If She Falls

fall four: freaking out

Mabilis na lumipas ang tatlong linggo. Before we knew it, nakalahati na namin ang film. Nasa part na kami kung saan ipinaglalaban ni Basilio ang pagmamahal nila ni Juli sa magulang niya.

"My God, Zachary! She's a Filipina! A Filipina!!" Syet, nabibilib ako sa acting ng bestie ko. Kinulayan pa namin ang buhok niya with hair chalk na blonde and gray para lalong kapani-paniwala. We even made her wear Ate Cate's formal dress and pearls to make her look like a really rich woman.

Pumikit si Bryant and when he looked back at Yvonne, parang glassy ang mata niya. Sh...

"But I love her, Ma! I love her so much!" Nanginig ako sa boses niya. The way he said it... para bang naramdaman na niya ang sinasabi ng character niya—ang magmahal nang sobra, wagas... at tunay.

"You LOVE her?! Such an absurd thing for you to say! Please, Zachary, stop confusing pity with love," saka pa tumawa ng sobrang wicked si Eve. Damn, wala sa script 'yun pero parang pinamukha sa akin ni best friend na dapat nandu'n 'yun.

"I do not pity her, Mom. I never did. I love her and if you can't accept that then I'm sorry but..." Umiling si Bryant na para bang nahihirapan siyang sabihin ang dapat niyang sabihin.

"But what, Zachary?"

He opened his eyes and a sad expression remained on his face, "But you just lost your son." With that, binuksan niya ang pinto saka siya lumabas.

Nanginginig ang labi ni Eve nang tawagin niya ang "anak". "Zach! Get back here! Basilio Zachary!!" Hanggang sa napaupo siya sa couch at humagulgol.

Instead of saying "Cut!", ako na ang nag-stop sa video bago pumalakpak para sa galing nilang mag-acting.

Kagaad kong pinunasan ang kaunting luha ni Yvonne saka siya yinakap. "Shit, Eve! Ang galing mo!"

Narinig ko ang pagbukas ng malaking pinto sunod ang isang malalim na boses. "Bakit ako walang yakap?"

"Swerte niya naman," I mumbled while still hugging Yvonne. She only laughed at me.

"Daya naman nitong si Chill. Magaling rin naman akong mag-acting, 'di ba, Elise?"

I pulled away to see Elise's answer. Nagkibit balikat lang siya saka ako kinindatan. Belat, Bryant!!

At literal ko talaga siyang binelatan because why not? Magantihan man lang siya sa mga pang-aasar niya.

He gaped at me pero ngumisi rin. Ehh? Lakas maka-moody, a.

"12 na." Napalingon kami kay Jay nang sabihin niya 'to. I looked up at our wall clock and sure enough, tanghalian na.

Napasapo ako sa noo ko nang may naalala. "Ugh damn! Dapat pala pinabili ko na kayo ng lunch. Canned goods lang mayroon dito ngayon, guys." I sighed in frustration. Nakakahiya naman sa kanila. Though I would love to see Bryant suffer.

Okay, ang sama ko. Sorry not sorry.

"May corned beef?" I'm not even surprised na si Bryant ang nagsalita. Pero nakakapagtaka na magtatanong siya about this kind of stuff. Does he cook?

"Yeah," I answered slowly. "Bakit?"

"Pati patatas?" I nodded. "Okay! Pwede na ba 'yung sinabawang corned beef, guys?"

They agreed habang ako lutang silang pinasunod sa kusina.

Bryant de Guzman can cook?

I glanced at Eve. She got right away what I was trying to tell her through my eyes. Kaya naman si Yvonne na ang tumulong sa kusina lalo na at madalas din siya dito.