Someday.

1

Throwback.

Di ko alam bakit nagkaganito ako. Na sa isang iglap nawala lahat ng saya sa buhay ko. Nawala lahat ng pinaghirapan ko. Nawala ang pinapangarap ko. Ang sakit lang na para bang gusto mo na lang mawala sa mundong ito dahil alam mong wala ka nang silbi. Na lahat ng kilos mo mali. Na wala nang perfect.

2 years ago.
Nakilala ko ang isang lalaking nakapagpabago ng buhay ko. He's the Greatest JOHANN CARLO GREESE. Yung tipong everyday gusto mong gumising ng maaga para makita sya at pag nakita mo na sya, buo na ang whole day mo. Fan nya ako dahil sikat sya sa school namin. He's one of the fames in De Juan University. I don't know kung paano ko sya nagustuhan. Maybe on his smile and his girl-like eyes. Di na ko naghangad na mapansin nya because I'm only one of his fans and a nerdy one. Never ko syang in-stalk sa facebook, instagram, snapchat and twitter also in tumblr dahil ayokong makita kung he have a girlfriend. Masasaktan lang ako. Nagfocus ako sa studies and being a fan of him. Nagkikita lang kami sa school and sa paggagala. Lagi syang may gala na tipong nagkakasalubong kaming dalawa dahil pareho kami ng pinupuntahan. May friend akong classmate nya. At dun lang ako nakakahagilap ng mga informations tungkol sa kanya. Nasobrahan ang pagka-adik ko sa kanya ng isang beses na tinignan nya ako at tinaasan ko lang sya ng kilay pero ngumiti sya. Hindi ko pinapakita na I'm one of his fans dahil kilala akong nerd at walang pake sa mga taong nasa paligid ko. Nasanay kasi akong music lang ang lagi kong kasama. Yung since morning hanggang sa pagpasok at pag-uwi galing school at pagtulog, music ang kasama ko. Only music can know who I really am. Lahat ng problema ko dinadaan ko sa music. I have my talent sa paggigitara at pagppiano. Ang kaya ko lang patugtugin sa piano and guitar is a slow songs. Slow songs and a heartbreaking songs. Tutal wala din namang masaya sa buhay ko. Kahit na nandyan ang family ko I don't care on them anymore. They did'nt support me on what I want. Hindi ako nagrebelde dahil lang sa kanila. Naisip ko din kasing no use ang pagrerebelde ko at baka masira na lang ang mga pinapangarap ko. Back to the topic. Mahilig sya sa pusa. He have 3 cute kittens on his house. Ang alam ko lang eh yung dalawang name ng kitten nya. Garfield and cidny. Garfield is like garfield in the movie or cartoon literally. Cidny is the white with a black spot on her back. The last one is black. Lahat ng informations na nakuha ko tungkol sa pusa nya eh dahil sa friend ko. Nakapunta na kasi sya sa bahay nito. I tought he's rich. But he's also an ordinary person. Mukha lang syang mayaman. Pero may kaya lang pala sya. His dad is an OFW in Saudi Arabia. Like my dad. But....

After lahat ng informations na nakuha ko, may nagpakirot ng puso ko sa mga nalaman ko. We have the similar life. His parents didn't care on him also. At sya na lang ang tumatayo sa sarili nya. He used to be fame para makapag aral sya. All the gifts na binibigay ng mga girls binebenta nya for his baon everyday. Wala syang trabaho because he only sixteen. Mas matanda sya sa akin ng isang taon.

Naglakas loob akong lumapit sa kanya dahil alam kong magkakaintindihan kami sa nararanasan namin ngayon. We only 2nd year highschool na dapat ginaguide pa ng mga parents. But we're independent. Sinabi ko lahat ng nalalaman kong tungkol sa kanya. Tinignan nya lang ako ng walang reaksyon. But nung sinabi ko na pareho kami ng pinagdadaanan, bigla nya na lang akong niyakap ng mahigpit. Mas matangkad sya sa akin. Nakayakap sya sa may bewang ko dahil nakaupo sya nang kwinento ko ang tungkol sa alam ko. Sumikip ang dibdib ko dahil hindi ko alam ang irereact ko. Kung matutuwa ba o dadamayan sya. Umiiyak sya sa harap ko dahil ngayon lang daw syang may nakaencounter na tao na alam ang buong sad story nya na nakaintindi. Natawa na lang ako ng sabihin nyang 'parang bakla lang ako noh? Umiiyak sa harap ng hindi ko kilalang tao.' Nagpakilala sya sa akin like kakakilala lang. "Johann Carlo. And you?" Di ko alam ang isasagot ko sa kanya sa panahon na yun dahil kakaiba ang feeling na makalapit sa kanya. Nakakasalubong ko sya oo pero di nya ko nakikita. "Reen." Sabi ko. Nakipagshake hands sya at para akong nakuryente. Naks may sparks. Sabi ko na lang sa utak ko.