EVRY ACADEMY

Transfer Again?

...........................

Nagising ako sa pag kaka tulog ko ng umuga ang sasakyan namin. Kanina pa kami bumabyahe nakatulog na ako lahat lahat bakit hindi pa kami nakakarating sa sinasabi nilang Academy? I check my phone, 4hours na kami bumabyahe.

"Did we wake up you princess?"mom asked. I smiled at her even though she can't see my reaction because of my nerdy muslim outfit.

"It's okay Mom. Malayo pa po
ba Dad?" I asked my Dad who was driving.

"No Princess malapit na." hindi na ako nangulit pa, pero may naisip ako. Teka 1st week palang ng September aa one month ako dun na walang gagawin?

"Mom, Dad." Twag ko sa kanila, nakuha ko naman agad ang kanilang atensyon.

"Bakit naman tayo ppunta agad sa school? Ang sabi sa letter na ibinigay sa akin 1st week of October pa ang pasok. Wag niyo sabihing isang buwan byahe natin?"
Mom and Dad chuckled.

"Of course not princess, sa Evry hindi lang Academy ang nandun parang isang buong bansa siya, kumbaga dito sa atin Pilipinas ang tawag. Doon naman sa kanilang lugar ay EVRY ang tawag sa bansa nila. And we have a house in there, so you can stay at our house princess. Because we need to go back in the mortal world to continue our business, at para na din mas masanay kana sa lugar na pupuntahan mo. Mas delikado kasi kapag nagpatuloy kung sa mortal world kapag nag stay princess."Dad explained.

"But dad wala namang EVRY na Bansa. Tyaka wla namang mangyayari sa akin Dad."nagtataka ako hindi naman napag aaralan ang Evry na bansa na yan. Sa Atlantika ba yan?

"Because EVRY is in the another dimension princess. They don't exists, and the people there are not normal." Mom explained too, naramdaman nya siguro ang pagtataka ko.

"So abnormal ako mom?" Mom, Dad chuckled, napasimangot naman ako.

"Hindi ka abnormal princess."dad said.

"Princess, do you remember when you are chopping the pork?" I nod. That was the one wordiest thing I encountered.

"I saw you." mom said, with that, I was shock. She smile at me.

"Don't worry princess, I'm not afraid to you. I saw your wounded finger that time, but when Im going near you. I stop and I can't believed what I saw, your wound is automatically healed." mom said but in a sad tone, huminga siya ng malalim at tinitigan ako na naluluha.

"Miranda!"Dad in concern tone.
Tinignan lang siya ni Mom at ngumiti. Ngumiti din ng tipid si Dad pabalik.

"And thats explained princess.
We are not normal. We have an Ability. I thought you are not one of us princess." Mom said, kinabahan naman ako, bakit?

"You mean Mom, Dad you are not normal too? Mom, Dad what are your then?" I asked with curiosity.

"I have a ability. I'm Illusionist." Dad

"I'm a Healer princess."Mom

"I still don't understand, but I will try.'' Napabuntong hininga ako.''Pero sa tingin ko, Im a healer too." May tuwa akung naramdaman dahil alam ko na ngayon na hindi lang ako ang naiiba. Pero marame pa din akung katanungan, hindi ko maintindihan.

Tipid lang na napangiti si Mom, nakikita ko sa bawat galaw at mga mata niya na malungkot siya. I will ask her but suddenly dad spoke.

"We are already here." Napatingin ako sa labas, sa gubat? Magiging taong gubat ako?

Magtatanong na sana ako ng parang biglang may pwersa na humihigop sa akin. Napatingin ako sa mga magulang ko na tipid na ngumiti sa akin. Napapikit naman ako.

Napamulat ang mga mata ko ng masalita ng sabay ang aking nga magulang.

"Welcome to Evry World princess." sabay na sabi ni mom and dad.

Bumungad sa akin ang napakataas na pader, at nagulat ako ng unti unting itong bumukasa, may gate na malaki pa ang nakaharang pero sa loob nito makikita mo ang isang daan at nakaayos na halera ng mga puno.

This is it. Nandito na ako sa lugar kung saan ako nabibilang, kung saan marami ang katulad ko. Good luck sa akin.

A/N

hello readers. Thanks for reading.😊