18

299 11 33
                                    

POV ILSE

De bel ging en ik deed open. Er was niemand, Vast een flauwe grap. Net toen ik de deur dicht wou doen zag ik een brief liggen. Ik pakte de brief op en liep weer naar binnen. Op de brief stond mijn naam. Ik ging op de bank zitten en ik maakte de brief open en ik begon te lezen

Beste Ilse

Bedankt dat je zo lief voor me was, jij was de enige die dat deed

Jij was de enige die me troostte. Daar ben ik je erg dankbaar voor.

Toen ik niet meer naar huis durfde ben ik naar jou gegaan om hulp te zoeken,

Want ik wist zeker dat jij mij zou geloven en mij niet zou uitlachen.

Je deed zo lief voor mij

Je deed net alsof je mijn moeder was. en die moeder die heb ik niet gehad.

Jij liet mij voelen dat ik toch wat waard was.

Jij heb mij geen pijn gedaan.

Jij heb mij niet belachelijk gemaakt.

Toen werd ik meegenomen naar het tehuis.

Jij kwam me nog achterna.

Maar ik mocht geen bezoek hebben.

Sindsdien heb ik jou niet meer gezien.

Ik weet dat jij tot vandaag je best hebt gedaan om contact te zoeken.

Maar dat het je niet is gelukt.

Ik hou dit niet meer vol hier.

Je moet hier de hele dag werken, en je hebt maar vijf uur slaap.

Ze slaan me de hele dag.

Ik ga hier een einde aan maken.

Ik wil deze pijn niet meer voelen.

Als je deze brief leest dan ben ik al dood.

Dankje wel voor alles.

Je bent de allerliefste van de hele wereld.

Ik hou van jou

Maud

Er liepen tranen over mijn wangen ik kon het niet geloven. Waar zou ze nu zijn...

Bij het bankje natuurlijk. Ik rende naar het park toe. En ik zag haar van ver af al liggen. Ik pakte de telefoon en belde 112.

Toen ik bij Maud was wist ik dat het te laat is...




EINDE!!

HOE VONDEN JULLIE HET BOEK??

World Of HurtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu