A Tito's Pet

Chapter 33 - Choice

MIGS

Kasama ko ang aking ina sa Library. Nililibot nya sa buong paligid ng kwarto ang kanyang paningin habang nakaupo naman ako sa couch at relax na pinagmamasdan ang mga ginagawa nya. 

Ang tagal ko na sya hindi nakikita. The last time na nakita ko sya ay noong 20 years old pa ako. The time I decided to live her to be with Dad. Its been 7 years already pero hindi parin sya nagbabago. She is still beautiful and feminist. Who knows exactly what she wants. Who is charismatic and lovable. Dad always say na namana ko lahat ng iyon sa kanya. Na kapareho ko sya. Stubborn and wild at times.

" This place is so like you Migs" sa wakas nagsalita na rin sya

" Hindi mo ako kilala. Kaya hindi mo alam ang gusto ko" 

" I know exactly what you want Miguel. You're my son. Hindi man kita nakasama ng matagal kilala kita dahil galing ka sa akin"

"I doubt that. You don't know what I want"

"Noong maliit ka pa takot ka sa dilim kaya kahit kailan ayam mo ng matulog na patay ang ilaw. At noong 13 years old ka na nagsimula ka na mahirapan matulog kaya ang ginawa ko palagi kita tinatabihan para kantahan pero wala iyong nagawang maganda hanggang minsan may nakita akong science book mo binasa ko iyon sayo at alam mo ba hindi nagtagal nakatulog kana agad kaya gabi-gabi binabasahan muna kita ng libro. Itong library mo puno ng mga libro kaya sigurado ako na hanggang ngayon nagbabasa ka parin ng libro para makatulog ka sa gabi" 

Hindi ako sumagot dahil tama sya. 

"Meron ka ding migraine  kaya ayaw mo ng mga matitingkad na kulay dahil sumasakit ang ulo mo. May allergy ka din sa chocolate kaya hindi mo nakahiligan ang matamis. You hate ice cream dahil naaalala mo kung san ka may allergy"

" Nagpunta ka ba dito para ipamukha sa akin kung gaano mo ako kakilala?"

" I'm here because I miss my son"

Parang gusto kong tumawa sa sinabi nya kahit kailan hindi nya ako mauuto

"Don't you think your too late for that? I begged you to come home every time na nasusugod sa ospital si Daddy. Every time na hinahanap ka nya tumatawag ako sayo para kausapin mo sya kahit sa telepono lang pero matigas ka. Sa pitong taon na kinokontak kita kahit minsan hindi mo ako sinagot. Sa pitong taon na nagmakaawa ako sa mga tauhan mo na kausapin ako kahit minsan hindi mo ako pinagbigyan. Tapos ngayon dadating ka dito para sabihin sa akin na miss mo ako? At Ano dapat ba maniwala ako? Should I open my arms and hug you?"

"Migs sana maintindihan mo na ginawa ko lang lahat yun para tulungan ang Daddy mo na makalimutan na ako. Masakit din para sa akin na talikuran ko sya pero kailangan kong gawin" 

"Pano ako? Si Daddy lang ang tinatalikuran mo pero dinamay mo ako. Hindi mo ba naisip na baka kailangan ko ng karamay tuwing naghihingalo at nag-aagaw buhay ang tatay ko? Nabaka kailangan ko ng konting support because after all I'm also your son"

" Anak pinagsisihan ko ang lahat ng pagkakataon na pinalagpas ko para makasama ka. I'm sorry"

"Why now? ang tagal kitang hinintay Ma. ang tagal-tagal kong pinangarap na dumating ka. Ang tagal kong pinangarap na ako naman ang pansinin mo. Na ako naman ang isipin mo. Why now kung kelan sanay na akong wala ka"

" Patawarin mo ako. Please give me another chance to become your mother again. I want you back"

" I wish I can forgive you. I really wish I can just forget everything and moved on; But I'm not a child anymore I know you're not here for my forgiveness"

" Miguel" She looks hurt pero ako din 

" Please stop. Just tell me what you want" paninindigan ko 

" Si Sofia" wika ng aking ina. sabi ko na. Nandito sya hindi para sa akin. Nandito sya because Kuya asked her help. 

" Kukunin mo na ba sya? Ibabalik mo na ba sya kayla Kuya?" 

" She's belong there"

" She's belong with me. I love her and She loves me"  

" But she was promised to the Saaverda's eldest son anak. She's supposed to marry Wyett Saaverda. Miguel kapag hindi ginawa iyon ni Sofia mawawala sa kapatid mo ang lahat ng pinaghirapan nya" 

" Paano mo nasasabi yun? Sophie is not a property to sell. She's a human being. meron syang sariling pag-iisip at sariling nararamdaman" 

" Please understand, this is difficult for me as well,  pero minsan kailangan mong mag- sacrifice para sa taong mahal mo. Sofia is young at marami pa syang magagawa para mas mapaganda ang future nya. Alam ko na mahal nyo ang isat-isa pero ano ang assurance mo na ito talaga ang gusto nya. Miguel alam ko na hindi mo rin naman gusto na dumating ang araw na pagsisihan ni Sofia ang disisyon nyang talikuran ang mga magulang nya para sayo.  "

" So this is how you do it."

" What?"

"Ganito mo kinausap si Felicity noon para layuan ako. Ganito mo sya kinumbinsi. Pinaniwala mo sya na sisirain nya lang ang buhay ko at pagsisihan ko lang lahat kapag hindi nya ako iniwan. Na sya ang magiging dahilan kung bakit ako magiging mesirable" kutob ko lang yun noon. Pero ngayon parang gusto ko na maniwala na tama ang hinala ko noon na nakialam sya kaya iniwan ako ni Felicity 

" Hindi ko alam ang sinasabi mo"  

Lie. She's lying I know its a lie

" Ma mahal na mahal ko si Sophie at hindi ko ipagdadamot sa kanya ang karapatan nyang pumili katulad ng ginawa mo sa akin noon tungkol kay Felicity. Hawak ni Sophie ang buhay nya kaya sya ang magde- decide ng future na gusto nya."

" Ito ba talaga ang gusto? Anak masasaktan ka lang sa gusto mong mangyari dahil kahit kailan hindi pipiliin ng anak na talikuran ang magulang nya"

" Then so be it. But at least she made that choice on her own" yun lang ang sinabi ko tapos ay tinalikuran ko na sya pero bago ako pumabas ay hinawakan nya ako sa kamay

" Iho. just come home with me. miss na miss na kita"

" I am home"