M van Mysterie (ft. 1D)

H14- M als in Moeder

Mystery pov.

Ik liep naar het kantoor van M toe. Ik wilde graag met haar praten over onze ruzies van de laatste tijd. De date gisteren was de beste ever. Ik ben tot over mijn oren verliefd. Alleen blijft de mannier waarop ik het heb verdiend maar aan me knagen.

Ondertussen loop ik naar het kantoor van M.

"Mystery, ik wilde je net oproepen." "Oh haha, toeval." "Ik weet niet of dat de goede term is?" "Wat bedoelt u?" "Niets bijzonder, ik leg het je straks uit." Ik knikte. "Ik wilde mijn excuses aanbieden, ik gedraag me de laatste tijd niet goed." zei ik zelfverzekerd. "Ik zou mijn excuses moeten aanbieden." De zelfverzekerdheid was weg, wat bedoelde ze? "Ik zal het uitleggen." zei M, alsof ze mijn gedachtes had gelezen. "Ik geef om jou, alsof je mijn eigen dochter bent. Ik wilde je blij maken en het beste voor je. Ik dacht dat het bedrijf je alles zou geven wat je nodig had. Maar ik realiseer me dat door je weg te houden van de buitenwereld, ik je sloopte en daarvoor sorry." "Bedankt, maar ik was ook niet eerlijk. Dat ik mijn keel zou doorsnijden was-" Ze onderbrak me. "-Hartstikke nep? Dat wist ik al lang hoor." "Hoe?" "Ik ben niet gek Mys. Jij zou nooit zelfmoord plegen. Ik zag heus wel dat je een nep mes had. Je had er goed over nagedacht in die korte tijd, bijna bewonderenswaardig. Een nep mes, niet scherp. Net scherp genoeg om dat mini stukje nep-huid te snijden, waarachter je nep bloed had gedaan en een nep wond. Je hebt duidelijk opgelet in de lessen in bedrog. Helaas heb ik dat ook gehad. Je wilde me alleen laten zien dat je het meende, dat je alles meende. En dat begrijp ik." Ik boog mijn hoofd, ze had me door. "Het spijt me." "Het is al goed meis. Ik ken je lang genoeg om te weten dat bij jou niets is wat het ooit lijkt. Alles heeft een dubbele bodem. Het is niet erg." "Dank je." "Wees wel voorzichtig, ik wil niet dat je hart gebroken wordt." "Dat betwijfel ik." "Haha." Ik stapte naar voren en gaf haar een moeder-dochterlknuffel. Ze was dat namelijk voor me. Een moeder...

"Ik wil wel graag Liam ontmoeten, maar nu zonder pistolen." We schoten beide in de lach. "Zal ik hem halen?" "Nee, laat hem maar naar jou huis toe komen. Dan gaan wij daar ook heen. Dat is een iets normalere omgeving." Ik knikte en stuurde Liam een sms.

'Heey, kan je naar mijn huis toe komen? M wil je ontmoeten, geen zorgen. Er zijn geen pistolen bij.

XMystery'

'Ben er met tien minuten. Tot straks! Kan niet wachten om je weer te zien. Ik mag je toch wel een kus geven als ik je zie? ;)

XLiam'

'Altijd! Ze zal het heus niet erg vinden als we maar niet gaan zoenen voor haar neus, haha. Tot zo!

-xxx- Mys'

Hij was echt snel met reageren. Alsof hij op een sms aan het wachten was. "Laten we gaan." zei ik tegen M.

Onderweg had ik het M over Liam, welk gevoel hij me gaf. Hoe ik vlinders, elfjes, hoe je het ook wil noemen in mijn buik kreeg elke keer als ik hem zag. "Dus, wat is je gevoel bij Liam?" "Hij is zo lief, elke keer als hij lacht doet het mijn hart smelten. Hij is begripvol en luistert naar me. Het is zo knap, hij geeft me een warm gevoel ookal ken ik hem nog maar net." "En verder?" "Niemand wist dit van me, maar ik dacht elke dag we laan wat ik verloren was in mijn leven. Hoeveel pijn het deed om de mensen van wie ik houd te verliezen. Ik zat vast in het verdriet, wat me de kracht gaf om door te gaan. Het kon me niet schelen of ik mezelf uitputte, ik wilde de beste zijn. Voor mijn ouders... Voor Anne... Ik wilde bewijzen dat ik geen slachtoffer was, ik was een overlever. Ik had dit gevoel dagelijks, het zat om me heen als een bescherming. Toen ik Liam voor het eerst in de ogen keek had ik al een speciaal gevoel, maar teon ik hem vaker zag werd dat gevoel steeds sterker. Nu ik hem echt vaak zie, met hem praat, hem knuffels geef, gewoon bij hem ben. Dat laat me vergeten wat er in het verleden is gebeurd, het laat me in het heden leven. Ik kan 100% genieten zonder me schuldig te voelen dat ik niet bezig ben om beter te worden voor mijn familie. Hij liet me zien dat ik... dat ik ook zo beter ben geworden, door liefde te kennen die me niet zo snel zal verlaten." "Dat heet ware liefde." "Het is meer dan liefde op het eerste gezcht, het is ware liefde. Ik voel het, ik weet het." "Ik weet het ook, de voorspeller (je weet wel, de helderziende die bij het bedrijf werkt onder de naam de voorspeller) zei dat Liam altijd al over iemand als jij gedroomd had." "Ik hoop het." "Ik weet het bijn zeker, nu alleen Liam nog spreken." sloot M af.

Bij Mystery thuis

De bel ging. Ik excuseerde me nar M en deed toen open. Daar stond Liam voor de deur. "Hey." zei hij "Hey." zei hij lief terug. Hij gaf me een kus en ik liet hem binnen. Hij hing zijn jas op en ging toen naar de woonkamer. Aar stond M op toen ze hem zag. Ze gaf hem een vriendelijke hand en hij gaf hem net zo beleefd terug. "Leuk om u een keer echt te ontmoeten, Mystery heeft heel veel goeds over u verteld." "Dank je wel." Ze bekeek Liam eens goed. "Nu ik niet blind van woede naar hem kijk snap ik wel wat je in hem ziet." fluisterde ze in mijn oor. Ik lachte er om, dit was zo typisch M.

"Dus Liam, vertel eens war over jezelf." zei M, nadat we allemaal een kop thee in onze handen hadden. Ik keek naar mijn thee en liet de warme dampen met de lekkere geur in mijn neus binnen dringen. "Nou, mijn volledige naam is Liam James Payne. Mijn ouders zijn niet gescheiden, ik heb twee zussen en ben 29 augustus 20 geworden." "Dus wat weet je allemaal van har werk?" "Bijna alles. Het is een soort spionnen-organisatie, maar ik weet niet wat ze precies doet." "Permissie om informatie te geven?" vroeg ik. "Toegestaan." antwoordde M. "Het GGvM is een organisatie die zorgt voor de contacten tussen fans en artiest en voor de belangen en eiligheid van de artiest zelf. M is de leider van de organisatie. Ik zal haar opvolgen. Ik leerde jou kennen omdat ik jou moest beschermen, samen met de rest van de afdeling 1D." "Wow, dat klinkt nu al ingewikkeld." "Is het ook." zei ik. "Goed, wat zijn je bedoelingen met Mystery?" ging M verder. Ik grinnikte in mezelf. De typische ouder-jongen vraag. "Ik wil haar graag zo'n leuk mogelijke tijd geven, haar zien lachen, haar zien genieten en veel plezier met haar maken. Zoals met deze..." Ik keek verbaasd op en zag hem twee kermis-kaartjes uit zijn broekzak halen. "Wow! Dat is echt zo leuk!" riep ik enthousiast uit. Ik gaf hem een knuffel en een kus op z'n wang. "Ik heb genoeg gezien." onderbrak M ons plots. "Huh?!" roep ik verbaasd uit. M staat gewoon op, pakt haar jas van de kapstok en loopt door naar de deur. "M, alstublieft, blijf!" smeekte ik haar. Ze draaide zich verrast om. "Maar waarom dan? Ik zou jullie alleen maar ophouden." "Bedoelt u?" "Ja, jullie zijn een leuk koppel. Toen Liam jou die kaartjes gaf was je zo blij. Ik zag aan z'n houding dat hij het niet wilde laten merken, maar stiekem was hij nerveus of je het wel leuk vond. Toen hij je lach zag was de spanning weg en kreeg hij ook een lach. Het is duidelijk dat hij van je houdt en dat jij van hen houdt. Dus nu ga jij terug naar hem en gaan jullie samen naar de kermis." "Dank u, M." zei ik weer beleefd. "Je mag me je blijven noemen Mystery, dan voel ik me tenminste niet zo oud als ik ben." Ik gaf haar een knuffel en liet haar naar buiten. "Wacht! Mevrouw!" riep Liam. M draaide zich weer verrast om. "Zou ik u, Mystery en mijn ouders binnenkort op restaurant mee mogen nemen?" "Jongeman, dat vind in zeer beleefd van je. Dat is goed, ik moet nu gaan, maar Mystery zal me de datum en tijd doorgeven." Liam knikte. "Fijne terugreis." "Dank jullie beide, tot ziens." groette M, waarna ze weg liep. "Hoe kwam je daarop?" "Moeders willen altijd de ouders van de liefde van hun kind kennen. Ik dacht dat het wel gezellig zou zijn. " "Oké, slim bedacht. " "Dank je, ik weet dat ik goed ben." Ik rolde mijn ogen en gaf hem een speelse duw. "Dus zullen we naar de kermis?" vroeg Liam met een grijns. "Ik pak mijn jas!" lachte ik. Hij pakte mijn hand toen ik weer aan kwam lopen. Ik dacht na over M, ze was eindelijk met onze relatie (wow, dat klinkt serieus) eens. Eigenlijk had ik het nu perfect. Een lief vriendje, mijn beste vrienden en zelfs familie (M en Illy dus) om me heen. Familie, vriendschap en liefde, wat een mooie gedachte...