Chapter 5: Death and Sharpness

9 0 0
                                        

I helped Lucian as he carries his shits. Isang gabi lang sya ngunit kay rami naman ng dala nya. Wow. Agad kaming maka-rating sa exit gate and stopped. Lucian looked at me.

"I'll surely miss you, Kathleen." And he slays a smile. A charm that would make every girls lick every piece of him. (Disgusting) Well, kahit naman naririndi ako sakanya kagabi ay mami-miss ko rin ang sya. All the things he said was like; stay out of trouble. Keep myself healthy, have manners, don't talk too much with another guys(he acts as if he's my "boyfriend"). And don't turn off my phone. Well. Minsan inaakala kong sya talaga ang nawawala kong tunay na ama. But hell! That would be a nightmare. Ayokong maging tatay ko ang isang tulad ni Lucian. Err.

"I'll miss you too, Luki." Luki. yun ang palayaw nami nina Inigo at Travis sakanya. And the three girls beside me bids goodbye, too. Wow, ambilis naman nyang naka-close ang mga nerdy na ito. Pano kaya nila na-handle ang walang common sense na attitude ni Luki? How I wonder about that. At saka sumakay na si Lucian sa deep grey na 2016 ford mustang na iniregalo pa namin nina Inigo at Travis nung 17th birthday nya.

"Let's go, girls---" Agad itong naputol ng mag-salita ang isang tinig. Buong buo, may bahid ng galit at kamatayan. Oh, I know that.

"Noris, Cartre, Del Valle. Mauna na kayo. May pagu-usapan pa kami ng isang ito." Wika ni Sebastian. Walang nagawa ang tatlo kundi sumunod. Balak pa yata nilang pumrotesta ngunit, hindinila magawa, of course, no one can't. Lalu pa't kung ang magbibigay ng ganung klaseng command ay si Sebastian Steele, ang taong ito'y tila ba hindi lang basta tau-tauhan lang sa mafia. (Based on what I have read on his phone yesterday.)

"Ano nanaman bang hindi nagpapa-tahimik sa kaluluwa mong bwisit ka?" Panimula kong tanong. Nakita ng peripheral vison ko ang pagka-gulat na rumehistro sa mukha nina Lucas at Bruce. Well, speaking of Bruce, naalala kong hindi ko nga pala sya nabalikan nung kumakain kami ng sabay. Oh, sorry for him. I sometimes was not a woman of my words.

"Bitch, let's have a deal," Agad namang napa cross arms ako at napataas ang isang kilay.

"What?"

"I'll let you live in peace here, just keep your mouth shut for all the things you have read in my phone." Napa-ismid naman ako.

"I'm so sorry, but not sorry. I don't do deals with the stuffs that I really don't care." Wika ko at saka umirap. Well, I shouldn't have care at the mafia, but--- I don't care at all, but forty percent of me is getting curious. At-- At.. Okay, masama bang magkaron ng curiosity sa mga bagay bagay sa mundo?! Labag ba sa batas ng kalikasan iyon? Well, It somehow is. We're talking about his protection in mafia, and-- and mafia is not a joke. At hindi ako dapat pumapasok sa gantong gulot at--- damn it! Nacu-curios lang naman ako!

"Ah talaga? Kaya ba binasa mo lahat ng mensahe sa cellphone ko?"

"Well-- Hey! It's not my fault. At isa pa, pano ko malalaman kung sino ang nagmamayari ng aparatong iyon kung hindi ako kukuha ng source? And it's not my fault na naibagsak mo iyon. At lalung hindi ko kasalanan na napulot ko yun sa girls dormitory! The thing is that bakit sa girls dormitory pa? Hindi ba't restricted kayo dun?" Tanong ko. Hah! Gulat na ekspresyon ang pinikakita ng dalawa nitong kasama. And then Bruce break the silence.

"She has a point, Basty. And it's better na sya ang naka-pulot. I'm sure she'll keep herself mum about it. Maswerta ka na at hindi nya ito ipinag-bigay alam sa opisina." Napa-ismid naman ako.

"May araw karin sakin, Andrade!" Mahinang wika ni Sabastian, at saka naglakad paalis kasunid si Bruce at Lucas. Lucas winked at me and Bruce waved his goodbye. And oh, hindi pa-pala ako nakaka-ganti sa ginawa ng kutong lupang si Sebastian. I quickly pick an almost sharp stone and threw it into the back of his head-- well, back of his neck which makes it bleed just a little bit. That's because he made my wound bled, too. Agad silang napa-lingon at akmang lalapis si Sebastian ngunit pinigilan sya nina Bruce at Lucas. I smirked again.

One Small BiteTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon