Chapter 5
Girl's Talk
Yka's POV
Magdadalawang araw ng tulog si Mira pero hindi parin sya nagigising. Oo tama kayo ng basa, magdadalawang araw ng tulog si Mira pero hindi parin sya nagigising. Hindi ko nga alam kung ano problema eh.
Naomi: Girls! Gising na sya!
Nicole: Sandali lang! Kausapin mo muna! Maghahanda lang ako ng pagkain!
Ganyan talaga silang dalawa, ang lapit-lapit nila eh nagsisigawan.
Naomi: Nicole! Samahan mo ako, punta tayo sa cafeteria bili tayo ng makakain natin.
Nicole: Sige. Oii! Lyka! Bibili lang kami ng pagkain natin! Babalik nalang kami mamaya! Kasi maliligo pa kami!
Me: Sige! Bilisan nyo ah? Pag kayo hindi bumalik dito mamayang hapon, gagawin ko kayong paralyze!
Teka? Anong sanabi ni Naomi? Gising na si Mira? Weh dinga?! Is it for real? Ommyghash! Gising na si bestfriend!
Kaya agad naman akong pumunta kay Mira para kamustahin alangan namang pagalitan ko sya di ba? Utak mo Ms. Author! Gamitin mo minsan.
(A/N: Luh? Bakit nasali dito? Hoy! Ikaw Lyka ah! Gusto mo bang mawala sa story na to? Subukan mo lang.
-Eto na nga oh. Sorry na! Kahit labag sa loob ko.
Back to my POV
Me: Mira, kamusta kana? Okay ka lang ba? May masakit ba sayo?
Mira: Hindi naman ako baldado nuh? Tsaka grabe ka naman Yka, para natulog lang ako saglit eh
ganun kana nag-alala sakin.Luh! Saglit lang daw sya natulog nag-alala na ako? Sino bang baliw hindi mag-aalala sakanya kung natulog eh mahigit dalawang araw. Saglit lang ba yung dalawang araw kang tulog?
Me: Anong saglit ka lang natulog? Halos dalawang araw ka ngang tulog eh!
Tigtan natin yung magiging reaksyon nya. Hulaan ko, magtatanong yan na hindi makapaniwala. Tsaka pag sinabi mo yung totoo di pa agad yan maniniwala.
Mira: Mues-eul?! Iteul hu naneun jago!? (* Ano!? Dalawang araw akong tulog?!*)
Me: Ye. Museun il-i dangsin-ege museun il ttaemun-e sigan-i il-eonal su isssubnikka? (* Yes, tagal mo kayang magising, Ano ba kasi nangyari sayo?*)
Mira! Buti nalang sanay akong mag-Korean! Kung hindi! Baka nabatukan na kita dahil kung ano-ano pinagsasabi mo! Hoooo! Hirap mag-Korean huh! Di pa naman ako masyadong sanay mag-Korean dahil di ako nakapagtapos ng pag-aaral ng Korean sa Mortal World, Oo nasa Mortal World ako nung nalaman ko yung tungkol sa mga powers ko.
Oh? Tama na kwento! Nakakapagod kaya mag-kwento. Sayang sa laway ko.
Mira: Jangnam algo. Nan geunyang hyeongijeung-ieossda gieoghanda. (* Diko alam. Ang natatandaan ko lang ay nahilo ako*)
Me: Wae hyeongjeung dangsin ttaemun-e? Uliga neomu wan iyagi hal ttae seutig, museun-il? (* Bakit ka kasi nahilo? Tsaka nung nakausap kita namumutla ka, Ano ba nangyari?*)
Mira: Nado molla! (*Hindi ko alam*)
Me: Tss. Hwag-in-eul keullighabnida. Dangsin-eul silh-eo? (* Tss. Ok. Galit ka na nyan?*)
.
Mira: Hwaga anieyo. Aju goto Naneun ngseuleoun nae meoli jeonja ttaemun-e? (* Di ako galit. Medyo masakit kasi ulo ko e*)
BINABASA MO ANG
Rainbow Academy: School Of Magic
FantasiaShe is Miracle Bernice "Bern" Montefaz, she is an ordinary girl with an ordinary life. Nang dahil sa isang bangungot na di nya malaman-laman kung ano ang dahilan, nilipat siya ng school sa isang lugar na hindi madaling matunton. This story is about...