Muling Ibalik

Part 31

Apple POV 

This is the day, na-ligo na ko't nag bihis. Simple lang ang pang taas ko, with ripped jeans and vans na shoes. Nag lagay ako ng make up, pero light lang. Simple lang ano? Ganyan ako kapag umaalis kami ni Red, at for sure sa amusement park lang naman kami pupunta. 

Let's talk about AJ, napag-isipan na kaya niya ang pinag-usapan namin kahapon? I hope oo, hindi sa pang gugulo kay Red but para sa kapakanan ni Allysa. 

*Flashback*

"AJ, what if umuwi nalang tayo sa pilipinas?"

Nagulat siya at napa-hawak siya agad sa sentido niya, nanlaki rin ang mata niya kaya hindi ko alam kung matatawa ako o ano. 

"Why? Parang biglaan naman ata yan Wife." 

"Nag usap kasi kami ni Allysa yesterday, she's hurt. At bawal siyang masaktan ng ganun, hindi rin siya pwedeng umiyak ng sobra. May sakit siya sa puso, cuppycake."

"What the fuck happened?"

"Nag usap sila ni Louis before siya umuwi dito, nag tapat siya ng feelings for him. But na-reject siya, she cried a lot. And I can't handle it." 

Tumango nalang siya at niyakap ako, sabay na din kaming pumasok sa loob.

*End of Flashback*

Na-gulat ako kahapon sa sinabi ni Allysa. Pero hindi naman siguro ganun kabilis ang lahat eh, you can't just tell someone you love them and walk away because they don't have the same feelings for you. Malay mo, ma-develop. Hindi natin alam, hindi rin natin masasabi. 

Lumabas na kaya si AJ ng kwarto niya? Kakain muna siguro ako ng breakfast bago umalis, baka naman kasi mamayang 12 pa kami kumain ni Red eh. 

Pababa na ako ng ma-abutan ko sila Butler, may inaayos na papeles. Habang ang iba ay ihina-handa na ang pang breakfast namin. Na-abutan ko din si AJ na naka-upo sa sofa habang nanonood ng what the heck? Cartoons?

"Good morning Wife. Let's eat?" tumayo siya at pinatay ang TV, bakit ang pogi niya kahit naka-simpleng white t-shirt at shorts lang? I'm lucky.

"Sure, and oo nga pala? Bakit ka nanonood ng cartoons? Feeling bata ka? Tch."

"Wife, ikaw nga nanonood pa ng powerpuff girls. So I guess I'm allowed to watch cartoons too." 

Nag wink siya tyaka umupo sa harapan ko, I can't imagine my life right now without him. I'm thankful na kahit hindi kami nagka-sundo nung una, eh nagka-unawaan naman kami. 

Nilagyan niya ako ng rice sa plate ko, at ang nakakainis dun eh ang daming nilagay na ulam. Akala mo naman eh hindi ako pina-pakain dito sa pang-araw araw. Pero teka lang? There's someone na nawawala ah? Ohhh si Conyo girl. 

Allysa POV

I'm here at my kwarto, nag kukulong. It hurts to be rejected, siguro naman ramdam niyo kung gaano ka-sakit diba? Hindi ako conyo yesterday and for sure, ngayon din. Nagugutom na ako. Wala manlang nag abala na bigyan ako ng pagkain dito sa taas. 

Lumabas na ako ng kwarto ng marinig kong nag tatawanan sila ate Apple and kuya AJ, they're so lucky to have each other. Naalala ko tuloy yung nangyare. 

*Flashback*

"Louis, I have to tell you something."

"Spill." 

"I know na it's so maaga but I think, I'm na-fall na."

"Damn. What the fuck are you saying? Hindi ka naman nalaglag sa kina-uupuan mo eh. Tch."

"No, ganito kasi it's like I'm inlove with you na and--"

My sinasabi is na-putol because he's making takip na my bibig. 

"I know na masasaktan ka, but it's too early for you to fall inlove with me. I like someone else. I'm sorry." 

I make labas na to he's condo and I make kuha na my gamit because it's so sakit, you know, I can't make pigil na my luha. It's nakakahiya na here because nag titinginan na sila to me. I'm so embarrased na talaga, but how can I make pigil my luha if it's really masakit. 

*End of Flashback*

Hindi man ngayon, but someday Louis. Makikita mo akong masaya, na hindi na nasasaktan sayo. Na masaya na ako at hindi na ako na-aabala ng presensya mo. Mararamdaman mo din kung anong nararamdaman ko ngayon. 

Red POV 

Nandito na ako sa mansion nila Ji-Yon, welcome na ko ngayon. Malamang, aalis na ako eh. Ngayon pa ba ako hindi i-wewelcome eh last na to?

"Hey kid, you're late." 

Kumento ni AJ na akala mo kung sino makapag-salita na late ako. Pero sa totoo lang late naman talaga, mag 11 na oh. Sobrang  late, pero hayaan niyo na. 

"Alam kong late ako, tch. Di mo na kailangan ulit-ulitin."

"Tumigil na nga kayong dalawa dyan, mga pugo kayo. Ayan nanaman kayo sa debate ninyo." 

Si Apple na naka-simpleng attire lang pero sobrang ganda, ni hindi nga ata to nag make up eh? Fuck she's so beautiful. 

"Lets go?"

"Sure."

--

Nandito na kami sa isang magandang lugar na mapupuntahan sa USA. Para bago manlang ako umuwi, may napuntahan kami ni Apple na kami lang ang nakaka-alam. 

Yung prinsesa ko pala, tulog pa. Naka-tulog kasi siya sa sobrang tagal ng byahe, pati ako gusto ko ng matulog, ultimo posporo nilagay ko na sa mata ko. Pinag mamasdan ko siya at hindi ko ma-explain ang nararamdaman ko, fuck that Ji-Yon. He's lucky to have this kind of girl.

Apple POV

Ginising na ako ni Red at sobrang ganda dito sa place na to. This is the real definition of beauty. Naka-akyat na kami sa pinaka-tuktok ni Red, and nakaka-speechless.

"Apple, paano pag nawala ako? Hindi mo ba ko ma-mimiss?" panimula niya.

"Syempre ma-mimiss, ma-mimiss ka din ni AJ. Mamimiss ko yung pag dedebate niyo sa harapan ko." 

Naka tingin lang ako sa view dahil ayoko siyang tignan ng harap-harapan, yan palang ang tanong niya pero ng gigilid na ang luha ko.

"Alam ko naman yun Apple eh, tch. Pero you know what's the hardest thing? I'll be leaving you once again, but I promise you. Kung sasaktan ka man ni AJ, just call me. Aagawin ulit kita sakaniya."

"Do you know how it hurts to be with you right now? Na yung taong iniwan ka noon sa ere eh aalis na naman? Take care of yourself sa pilipinas. I'll miss you."

"Tangna naman oh, na-babading ako eh. Don't cry Apple. I don't want to see you crying, because of me." 

"Do you really have to leave? Ang sakit sakit naman kasi Red eh."

"I have to, may bago ka ng happiness, I know na masaya ka na sakanya. At please lang? Ingatan mo sarili mo dito. Smile my princess." 

Ngumit na ko't niyakap ko siya. At siya naman ay hinalikan ako sa cheeks at sa noo ko for like 10 seconds, pag tapos nun eh tinawagan niya si AJ para asarin. Sigurado akong ma-sesermonan nanaman ako mamaya. 

Hay nako Saavedra, it hurts pero kailangan. May AJ na ko't may Shy ka, para na din siguro to sa ikaka-unlad ng Pilipinas at ng makalimutan na din natin ang nararamdaman natin para sa isa't isa. Kahit masakit, I don't have the rights to stop you. Soon, you'll be seeing me with my own family at ganoon din ako sa'yo.