Yine uzun bir fâsıla..
Bitmedi bu güne dek, sonrada bitmeyecek..
Yorgunluktan bedenim bin bîtab düştü, sonra yine düşecek..
Lâkin ölmedim şimdiye dek, şimdiden sonra ise zaman dolmadan yine ölmeyecek..
Korkularım dans etti bu güne dek beynimde..
Şimdi ise acılarımda, pişmanlıklarımda onlara şeref vermekte..
Bu buluşmadan tek zararlı çıkan ise ben ve yüreğim birlikte..
Mavi,mor,sarı,turuncu,pembe..
Hep fosfor olmuş yürekler ayak altlarında debelenmekte...
MECAZ
