Well, since malaki na ako, iniiwanan nako nila lolo,lola,mama sa bahay mag isa, at inaabutsn nalang ako ng pera pang tustos sa araw araw. Syempre it hurts me to see that they have to leave everyday. But I know its for our greater good. Kahit na tulog na ako kapag umuuwi sila, at pagkagising ko wala na sila sa tabi ko, okay lang saken.
Pero iba parin kase yung dati. Tuwing uuwi ako galing school, naiiyak ako kase walang nagtatanong saken na "gutom kanaba?", "anak kain na!", "Kamusta ang araw mo?" . Mga linya na na nais ko marinig muli. Dahil kapag nandoon ako kila papa, palagi naman akong napapagalitan. Kaya nagtitiis nalang ako mag isa sa bahay nila mama.
Oonga pala. Si papa gusto na makipag balikan ulit kay mama. Pero ayaw na ni mama eh. Takot na siyang magmahal muli dahil baka umasa nanaman siya.
Sabi nga nila, Don't assume too much from anything.
BINABASA MO ANG
BROKEN FAMILY
RandomA friend of mine just inspired me to write this story. enjoy :)
