Chapter 9: Be Normal

31 5 0
                                    

Alliyah's Pov

Ang hirap maging normal. O kaibiganin yung taong nakasakit sayo at nasaktan mo. Yung taong laging nandyan para sayo. Kapag may problema ka. Sya yung nagsisilbing takbuhan mo. Pero sinaktan ko sya. Kaya wala na kong magagawa kung paano ko ibabalik yung kung ano yung meron samin. Alam kong mahirap kasi wala na yung bestfriend mo na nakasanayan mong laging nandyan. Alam kong makakaya ko. Matibay yata ako. Opppssss! Wait anong oras na nga pala? Pagtingin ko sa orasan. Whhaaattttt?!?!?!? 7:18 na?!? Seriously! Kasi naman nagmunimuni pa ko dito. Nalate tuloy ako. Makapasok na nga.

Umalis na ko ng bahay. Hindi na ko nakapagpaalam kasi wala sila. Sumakay na ako sa motor papunta sa school. Pagkababa ko. Sa hindi malamang dahilan. Bigla akong kinabahan nung makita ko sya. Why? Bakit sa dinami dami ng pagkakataon na pwede kaming magkita. Bakit mgayon pa?? Tell me Lord bakit? Haaayysss. Pero haharapin ko sya. Be Normal Alliyah. Be Normal. Waaahhh! Putsa talaga hindi ko kaya. Sarap magwala dito. Pero hindi pwede nakakahiya.

Nakapikit akong nag-iisip kung paano ko sya haharapin. Naglakad ako ng naglakad hanggang sa mabangga ko sya. Bakit ba naman kasi ang tanga ko? Bakit ako naglakad ng nakapikit? Wae? The hell. Ano sasabihin ko dito ngayon? Kinakabahan ako!!! T_T

"Sorry. Hindi ko sinasadya" nakayuko kong sabi.

"Okay lang yun Alliyah. Wala yun. Kamusta ka na?" Halos parang nanigas ako sa kinatatayuan ko. Waahhhh! Somebody help me. Ahaha. Ang oa ko naman. Pero kabado talaga ako ehhh. >_<

"Okay lang ako Nathan. Sige ha? Una na ko. Marami pa kong gagawin" paalis na sana ako ng may bigla syang binulong.

"Miss na kita" mahinang sabi nya. Kinilabutan ako. Ang nanginig. Ano ba Nathan! Bakit ganyan ka! Nagmomove on na nga yung tao ehhh! Nakakainis ka naman ohhh! Pero to be honest! Kinilig ako!!! Waaahhhh! ^_^ Pero wait pala. Haha late na nga pala ako. Kailangan ko nang magmadali. Pagdating ko naman sa classroom wala pa yung teacher. Kaya naisipan ko munang maglinis kasi cleaners ako.

"Asan kaya si Miyuki saka si Kiyo. Alam ko cleaners din yun ehh"

Dahil wala sila. Naglinis nalang ako ng tahimik. Minsan di ko maiwasang mapaisip. Kung handa na ba ko. Kasi hindi parin nawawala yung nararamdaman ko para kay Nathan ehhh. Sya parin. Waahhhhh! Somebody help me. Nababaliw na ko gusto ko nang magmove on! Almost 3 months na kaming pumapasok pero wala paring pagbabago. Ganun parin yung nararamdaman ko para sakanya. Ni hindi ko nga alam kung gusto parin ba nya ako. Or baka may iba na syang nililigawan. Ang hirap umasa lalo na't wala akong pinanghahawakan. Sana lang talaga mahal nya pa ko.

"Mukhang malalim iniisip natin ah?" Biglang nagsalita si Hermione.

"Nako wala to Hermione." Pagkukunwari ko.

"Si Nathan parin pa ba yan? Magmove on ka na brad. Uso magmove on." Akala mo kasi madaling mamove on. Ang hirap kaya noh! Nahihirapan ako. Super duper. Na halos mabaliw na ko.
"Sige ayos lang ako Hermione. Saka hindi sya yung iniisip ko."

"Nako kunwari ka pa. Sige alis muna kami ha?"

"Sige lang." Saka sya kumaway sakin.

Kailangan ko na nga talagang magmove on? Kaya ko ba o kakayanin ko ba? Ang hirap. Hindi ko na alam gagawin ko. Bahala na........

Ipagpapatuloy
~~~~~~
Sorry po sa mabagal na update. Hope you like it. Love yah all. Please vote and comment. Thank you.
Ps. Yung chapter 4 to 8 po ay parang Throwback. Yun po yung nangyari before kaya po umiiwas si Alliyah kay Nathan.

Bakit Ikaw Pa Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon