Makalipas ang pagdurusa ni Ysa sa ospital..
"Ang sakit sakit ng tyan kooooooooooooooo! Uwaaaaaaaaaaa! Nee! Iuwi mo na 'ko sa bahay! Parang awa mo na, TAENG TAE NA 'KOOOOOO!" Pag kuyog ko kay Nee dahil shet talaga ang sakit ng tyan kooo! Andami naming kinain sa canteen ngayon at leche lang dahil AKO LAHAT ANG NAG BAYAD! BRUHA TALAGA OO! At isa pa, TAENG TAE NA TALAGA AKOOO! JUSKOOO! MALAYO PA NAMAN ANG BAHAY SA SCHOOL! TANGINA KASI NEE!
"Ah, eh Ysa! Oo! Sige tara na! Pakapitin mo muna yang tae sa loob ng sarili mo! Wag kang tatae dito!" Sabi ni Nee sakin na matara-taranta na rin dahil umiiyak na talaga ako sa sobrang sakit ng tyan ko.
Pisti, dat kasi andito sila Jeline, Gaelle at Yunee. Pero anong sabi nila?
"Ysa, sorry pero may date kasi kami ni Damien." Si Gaelle. KFINE
"Nako, mag rereview ako e ayokong bumagsak." Sabi naman ni Jeline. KFINE
"Ysa, alam mo namang wala akong pera ngayon e. Ba't ngayon pa?!" Reklamo naman ni Yunee. NAHIYA AKO GRABE
"Nako te gora ako dyan ermergheerd!" Si Nee lang ang pumayag, 'di talaga nya inuurungan ang pagkain.
Ayun nga, nag commute na kami pauwi at SUCCESS! Sobrang thankful ako at nailabas ko ang tae ko. Sobra. Di ko na talaga ipag sasabay ang kwek kwek at manggang kalabaw.
Oh, I almost forgot (english yan) Ayun nga. Wala na kong dengue :> After ng dalawang linggong pagkaka incubate ko sa hospital, ayun tumaas na muli ang platelets ako at ready to live again bebe :3 Pero napansin kong triple ingat na sila mama at papa sakin. Parang merong nangyayari na ayaw nilang sabihin sakin. Pati si kuya Ezekiel, dati wapakels yan sakin pero pag nanunod na 'ko ng horror tas nadadatnan nya ko e lagi nyang sinasabi "Tama na yang horror na yan, di makakabuti sayo." Ang weird no? Parang horror lang e.
TAPOS PAGBALIK KO SA SCHOOL, REVIEW WEEK NA PALA! ANAK NG! SOBRANG NAGMAMADALI ANG PRIONCIPAL TE? EKSAYTED MUCH MAG TAPOS NG SCHOOL YEAR? KALURKEHH!
~FAST FORWARD, EXAM DAY NUMBER ONE~
OKAY. Hindi na ako nag rereview. Nag ca-cram na ko! Ohmay gollyshetsubelsupaytsubelibelskaboomboom! Medyo hangover parin ako sa bilis ng pangyayari.
Lalo na't si Ethan e alam mo na, nagiging mas matamis pa sundot kulangot Yiee HAHAHAHA.
Papasok na 'ko sa room at malapit na rin mag exam. Nakasabay ko pa si Ethan sa may locker at sobrang nabuhayan ang katawang putik ko. Alam mo kasi yung sa mga wattpad na ano, may mga sweet texts every moment yung boy sa girl.. Sakin e ermergheerd. Sobrang nag rereplay talaga sa utak ko ang mga katagang
"Uyy Ysa! Pagbutihin sa exams! Andito lang ako, ang gwapong seatmate mo. Hehehe"
Alam mo kahit aircon sya sa pag sasabi niya na gwapo sya, well iba talaga pag crush mo ang nagsabi. Parang ano, makikiride ka nalang sa kung anu mang trip nya. This is like ermergherd.. Hindi ko pa sinasabing alam kong binuhat nya ko nung nagkasakit ako, kasi baka mawala nalang yung closeness namin sa isa't isa. Nakakalungkot yun kasi buong taon ako magdurusa. Lalo na't seatmate ko pa tong ulupong na 'to.
Nakakagulat nalang dahil pag entrada ng adviser namin e bigla syang sumigaw.
"OKAY CLASS, LET'S BEGIN!"
Umani ng mga samu't saring reaksyon nang idineklara ni sir na mag sstart na kami. Aba naman yung iba kesyo di pa daw ready, kesyo di pa nag rereview, kesyo ganto kesyo ganyan. Kaya mas lalo kaming sinigawan na
BINABASA MO ANG
Crushed
Humor[currently editing] Yun nga yung masakit e, yung alam mong wala kang magagawa kasi alam mong wala kang pag asa.
