What If I Fall In Love

#1

Nareszcie nadszedł ten dzień kiedy przeprowadzka stała się rzeczywistością. Fikcja odeszła w zapomnienie a rzeczywistość wymknęła się spod skrzydeł i ujrzała światło dzienne.

Zapowiadał się ekscytujący pierwszy dzień w jeszcze nieokiełznanej szkole.
Już wyobrażałam sobie tłum ludzi dyskutujący na ogrom tematów, często nie związanych z życiem szkolnym. Społeczność ta z pewnością nie zauważy mojej egzystencji-w większości przypadków o to mi właśnie chodziło. Ciekawość i zdenerwowanie towarzyszyło mi od zawsze.
----------------------------------------------------
Obudziłam się tak, by mieć godzinę na przygotowanie.
Wstając przyglądałam się pięknie pnącym się w górę drzewom, które wyglądały jak chciałyby skraść kawałek błękitnego nieba.
Mogłabym tak stać wieczność.
Po chwili ruszyłam w stronę łazienki, bardzo przestronnej i przytulnej utrzymanej w szarych barwach. Spojrzałam w lustro by ujrzeć tę samą co zawsze niezdarę, która emanowała bezradnością. Nie byłam i nie jestem miłośniczką przyglądania się w lustrze, ale jakoś musiałam poprawiać swój wygląd. Związane w warkocz kasztanowe włosy układały się łagodnie na prawym ramieniu, ciemne jak otchłań oczy taksowały każdy ruch a twarz ujawniała zmęczenie i obawę. Pomimo wielu starań i tak się sobie nie podobałam. Rozpuściłam włosy, teraz opadały kaskadami. Dzięki nim mogłam ukryć swoją twarz.
---------------------------------------------------
Po wielu próbach, wybrałam swój dzisiejszy strój, nie specjalna czarna bluzka z àla golfem oraz legginsy też w stonowanej czerni. Wytuszowałam tylko rzęsy, które są jednym z moich atutów i poszłam obejrzeć się w większym lustrze, usytułowanym w mojej sypialni. Było nieźle, dodatkowy plus za przód bo akurat nie zaliczałam się do dziewczyn płaskich.
Już po chwili znajdowałam się przy drzwiach z moją ulubioną ciemną torebką i forc'ami na nogach.
Pognałam więc w stronę szkoły, do której miałam zaledwie 20 minut piechotą. Droga oczywiście minęła mi na ciągłym zamartwianiu się.