Tied (BS#3)

O-Occasion

"THIS IS NEW."

Nilingon niya si Laurence mula sa iniinom niyang kape. Ibinaba niya ang tasa niyon at tinaasan ito ng kilay. Nakahalukipkip lang ang binata habang nakatingin sa kanya. Nakataas ang buhok nitong may hair wax. Nakasuot ito ng dark gray na long sleeve shirt. Hindi nito suot ang salamin nito di kagaya ng palagi niyang nakikita.

"What's new?" Nagtatakang tanong niya rito.

"You. You're leaving Japan after staying for almost three years."

She chuckled. "What's new with that?"

"You're leaving without being sent away. Why are you leaving, anyway? Anata wa koko de sukide wa nai nodesu ka?" You don't like it here? 

"No, stupid. Dad will train me to handle our company.  I've already learned a lot here in Japan. Dakara watashi wa nokoshimasu " So I will leave.

He nodded.  "Wakarimashita." I understand.

Tumingin siya sa labas. May mga taong naglalakad sa sidewalk. Ang ilan ay naka-uniporme pa. Mayroon din namang nagbibisikleta. Halos parang kahapon lang mula nang dumating siya doon. She was a wreck when she came back. Dito siya nagpagaling halos pitong linggo mula sa natamong aksidente. Her broken arm and her neck healed. Her mother stayed with her for those weeks. Habang ang kanyang ama naman ay paminsan-minsang bumibisita. He can't stay for long, he was handling their company and maybe negotiating with the bastard.

Si Laurence kaagad ang tinawagan niya pagkatapos. Noon lang niya ito naisipang kontakin dahil ayaw niyang makita nito ang kalagayan niya. He would surely asked. And she didn't want to talk about it, anymore. Na sa kinalunan ay nalaman din nito. It was after a year of staying there.

She left the Philippines, two days after they made the call. Hindi pa siya pwedeng madischarge ngunit pinirmahan na nila ang patunay na walang pananagutan ang ospital sa desisyon niyang umuwi na. Wala siyang sinayang na oras. Dumiretso siya sa airport kinagabihan upang tumulak na papuntang Japan. Inihatid siya ng kanyang mga pinsan doon.

She never saw Westley again after that incident in the hospital. Balak sanang magsampa ng restraining order ang mga pinsan niya laban kay Westley na hindi na ito pwedeng lumapit pa sa kanya. Ngunit pinigilan niya iyon. It will be no use, anyway. Para saan pa? Aalis din naman siya. Baka nga isang dekada pa bago ulit siya makabalik. By that time, baka kasal na nga ito. O baka siya. Who knows...

She tried to regain her normal self. Iyong go lang sa lahat ng bagay, but this time with restrictions. Nagtrabaho siya sa ilang kompanya ng mga sasakyan sa Japan para lamang matuto. Doon niya itinutok ang kanyang oras at kakayahan. She learned a lot and adopted new knowledge. Kaysa sumali siya sa mga race ay iyon ang kanyang pinagkaabalahan. She already promised to drop out of trouble anyway. 

That was how  she spent her years in Japan. Ngayong sa sa kompanyang pag-aari ng pamilya naman siya magtatrabaho, kailangan niyang samahan ang mga magulang sa States at doon na tumira for good. Her father would train her personally. Tutulungan siya nitong maka-adopt sa bagong environment at matuto sa pasikut-sikot ng negosyo nila.