Someday.

2

He's Back.

Masaya na ang buhay ko ngayon. Graduate na rin sa wakas ng highschool. Bakasyon naman ngayon kaya bumalik na lang ako sa dati kong pinagtrabahuhan. Kinukuha naman nila ako ulit dahil madami daw talagang costumer pag nakanta ako. And this time bumalik ako. Libangan na din. Dinagdagan na din naman nila ang sweldo ko because of the costumers. Yung iba binibigyan ako ng tip kasi ang galing ko daw kumanta. Pwede nang mag artista. Minsan ay may nag-aalok na mag audition ako sa mga sikat na channels. Panigurado daw na papasok ako at makukuha. Tumatanggi ako dahil ayoko nang mabalik ang dating buhay. Buhay na nagulo. Hindi ko rin namang pinangarap maging artista. Masaya ako sa buhay kong tahimik. Nakakagala in any place na walang nakakakilala sayo. Yung tipong chill chill ka lang na naglalakad at di pinapansin ng mga tao. Mas masaya pag tahimik lang. Andito ako ngayon sa resto at kumakanta na nirequest ng isang girl na umiiyak. Mas gusto nya daw na dama nya para isang iyakan na lang. Nung una ay ayaw kong kantahin dahil may naaalala ako sa kantang ito. Pero sabi ko sa sarili ko na nakamove on na ko. Kaya kakantahin ko. Kawawa si ateng girl eh. Nakaupo sya sa harap ng stage at nakatungo habang umiiyak. Huminga muna ako ng malalim at saka nagsalita.

"This song is requested by a girl who's crying because of one boy. Hi sayo ate. Malalagpasan mo din yang sakit na yan. Labanan mo."

Someday you're gonna realize
One day you'll see this through my eyes
By then I won't even be there
I'll be happy somewhere even if I cared

I know you don't really see my worth
You think you're the last guy on earth
Well I've got news for you
I know that I'm not that strong
But it won't take long, won't take long..

Pinikit ko ang mata ko para damang dama.

Cause, someday someone's gonna love me
The way I wanted you to need me
Someday someone's gonna take your place
One day I'll forget about you
You'll see I won't even miss you
Someday, someday...

Hindi ko alam na tumutulo na rin pala ang luha ko. Dinilat ko ang mata ko at tinignan ang babaeng umiiyak sa harap. Ganun pa din ang posisyon nya. Umiiyak ng sobra sobra dahil sa lalaking niloko lang sya. Nararamdaman ko yung sakit na nasa puso nya.

Right now I know you can't tell
I'm down and I'm not doing well
But one day these tears, they will all run dry
I won't have to cry sweet goodbye

Cause, someday someone's gonna love me
The way I wanted you to need me
Someday someone's gonna take your place
Oh, one day I'll forget about you
You'll see I won't even miss you
Someday, I know someone's gonna be there

Someday someone's gonna love me
The way I wanted you to need me
Someday someone's gonna take your place
One day I'll forget about you
You'll see I won't even miss you
Someday, someday.

Tumayo ako at lumapit sa babae. Tumabi sa pag upo nya. Itinaas nya ang ulo nya at ang mga luha ay nagkalat.

"Kaya mo yan. Ganyan din ang naramdaman ko noon. Labanan mo ang sakit. Matatapos din yan at magiging masaya ka. Gumawa ka ng mga bagay na alam mong tutulong sayong makalimutan sya. At alam mong makakabuti sayo. Wag mong sayangin ang luhang hindi nya kailan man deserve."

Tinignan nya lang ako at lalo syang umiyak. Sa sobrang iyak nya ay niyakap nya ako. Niyakap nya ko ng napakahigpit. Niyakap ko sya para mawala ang pag iyak nya.

"Ate salamat. Babalik ako dito. Babalik ako para mas maging ok ako. Sana maging magkaibigan tayo. Gagawin ko lahat ng sinabi mo." Pagkatapos nun ay umalis na sya. Tumakbo na. Ayoko sa lahat yung may umiiyak dahil niloko. Ramdam ko kasi lahat ng sakit na nararamdaman nila dahil naranasan ko na din. Umakyat ulit ako sa stage. Para sabi sa babae bago sya makalabas ng tuluyan ng resto.