Destiny, Isabella en Courtney zijn beste vriendinnen die samen vines en musicallys maken. Dream in Colours, zo heet hun groep. Ze zijn redelijk populair maar ze hebben een concurrent waar ze het moeten tegen op boxen. Magcon. Ze hebben miljoenen fan...
Hoe kunnen ze mij alleen laten? Dat kunnen ze niet menen, wel? Hoe dan ook. Ik sleep mijn koffer mee naar binnen en laat de deur in zijn slot vallen.
Harvey ziet me en glimlacht naar me.
"Hallo, ik ben Harvey."
"Hoi, ik ben Destiny. Sorry, ik moet het gezegd hebben. Je hebt echt een leuk accent."
"Dank je. Euhm, ik heb die kast in beslag genomen maar die ernaast is nog vrij. Ook is er nog plaats op het schap in de badkamer." Zegt hij terwijl hij alles aanwijst.
"Oké, dank je."
Opeens hoor ik verschillende stemmen uit zijn gsm komen en open ik de vrije kast. Ik stop er voorlopig gewoon mijn koffer in en leg er een setje kleren voor morgen naast, haal mijn pyjama en toiletgerief eruit en wandel rustig naar de badkamer.
Er was inderdaad nog plaats op het schap dus daar zet ik mijn toilettas op en haal er voorlopig enkel mijn haarborstel en tandenborstel uit.
Dan leg ik mijn pyjama op een hoopje en ga ik de deur dichtdoen. Ik hoor op de achtergrond dat Harvey nog steeds aan het FaceTimen is met meerdere mensen maar ik heb geen idee wie.
Ik spring snel in mijn pyjama en haal een borstel door mijn haren. Ik poets ook nog snel mijn tanden en maak zeker dat er geen restjes make-up meer op mijn gezicht zit en raap mijn kleren die over de grond verspreid liggen op.
Ik wandel weer uit de badkamer en zie dat Harvey op zijn bed op zijn gsm bezig is. Ik denk dat hij net de FaceTime heeft beëindigt en hij kijkt op wanneer ik de deur achter me dichtdoe.
"Sorry dat ik daarnet een beetje kort was maar er waren vijf vrienden van me aan het telefoon op FaceTime en ze kunnen nooit hun mond houden."
Ik lachte een beetje. "Dat is niet erg, hoor. Ik moet zeggen dat ik je vanmiddag heb horen zingen en je bent echt goed!"
"Dank je, maar je deed niet mee aan dit concert toch? De jongens zeiden iets over een everzwijnenval?"
"Ja, lang verhaal kort: ik werd daarin gevangen en de managers moesten dat vergoeden en daarom mocht ik niet meedoen. Best stom maar gelukkig gaan we morgen met de tourbus naar de volgende stad."
"Jup, heb je enig idee waar we naartoe gaan?" vroeg Harvey.
"Ik dacht Parijs," glimlach ik.
Daarna praatte we nog even maar als snel deden we het licht uit en gingen we slapen.
Wanneer ik wakker werd, zag ik licht door het gordijn komen. Ik hoorde ook net mijn wekker afgaan dus liet ik mijn deken af me rollen.
Ik deed mijn ogen rustig open en zag dat Harvey ook net uit zijn bed stapte. Ik volgde zijn voorbeeld en liep naar mijn koffer. Daar haalde ik een legging en een comfy trui uit.
Ik liep na Harvey de badkamer in en kleed me om. Ik kamde mijn haar, deed een lichte make-up op en ging naar de kamer. Daar nam ik mijn schoenen, deed ze aan en nam mijn rugzak waar ik mijn hoofdtelefoon, boeken, en nog wat spulletjes in doe.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik zorg ervoor dat mijn koffer gemaakt is en als laatst neem ik nog mijn beanie en rugzak en ga dan samen met Harvey naar de eetzaal.
