Wilczyca

11

No chyba go pogięło. Nie jestem zabawką którą można sobie brać i mówić   ,, Jesteś moja" . No to są chyba jakieś żarty. I w tej oto pięknej chwili kiedy psychopata mówi mi że jestem jego wyskakuje Zac.

- Tak naprawdę to ona jest moja.

- O Zac jak miło cię widzieć. Mam dla ciebie smutną wiadomość. Ta wilczyca nie jest twoja. Nie jest naznaczona więc może być moja. A naznaczenie następuje przez pocałunek.

Zac zmienił  się w ludzką postać. Jednym z plusów jest to że po przemianie mamy na sobie swoje ubrania. Powoli zaczął do mnie podchodzić i powiedział;

- Zmień się.

Nie chciałam by się dowiedział kim jestem. Ale wole być jego niż być zabrana przez jakiegoś psychola i już nigdy nie zobaczyć przyjaciół. Postanowiłam się zmienić. Trudno. I tak w końcu byłabym jego. Kiedy zobaczył kim jestem był zdziwiony ale tylko przez chwile.

- Evi możesz wybrać. Ja czy on.

Na szczęście ja już zdecydowałam.

- Wybieram ciebie bo wiem że mnie nie zostawisz.

Podszedł jeszcze bliżej i zaczął mnie delikatnie całować. Już nie ma odwrotu. Mogę mieć tylko nadzieję że nie będzie taki jak inne Alfy. Został mi rok i nie chce go zmarnować. Kiedy skończył na moim przedramieniu  poczułam delikatne ukłucie. Pojawiła się litera Z.

- Evi przysięgam że nie pożałujesz swojej decyzji.