Dream in Colours vs. Magcon |Magcon Fanfictie|

Isabella #23

Zodra we waren vertrokken kneep Blake in mijn hand en zei dat als ik bang was ik in zijn hand mocht knijpen. Ik rolde mijn ogen naar hem en draaide me terug naar voor.

Ons karretje was stilletjes naar boven aan het gaan en ik keek snel even opzij naar Destiny. We glimlachten breed naar elkaar. Dit wordt gillen!

En zo gezegd, zo gedaan: vanaf we op het hoogste punt stonden en naar beneden gingen met een gigantische snelheid, zetten we onze kelen open.

Ik greep al snel onbewust naar Blake zijn hand en liet het niet meer los tot aan het einde van de rit.

Toen we terug het gangetje inreden waar de anderen stonden te wachten, schaterden Destiny en ik het uit van het lachen. Niet raar kijken! Dat doen we altijd in dergelijke situaties.

Destiny en ik lachen als we bang zijn, als we boos zijn op elkaar als we heel blij zijn,... Altijd dus eigenlijk. Alleen sinds we nu met de shows enzo toch wel een beetje serieus moeten bezig zijn, lachen we wat minder. Dus ik ben erg blij dat we weer eens even konden lachen. Dat hadden we allebei nodig.

Wanneer we uitstapte had ik pas door dat ik Blakes hand nog vast had. Ik liet het snel los om het niet te awkward te maken maar guess what? Daardoor werd het nog awkwarder (effe een nieuw woord uitvinden :p) , TY-PI-SCH!

Ach ja, Destiny en ik liepen naar buiten en we werden gevolgd door Blake en Harvey. Destiny draaide zich om en vroeg aan de jongens of we samen door het park zouden lopen. Ze gingen akkoord en we liepen naar de volgende attractie.

De hele dag ging snel voorbij. We aten veel lekkere dingen en gingen in vele super leuke attracties. Ik zag dat Harvey en Destiny steeds dichter naar elkaar groeiden en om eerlijk te zijn werden Blake en ik ook best close.

Wanneer het avond werd en al donker begon te worden liepen we samen met heel de groep terug naar de uitgang. We zagen ook Courtney en Aaron veel te klef aan het doen waren.

Toen we aan de uitgang waren, stond de bus al klaar. We reden eerst naar het hotel en we kregen onze kamers. Dit was een groot hotel en ze hadden een paar familiekamers die we dus gehuurd hadden. Courtney en Aaron gingen in een tweepersoonskamer maar de rest in grotere kamers van 4 en meer.

Destiny en ik werden in de kamer gezet met *tromgeroffel* Blake en Harvey! Wat een verrassing! 🙄 Wel gelukkig dat we met die twee jongens zitten en niet met een of ander verliefd koppel.

We liepen naar de bus om onze koffers te gaan halen en toen we ze net in het hotel hadden gesleept kwamen de jongens eraan met een grote kar waar we onze koffers konden opzetten. Wat een helden!

We liepen naar de lift en drukte op de knop om naar boven te gaan. Destiny liep naar de managers om de sleutels te gaan halen en we namen alle vier samen de lift naar het zesde verdiep waar we naar onze kamer gingen.