Güç SAVAŞÇILARI

10. Bölüm

                                                    18 YIL ÖNCE.                            

Küpse nin hayatının aşkıydı o. Daha önce kimseyi bu kadar sevmemişti. Daha önce böylesine aşık olmamıştı.

Birbirinden o kadar farklılardı ki; Küpse yaz ise o kıştı, Küpse gece ise o gündüzdü. Ama Selen e aşık olmuştu bir kere elinde değildi. Evet sevdiği kızın adı Selen di. Ve Selen bir insandı. Bir uzaylı insan aşkıydı onların ki. Babasına nasıl söyleyebilirdi ki şimdi bir insana aşık olduğunu?

1 ay önce, Dünyayı o kadar çok merak etmişti ki babasından zar zor da olsa izin alabilmişti dünyaya gitmek için. Yuzune jel sürerek, insan kılığına bürünerek dünyayı dolaşmaya başlamıştı.

O kadar güzeldi ki Dünya yazı ayrı kışı ayrı; gecesi ayrı gündüzü ayrı güzeldi. Sokak sokak, mahalle mahalle geziyordu.

Yorulduğunu hissetti çok bile dayanmıştı. Çünkü sabahtan beri hiç dinlenmeden her yeri gezmişti. İlk önce İzmir i, oradan ışınlanarak Muğla ya. Muğla da Fethiye ve Milas ı gezmişti.

Yorulduğunu fark edince İstanbul a ışınlandı. Akşam olmuştu. Dinlenmek için Boğaz a karşı bir oh çekmişti. Banka oturmuş İstanbul u tüm güzellikleriyle izliyordu.

İstanbul a karşı bir mutluluk içinde kendini kaybederken işte onu görmüştü. Upuzun siyah saçları, mavi elbisesiyle çok güzel görünüyordu. Küpse bakışlarını iyice diklestirdi. Gozlerini ondan alamıyordu. Kafasını çevirdi karşısında ki kız alt tarafı bir insandı. Ne farkı var dı ki yani?

Her ne kadar o tarafa bakmak istemese de gozleri her saniye onu buluyordu. Neden oluyordu peki bu. Daha önce hiç böyle hissetmemişti. Yoksa bu ? Yoksa bu aşk mıydı? Küpse şimdi gerçekten aşık mı olmuştu. İnanmıyordu. Kalbi yerinden çıkacakmışcasına atıyordu. Engel olamıyordu kendine elleri titriyordu. Belki de geçici bir sevdayı bu. Kafasını az da olsa toparlayarak Hopirus a ışınlandı.

Elinden geldiğince kendini oyalamaya çalıştı. Yeni hobiler edindi ama hiç biri kalbinin sesini bastırmıyordu. Engel olamıyordu kendine. Şimdi gerçekten küpse aşık mı olmuştu? Hem de bir insana. Aklıyla kalbi arasında gidip geliyordu. Ne yapmalıydı? Sevdiği kızı bulmalı mıydı yoksa burada taht peşinde mi koşmalıydı?

Hiç oturmadan odadın içinde saatlerce dolandı. Kafasında bin bir soru vardı. Cevapları bulmakta zorluk çekiyordu. Kızı bulsa bile kız onu sevebilecek mıydı? Kız nasıl olurda bir uzaylıyı sevebilirdi ki? Hadi diyelim birbirlerini sevdiler nasıl bir arada yaşayabileceklerdi ki? Kız Hopirus a uyum sağlayamaz dı. Küpse ise dünyaya. Kafasını duvardan duvara vuruyordu. Bağırmaya başladı

-" Ah be Küpse âşık olmanın sırası mıydı?"

Kalbine söz geciremiyordu. Uzun uzun düşündü. Her ne olursa olsun göze alacaktı her şeyi. Taht şimdilik umrunda değildi. Umrunda olan tek şey o kızdı. Adını bile bilmediği kız. Kararından emindi artik. Yapacağı şey belliydi.

Işınlanma aracına bindi jelini sürdü. Dünya ya yolculuk başlamış oldu. Aslında dünya ya aşk yolculuğu demek onun için daha mantıklıydı.

İstanbul a geldi. Onu gördüğü parka geldi. Ortalık çok kalabalıktı. Gözü onu arıyordu. Nasıl bulacaktı şimdi. İlk gördüğünde konuşmuş olsaydı şimdi bu durumda olmayacaktı.

Etrafı dolaşmaya başladı. Her insana dikkatli dikkatli bakıyordu. Ama bulamamıştı. Pes mi edecekti? Sevdiği kızı da aşkını da dünyada bırakıp gidecek miydi?

Umudunu kesmişti Küpse. İstanbul da toplam 14.03 milyon kişiydi. Bunların arasından onu bulmak %1 ihtimal bile değildi.

Hopirus a geri dönecekti. Tüm mazisini dünyaya gömerek bir daha gelmeyecekti. Kafası eğik ayakları istemeden de hareket ediyor bir şekilde uzay aracına doğru ilerlerken bir ses duydu. Bu ses çığlığı anımsatan türdendi. Kafasını kaldırdı. Bir erkek kızın kolundan çekiştirip duruyordu. Kızın canının acıdığı çok belliydi. Kıza yardım etmek için hızlı adımlarla ilerledi. Kızın yuzune baktığında bir an duraksadı. Bu o kızdı. Boğaz da gördüğü aşık olduğu kızdı. Gozlerine inanmıyordu. Onu bulmuştu. Şu an karşısındaydı.