ko ginagawa to. Gusto ko nang kalimutan yung mga ginawa mo sakin. Nasaktan ako ng sobra eh.

~~~
Thanks for reading. Please vote and comment po.

Bakit Ikaw Pa Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon