GEÇMİŞİN SIRLARI

➰4.BÖLÜM ➰

Kenan afallamıştı, ama bu yumruğu çoktan haketmişti. Bana karşılık vermeye çalışacağı sırada elini bir el tuttu. Kafamı çevirdiğim zaman Araf'ın olduğunu gördüm.

Araf'a sert bakışlar atarak öfkemi göstermeye çalıştım . Beni kurtarmasına gerek yoktu. Bu Araf bile olsa..

Araf severdim, hatta burada en güvendiğim insanlardan biriydi, ama bu yaptığı beni küçük düşürmekten başka bir şey değildi.

İkisini de sert bakışlar atarak yanlarından ayrılıp, küçük kızın yanına gidecektim ki ağacın orda olmadığını fark ettim.

Umarım bir daha karşılaşırız..

~×~ ARAF ~×~

"Kenan ! O çocuğa bir şey yaparsan canına okurum ! " dedim ve öfkeyle konuşmaya devam ettim.

" Unutma bunu, hatta yanındaki arkadaşlarına söyle not alsınlar. Aklında tutma gibi bir yeteneğe sahip değilsin. "
Dedim ve yanlarından uzaklaştım.

Ah Yiğit neden yumruk atarsın ki!
Başına bela açacaksın. Hiç uslanmaz mısın sen ! Kenanın elinden kaçıncı kez kurtardım . Ben olmadığım zaman canına okurlar. Biraz rahat dur! diye içimden geçirerek kendi bulunduğum alana gittim.

Bizim çocukların yanına geldiğim de Merte dönüp "Yiğiti bulup getirsene kardeşim şu çocukla bi konuşalım" diye söyledim.

Mert beni başıyla onaylayıp kapıya doğru ilerlediği sırada aklıma o küçük kız geldi.

Merte seslenerek "o küçük kızı da..." dedim.

Ben böyleydim işte, buradaki çocukları kendi kardeşim gibi görür ve kollarım.

Burada benden daha büyük çocuklar da var. Hiçbiri kenandan korkup ses çıkartmaya cesaret edemezlerdi.

Belki de ben varım diyedir. Ben zaten ona kafa tutuyor ve tartışıyorken onlar kendilerini neden tehlikeye atsınlar ki...

Herkes Araf CİHANOĞLU mu ki cesaretli ve korkusuz olsun.

Belki benim kanım da hiç görmediğim babama çekmişti . Belki o da benim gibi güçlü ve korumacı biriydi. Belki benim gibi kocaman yüreği olan birisiydi.

Anneme olacak o kadına çekmediğim belliydi. Eğer öyle olsaydı cesaretsiz ve
Korkak olurdum.

Cesaretli olsaydı zaten beni buraya bırakmazdı. Benimle yaşayacağı hayattan korkmazdı, sahiplenirdi. Beni daha ilk günden kapıya koymazdı. İşte bu yüzden o kadın cesaretsiz ve korkak beni bırakması da kanıtı .

Kendimi övmeyi sevmem, yaptıklarım gözüksün , benim çok mükemmel bir insan olduğumu da düşünmelerini istemem.

Bana benim kendi inancım ve kuvvetim yeter , kimsenin bunu tescillemesine gerek yok.

~×~ YİĞİT ~×~

Kütüphaneye çıkıp, en köşede ki masaya oturdum. Kafa dağıtmak için ders çalışmaya karar verdim. Bugün benim için fazla zor geçmişti. Kenanın suratına attığım yumruktan hiç pişman değildim.

Bu sefer bunu haketmişti. O kızı üzmeye hakkı yoktu. Gerçekten çok kötü bir insandı, ondan nefret ediyorum. Kötülere karşı kötü olması gerekirken o iyilere karşı kötü bir insandı. Onu buna iten sebep neydi acaba cidden çok merak etmiştim.

Hiç bir sebep onun karakteri ile ilgili olamaz .
İnsan kendi seçer bürünmek istediği huya, davranışlara..

Bu hayatta kötü olmak istersen kötü olursun..