Sessizlik

142 14 9
                                    

Susuyorum be hayat .
Artık sana karşı ne söylicem bir satır nede kelime kalmadı .
Ümitlerim ışıkları tek tek söndü.
Yaşadıkça o beynimdeki sesler benim konuşmamı susturdu .
Ben artık sustum .
Ben sustum onlar konuştu .
Ölüm gibiydi be hayat ölüm gibi .
Sustukça sanki çığlık atan bir cehennem gibi.
YETER diye bir çığlık.
Belki yüzlerce belki binlerce .
Sesim gidene kadar .
Sesim bi daha geri gelmedi sonsuza kadar kısıldı .
Zihnim artık ölüm sessizliğinde .
Dur hayır ölüm sessizliği sadece bende .
Şuanda zihnim binlerce ölen insan çığlıkları seside.
Sustum daha çok susmak zorunda kaldım .
Şimdi ümitsizliğin yerin korku aldı .
Artık sadece bir ses değilim
O da kalmadı

İçimdeki Kayıp YazılarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin