Garip şeyler oluyor be. Biri geliyor ki, kirpiklerinin uzunluğundan bile korkuyorsun; ayağım takılır da, gözünden düşerim diye. Öyle garip şeyler oluyor ki, o düştüklerin öpünce bile geçmiyor; seviyorsun yaralarını. Şarkı türkü sevmeyen bir adamı, defalarca bir kadını mırıldanırken yakalıyorsun. Saat 12'den sonra uyunur usta, bilirsin. Ama bilmediğin şekilde aşık oluyorsun. Uyku değil de, aşk tutuyor insanı. Kimse seni dinlemiyor, ve sen hayalet bir kadına serenat yapıyor gibisin. Gelişine şeyler yazamıyorsun gelmediği için. Hep gidişine, hep gidişine.''
Sigarasını söndürdü ve tebessüm etti.
''Öyle çocuk. Sevmek garip, seven gariban. Sen doğru aşkla, doğru günde, doğru ömürde, yanlış kişiyi sevmişsin. Ve aşk, tek yanlışta bütün doğruları götüren koca bir orospudur.''
Bir tane daha yaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAT'A VUSLAT KALA 2
PoetryHAYAT'A VUSLAT KALA, Şiir Kitabının devamıdır "Bu şehir neler gördü, bir tek seninle beni yanyana göremedi" Selim Tuncay
