Ik zat bij Ilse op de bank. Ilse kwam binnen met een glas water en gaf het aan mij. 'Waarom ben je eigenlijk niet op school?' vroeg Ilse terwijl ze naast me kwam zitten. 'ik had geen boeken bij me, en op school haten ze me toch. Die vinden het echt niet erg als ik er niet ben.' Ilse keek me met medelijden aan. 'Maud, die blauwe plek op je wang, dat heeft je moeder gedaan toch?' ik knikte en er liepen alweer tranen over mijn wangen. Ilse aaide over mijn rug. Ik werd langzaam wat rustiger. Ik keek op de klok. Het was tien uur. 'Heb je wel gegeten vanmorgen?' ik schudde mijn hoofd. 'Wil je wat eten dan?' Ik schudde mijn hoofd en zij: 'Ik heb een appel gehad.' 'Heb je daar genoeg aan dan?' ik knikte, eigenlijk had ik hartstikke honger. Ik verdien het niet eens om te eten. 'Weet je het zeker?' vroeg Ilse. Ik knikte weer
Ongeveer drie uur later zat ik nog steeds bij Ilse op de bank. Ik keek op de klok. Ik schrok het was twaalf uur. 'Ilse, ik moet gaan.' Ilse knikte en ze gaf me een knuffel en zij: 'Als er wat is bel je me hé?' ik knikte en ik liep naar huis
TIPS??
JE LEEST
World Of Hurt
FanfictionDit verhaal gaat over Maud ze heeft het moeilijk thuis, maar als ze Ilse tegenkomt lijkt het toch beter met haar te gaan, of gaat het toch mis...