Dream in Colours vs. Magcon |Magcon Fanfictie|

Isabella #8

Ik merk dat ze niet bloost dus dat er iets mis is. Ik ken haar al lang genoeg om te weten dat ze normaal altijd moet blozen.

"Je moest niet blozen? Normaal doe je dat toch altijd? Wow, Destiny! Dat was raar!" ratel ik maar door.

Ze knik en er verschijn een geërgerde bik op haar gezicht.

"Niet tegen Courtney zeggen, please?" smeekt ze.

"Tuurlijk niet, schat het komt wel goed!" zeg ik bemoedigend tegen haar.

Ze geeft me een knuffel en we joinen het watergevecht van de jongens.

Na veel plezier te hebben gemaakt moesten we van de managers terug naar het hotel gaan en beginnen in te pakken. Vanavond vertrekken we blijkbaar nog naar Rome. Maar we zijn nu in Madrid dus dat is nog wel even rijden.

Ja, je hoort het goed! We gaan er met de bus naartoe en blijkbaar hebben de managers de plaatsen verdeeld. Urgh!

Zodra alles is ingepakt en we hebben gegeten vertellen de managers onze plaatsen in de bus.

"Dus er is vanachter een zetel met vijf plaatsen en daar gaan in de volgorde die ik opnoem Hunter, Destiny, Blake en Isabella zitten en de middelste plaats blijft open. Dan in de de twee plaatsen daarvoor links zitten Daniel en Aaron, de twee plaatsen daarnaast Courtney en Dylan. In de twee plaatsen voor Daniel en Aaron, zitten Jacob en Johnny. De twee plaatsen ernaast worden vrijgehouden voor Cameron en Taylor, ow en Brandon ga jij dan maar in het midden zitten van de achterste rij. Wij, de twee managers, zitten helemaal vooraan naast de buschauffeur. Dat was het, ga nu allemaal maar jullie koffers halen en dan gaan we vertrekken", zegt de manager van Magcon.

We wandelen naar boven en hoor Brandon naast me zuchten.

"Ze waren me gewoon vergeten."

"Wel nee, ze dachten gewoon vast dat ze je er al hadden bijgezet maar dan uiteindelijk bleek het gewoon niet zo te zijn", zegt Destiny om hem op te vrolijken.

"Dat is lief dat je dat zegt", zegt hij glimlachend.

Destiny glimlacht terug en ik loop samen met haar verder. We nemen onze koffers en gaan terug naar de lift.

Eens we uit de lift komen, zien we opeens een groep super knappe jongens voorbij lopen.

Destiny en ik liepen voorop en stopte daardoor waardoor iedereen achter ons tegen ons opbotste en Destiny vooruit viel.

Gelukkig was net een jongen haar aan het bekijken en holde naar haar toe. Hij kon haar nog net op tijd opvangen en daardoor viel ze net niet.

Ik zuchtte opgelucht en ik keek naar de jongens maar ik zag Hunter nergens.

Ik haalde mijn schouders op en keek terug naar Destiny. Naast haar stond nu een andere knappe jongen.

Destiny stond met de jongen die haar had opgevangen te praten en de knappe jongen stond maar wat te kijken dus kwam ik erbij staan.

"Ah, Isabella. Ik was net de jongen die me had opgevangen aan het bedanken."

Ik knik. "Maar Destiny, we moeten nu wel weer terug naar de managers. Kom!" zegt ik nogal haastig.

We glimlachen nog naar de jongens en lopen naar de bus.

~~~~

Heyyy allemaal,
Hopelijk vonden jullie het een beetje een leuk hoofdstuk.
Maar ik vertrek vanavond weer op vakantie en daar is GEEN WiFi dus waarschijnlijk overleef ik dat niet! Ik ga waarschijnlijk wel naar de bib af en toe gaan om mijn meldingen te checken maar ik ben nog niet zeker of ik een hoofdstuk kan plaatsen.
Hopelijk begrijpen jullie me.

Bye bye👋🏻👋🏻