M van Mysterie (ft. 1D)

H1- Mystery, het nieuwe meisje

Mystery pov.

De ruimte was donker, ik keek op naar het scherm, M zat in een donkere ruimte waardoor je haar gezicht niet zag. Ik was best benieuwd wat ze me te melden had. "Je bent de nieuwe, maar toch heb ik veel vertrouwen in je Mystery." dat ging de goede kant op dacht ik. "Je hebt ook goede eigenschappen, je bent slim, sluw en je bent nieuwschierig." Ik bedankt haar snel. "Dank u, M, ik voel me vereerd dat ik zoveel vertrouwen in mij heeft." "We hebben een opdracht voor je, het zal zwaar zijn, en je moet je gevoel niet laten meetellen. Denk je dat je dit kan?" vroeg M. Mijn gevoel niet laten meetellen, wat betekende dat nou weer dacht ik. "Je wordt een van de 5 bescherm-engelen van de jongens van One Direction. Je speciale persoon is Liam Payne. Zorg goed voor hem, veel succes, ga nu en begin aan je opdracht. En onthoud, je gevoel mag niet meetellen." Ik knikte, verliet de kamer en sloot de deur achter me. "Dit zal geen gemakkelijke taak worden." mompelede ik terwijl ik naar mijn bureau toe liep. Ik raapte wat spullen bij elkaar en vertrok naar het vliegveld.

Liam pov.

Ik stapte uit het vliegveld, het was verrassend rustig. Ik wachtte tot de rest ook uitgestapt was. Ineens voelde ik een rilling over mijn rug lopen. Ik voelde me bekeken, dat had ik bijna nooit, zelfs niet als ik aan het optreden was. Ik keek om me heen, maar ik zag niemand. "Kom je Paynee?" vroeg Louis. Ik knikte en volgde ze naar de hal. In de hal stopten we even, Niall en Harry moesten plassen. Ik keek om me heen, het was hier redelijk druk. Ik keek naar de mensen, en ineens zag ik haar. Ik gokte haar een jaar of 17. Ze had haar haar in een schuine scheiding, ze droeg een roze sjaal en een blauw vestje met 3/4 mouwen. Ze droeg een wit t-shirt en een groen-blauwe broek. Ze keek op haar mobiel, toen lachte ze. Wow, die lach dat was betoverend. "Liam... Liam... Liam je bent aan het staren." ''Huh, wat?" Ik zag Louis lachen, blijkbaar deed ik iets grappigs. Ik had geen zin om er op in te gaan ik keek weer naar het meisje. Ze keek op, lachte lief, en zwaaide even snel. Ik lachte terug en zwaaide. "Oké, naar wie keek jij?" vroeg Louis. Ik deed mijn mond open om iets te zeggen maar zag dat het mysterieuze meisje op me afliep. "Ik denk dat dit mijn antwoord is." fluisterde Louis greinzend. Ik zag vanuit mijn ooghoek ook de andere jongens om mij heen staan, we keken allemaal naar het meisje. "Jongens, menen jullie dit nou? Het is niet echt slim om te lang in de hal te blijven staan. Oké, neem uitgang F, daar saan nu de minste fans. Ga nu, want binnen 10 minuten zal het anders zijn." We stonden versteld van wat ze net zei. Ze draaide zich om, om weg te lopen, ik schudde mezelf wakker en pakte net optijd haar arm. Ze draaide zich met haar gezicht naar mij toe. Ik realiseerde me hoe mooi blauw haar ogen waren, ze waren zo blauw als ijs. Ik voelde mezelf rood worden. "Hoe heet je eigenlijk?" vroeg ik stotterend. Ze lachte snel even. "Hmm, onthoud me maar als een Mysterie, M van Mysterie." zei ze. Ik liet los en ze liep weg. "We gaan het proberen, we gaan via uitgang F." zei Nial lachend.

We hadden in uitgang F inderdaad geen last van fans. We houden van ze, maar soms wil je gewoon even rust. "We wachten hier 3 minuten, dan zien we of ze gelijk heeft." zei Zayn lachend. Ik schudde lachend mijn hoofd. We wachten, en ineens hoorden, we gillende meisjes. Ik keek op en zag een hele menigte meisjes staan. "OMG! We hebben ze gevonden!" We sprongen op en deinsden iets achteruit, de fans liepen langzaam naar voren. Ik keek op mijn horloge, het waren exact 10 minuten later. "Jongens, het is precies 10 minuten later!" zei ik. Er waren geen beveiligers, ik dacht echt alleen help. Ik sloot mijn ogen even, toen ik mijn ogen opendeed stond ze daar voor de menigte. M stond daar, ze keek op. "Jongens, jullie zijn echt de slechtste luisteraars ever." zei ze wat geirriteerd. Ik lachte in mezelf. De fans kwamen dichterbij, ze wilden via rechts langs haar heen, ze deed een klein stapje naar rechts, iedereen stopte gewoon voor haar. Ze wilden links langs haar heen, weer deed ze een klein stapje, nu naar links, iedereen stopte. Ik keek vol verbeistering naar het fenomeen dat zich hier afspeelde. Ze deed een gebaar van: 'Ga nu weg' achter haar rug. Ik houd ze wel tegen. We snapten het en vertrokken. Ik hoorde nog hoe ze zei: "OMG, One Direction is bij uitgang A gespot!" De meisjes renden gillend weg, naar ingang A. Louis pakte mijn arm en trok me mee. We gingen naar ons huis. Heerlijk om thuis te zijn, maar ik bleef maar denken aan M.

Mystery pov.

Dus dat zijn ze in het echt, ze zijn eigenlijk best schattig. Ik keek naar Liam, ineens zag ik dat hij opkeek. Ik verstopte me snel en grinnikte. Hij voelde zich bekeken. Dat betekende ook dat ik moest oppassen, die jongens zijn sluwer dan ik dacht. Ik liep weg, ik zag de jongens niet veel later de hal binnenkomen. Ik zette mijn oortje aan, en luisterde het gesprek af. Nial en Harry gingen naar de wc. Ik keek naar mijn telefoon, ik zag vanuit mijn ooghoek dat Liam naar me keek en deed snel alsof ik een leuke grap binnenkreeg. Ik kreeg wat binnen via mijn contact oortje. Ja, die oortjes waren verrassend handig je kan je collega's contacteren en je kan gesprekken afluisteren. "Mystery, de jongens zijn op jou gericht, ga erop af en geef de informatie door. Over." Ik zag dat Liam weer naar me keek, ondertussen had ik hun gesprek gevolgd. Ik keek op en zwaaide even snel naar Liam en de rest. "Ik ga eropaf. M uit." ik liep naar de jongens. Ik zei: "Jongens, menen jullie dit nou? Het is niet echt slim om te lang in de hal te blijven staan. Oké, neem uitgang F, daar saan nu de minste fans. Ga nu, want binnen 10 minuten zal het anders zijn." Ik zag dat de jongens dit niet hadden verwacht, ik lachte in mezelf, ze stonden daar zo cute. Ik draaide me om en liep weg, maar een warme hand pakte mijn arm. Ik draaide me om en keek echt in de bruine ogen van Liam. "Hoe heet je eigenlijk?" vroeg Liam. Dit had ik niet verwacht, ik moet snel iets bedenken. Ik lachte even snel. "Hmm, onthoud me maar als een Mysterie, M van Mysterie." antwoorde ik. Liam liet me los en ik liep weg. In mijn oortje hoorde ik: "Goed zo Mys! Dat heb je slim bedacht, ze snappen er niets van. Over" Ik lachte in mezelf,  want ik wist dat ik mijn collega's met deze stunt al voor me had gewonnen.

Ik was bijna uit het vliegveld toen ik iets binnenkreeg via mijn oortje. "Mys, je moet meteen terug komen, de jongens hebben 3 minuten gewacht om te kijken of je gelijk had en zitten nu in de klem! Je moet ze gaan helpen. S uit." S was Sanne, ze was de bescherm-engel van Louis, en mijn beste vriendin. Ik was blij om met haar samen te werken. We zaten nu ook samen op een kamer. Afdeling bands, ruimte One Direction, samen met de andere beschermers van One Direction. Ik rende ondertussen naar de plek die ik had ddorgekregen, ik zag de jongens in een hoekje staan. Ze keken best bang. Ik sprong naar voren, snel klikte ik op mijn chip, die ik aan mijn riem had. Je kon een bepaalde straling uitzenden, waardoor de sterren niet meer opvielen en er allen op jou gefocust wordt. Zo knnen de artiesten ontsnappen. De fans wilden eerst rechts langs me heen , dus zette ik een klein stapje naar rechts. Ik zag dat ze nu links langs me wilden, en deed een klein stapje naar links. Ik legde mijn handen op mijn rugen gebaarde de jongens dat ze weg moesten gaan. Toen ik Zayn als laatste de hoek om zag gaan zette ik mijn apparaat uit en riep keihard: "OMG, One Direction is bij uitgang A gespot!" De meisjes renden gillend weg, ik liep rustig achter ze aan." "Goed gedaan. Over." hoorde ik vanuit mijn oortje. "Ik ga wat onderzoek doen, ik ga naar het kantoor. M uit." Ik vertrok naar mijn kantoor.