GEÇMİŞİN SIRLARI

➰5.BÖLÜM➰

~×~ YİĞİT ~×~

Kimseden korkmuyordum. Üç yıl içinde fazla büyümüştüm. Korkmayı benliğimden çıkarmış ve güçlenmiştim.

Yetimhane de okulda çok fazla kavgalara karışmıştım. Dayak yiyerek güçlenmiştim. Okulda annesiz olmamla dalga geçen insanları, yetimhanedeki sataşan çocukları bazende yolda yürürken laf atanları döverek ...

Dayak yemekten korkmuyordum. Beni daha fazla güçlü kılıyordu.

Ben insanları dövdüğüm zamam bedenleri zayıflarken, onların bana attığı her yumrukla güçlenmiştim.

Belki benim en büyük kazancım buydu. Canımın acımaması, canımın yanmaması hatta atılan yumrukları bile hissetmemem.

Son kez acıyan can..
Son kez akıttığım gözyaşı..
Son kez haykırmalarım..

Bana ait bir geçmiş yok. Tüm yaşadıklarım o gece mazide kaldı.

Benim için artık tüm geçmişim kiliti mühürlenmiş bir sandık...

Umarım geçmişim geleceğime, yaşayacak olan anılarıma yansımaz.

Kafamdaki bu düşüncelerle depoya doğru yürüyordum. Kapının önüne geldiğim zaman, hiç tereddüt etmeden kapıyı açıp içeriye girdim.

Kenan tam karşımda dikiliyordu. Yüzüne dikkatli baktığım zaman attığım yumruğun fazla etki yaptığını gördüm. Gözlerinin çevresi morarmıştı.

Kenanla bir çok kez kavga etmiştik. Hem onun hem de benim onu dövdüğüm zamanlar çoktu. Şimdi ise yine kavga edecektim.

" Yeni yüzün çok yakışmış, hayırlı olsun " dedim alaycı bir tavırla.

Kenanın sinirden yüz hatları gerilemişti. İşte en sevdiğim ; bir erkeği laflarıyla götürür üstü oturturken bende oluşan bu tarif edemediğim mutluluk..

Gülümsemem yüzümde yayılırken Kenan daha fazla sinirlenmişti.

Ben durur muyum?
Tabiki de durmazdım..

" Şimdi sıra öbür ki yüzünde, artık ona da makyaj yapmanın zamanı geldi. Hem böyle yarım yamalak olmaz. Tamamlamak lazım. " dedim.

"Fazla kaşınıyorsun Yiğit" dedi. Çok büyük bir şey yapacakmış gibi..

"Uvv fazla sert.. Çok korktum be! " diye söyledim. Bu sefer kahkaha atmıştım, bu kendini ne sanıyordu.

O bana vururken benim dikilip izleyeceğimi falan mı ?

" Göreceğiz sayın ATAHAN " diye bağırdı.

Elimle alkış tutarak " Aferim sana akıllı çocuk, sana attığım dayaklar fazla etki yapmış. Bakıyorum da yola gelmişsin. " dedim.

Kenanı fazlasıyla kızdırmıştım. Üstüme yürümeye başlayınca anladım ki kavga başlamıştı.

Kenan yumruk atmaya çalıştığı sırada elini kavrayıp, karın boşluğuna tekme attım. Biraz kıvranmaya başlamıştı. Kendini toparlayarak ayağa kalkmaya çalıştı.

Kolay dayak yiyen biri değildim. Kenan gibi birine karşı da kolay yenilmezdim. Bunları düşündüğüm sırada Kenan suratıma yumruk attı.

Elimle çenemi sıvazlarken " Daha sert olmanı tavsiye ederim , karı gibi yumruk atma. Etkisi pek yok " diye konuştum.

Bu laflarım onu çok sinirlendirmişti.
Benim de fazla hoşuma gidiyordu.

Kenanla yumruklarımız konuşmaya başlayınca , kavgadan zevk almaya başladım.