Dream in Colours vs. Magcon |Magcon Fanfictie|

Isabella #2

Zodra we in het vliegtuig stappen probeer ik er het beste van te maken en ik ga mij voorstellen aan iedereen.

Ik loop naar iedereen toe en steek mijn hand uit. Een voor een schud ik hun handen en zeg ik mijn naam telkens weer.

Ik krijg een paar namen terug maar ik vergeet ze allemaal weer.

Courtney en Destiny volgen -duidelijk met tegenzin- mijn voorbeeld.

Hierna gaan we met zijn drieën op drie vliegtuigstoelen zitten. Ik zit aan het raam, Courtney zit naast mij en Destiny zit aan het uiteinde van onze drie plaatsen.

Mijn vader gaat achter ons zitten met de manager van Magcon. Wie blijkbaar een oude studievriend van hem was. Typisch!

Ik kijk rond mij en zie dat Destiny en Courtney aan het lezen zijn op Wattpad. Dat besluit ik dan ook maar te doen maar al snel val ik in slaap.

-Een paar uurtjes later-

Ineens word ik hevig wakker geschud door Destiny. Ze zit niet naast me dus daarom is Courtney,die tussen ons in zat, helemaal geplet. Destiny slaat haar handen voor haar mond en als ik kijk waar zij naar kijkt, doe ik hetzelfde.

Daar buiten het raam, staan echt honderden fans. OMG! Ow, wacht! Ze komen misschien allemaal voor die andere gasten die hier ook nog zitten.

Alhoewel ...

Ik zie opeens een meisje staan met een heel erg grote spandoek met 'Dream in Colours' op.

Destiny en ik beginnen er heel erg uitbundig naar te zwaaien en ze begint heel erg hard te huilen en zwaait terug.

Ik denk dat het meisje ongeveer dertien jaar is.

Zodra iedereen is uitgestapt zeggen de managers dat we een kwartiertje met onze fans mogen gaan praten.

Opeens duiken er nog vele andere Dream in Colours-fans op en die begroeten we allemaal, gaan we mee op de foto en delen handtekeningen uit.

Al veel te snel roept mijn vader ons al terug. We zwaaien naar de fans en sommige van de Magcon-fans zijn ook nog met ons op de foto gekomen. Misschien werkt de tactiek van mijn vader nog ook.

We lopen naar een bus waar onze koffers ondertussen ook al inzaten.
We gaan zitten en Destiny geeft ons onze salades.

We eten ze smakelijk op en bedanken Destiny. Ondertussen zitten we nog wat te lachen en te praten. We hebben ook gevraagd aan onze vader of wij zeker met drie een kamer hebben en gelukkig blijkt dat wel het geval te zijn maar blijkbaar in sommige andere steden gaat er wel telkens iemand anders met een van de jongens op de kamer moeten slapen.

Dat zien we dan wel.

Uiteindelijk komen we aan in ons hotel. We lopen meteen naar onze kamer en laten ons op onze bedden vallen.

Na even gerust te hebben besluiten we om onze koffers toch al wel een klein deeltje uit te pakken. Gewoon de spullen die echt nodig zijn.

----------

Het nieuwe liedje van Johnny Orlando is echt zo goed 😱😱🙈❤️.

Dit hoofdstukje is opgedragen aan mijn Bff'je chocoladeventje !

Ze is echt awesome! Ga haar zeker volgen!

En mij misschien ook ☺️🙈 Alleen als je dat wil hoor 😄☺️🙈.

Verder heb ik niet zo heel erg veel te vertellen alleen dat ik al een klein voorraadje heb dus dat er misschien vanavond of morgen nog een nieuwe deel komt.

Adios ! 👋🏻👋🏻👋🏻

ShawnieBrownieLover 🙈❤️