M van Mysterie (ft. 1D)

H2- Vergaderingen en award-shows!

Mystery pov.

Het is nu vier dagen geleden sinds mijn eerste ontmoeting met de jongens. Ik kreeg veel positief commentaar van mijn collega's over mijn actie met de namen en de fans. Zelfs M zei dat als ik zo door zou gaan ik promotie zou kunnen maken.

Ik ben echt super blij, ik ben nu ook onderweg naar een vergadering over de jongens. Ze moeten straks naar een award uitreiking en als ze over de rode loper lopen is dat een plek waar veel gevaar is...

Het hele bureau is opgefokt, bij awards zijn er altijd heel veel sterren samen op een plek, als er een aanslag gepleegd zou worden zouden er veel doden zijn en omdat het een paar jaar geleden al mis is gegaan is iedereen op zijn of haar hoede.

Het was vorig jaar tijdens de oscars. De sterren hebben gelukkig niks gemerkt, maar het was in een woord een chaos. Er zijn zelfs twee helden die bij het gevecht zijn omgekomen. Een van de twee kende ik persoonlijk... het was mijn zus. Ik ben daarom extra op mijn hoede. Ik wil geen herhaling van het ongeluk...

Ik ben inmiddels bij de vergaderruimte aangekomen. Ik open de deur en zie alle anderen al zitten. Ik begroet ze, leg wat papieren die ik in mijn tas had zitten op de tafel en ga zitten in de witte stoelen.

Tegenover mij zit Sanne, ze is de beschermer van Louis, naast Sanne zat Chris, hij moest Niall beschermen en naast mij zat Olivia, ze was de beschermer van Harry. Aan het hoofd van de tafel zat de beschermer van Zayn, Mike. We waren allemaal tussen de 18 en de 21. Sanne en ik waren 18, Olivia 19, Chris 20 en Mike 21, dus onze leeftijden sloten best goed aan op die van de boys. M

ike stond op en zei: "Hierbij open ik de vergadering over de jongens van One Direction." Ik moest lachen omdat ik wist dat hij dit haatte. Hij haatte het om dit te moeten zeggen, omdat het zo cliché is, en dat is echt niet hoe Mike is. "Vandaag is er een award-show, iemand zal er bij moeten zijn. Omdat Mystery de gene is die aan de beurt is zal zij van een afstand de jongens in de gaten houden." Ik knikte, hij ging veder: "Het gevaarlijkste deel is de rode loper. Mystery zou jij ook hier als bescherm-engel willen functioneren?" "Ik accepteer deze taak." zei ik.

In mijn achterhoofd wist ik dat ik geen keuze had, je moest om de zoveel dagen als hoofd-beschermer optreden. Ik was vandaag weer aan de beurt. We hadden een bijzonder systeem op het kantoor. Je hebt bij elk bandlid een vaste beschermer. Als het jou beurt is moet je de jongens schaduwen terwijl je collega's jou in de gaten houden. Zo is het ook veilig vor de schaduw. De vergadering was veder niet heel interessant. Toen de vergadering was afgelopen haalde ik nog even een broodje bij de kantine en ging toen op weg naar de award-show.

Bij de award-show.

Ik keek naar de zwarte limousine die aan kwam rijden, uit die limousine zouden de boys zo stappen. Daar waren ze, ze begonnen meteen naar hun fans te zwaaien. Ineens viel me iets op, ik ging maar even snel kijken. Toen ik zag wat het was schrok ik. Ik moest Liam redden!

Liam pov.

Ik stapte uit de limo en begon meteen te zwaaien. Ik had M. al een tijdje niet gezien en pogingen om haar te vergeten waren mislukt. Ze had echt een enorme indruk op me gemaakt. De anderen waren haar alweer vergeten. Ik snap niet hoe je haar kan vergeten, ze redde ons van echt heel veel fans! Ik liep iets veder over de rode loper, ik begon ook handtekeningen uit te delen.

Opeens kwam er iets op me af, ik kon het net ontwijken. Ik keek verbaasd naar de grond, het was een baksteen! Ik zag ook de andere jongens verbaasd kijken. Toen ik opkeek zag ik nog een steen recht op me afvliegen. Ik zou deze steen nooit op tijd kunnen ontwijken.

Ik stond verstijfd toen er een schim voor me langs vloog. Ik keek naar wat de steen uit de lucht had gehaald. Ik zag een meisje voor me staan. Ze had de baksteen in haar handen. Ze keek op, ze riep nog naar ons. "Naar binnen! Nu!" Ik had haar gezicht nog niet gezien! Ik rende met de jongens naar binnen en bleef samen met de anderen nog even door het kiertje van de deur kijken. Ik zag het meisje op iemand aflopen en de persoon in de boeien staan. Ik ving snel een glip van haar gezicht op. Die ogen, ze waren zo blauw als ijs, ik draaide me om. Het meisje was M. ze had ons weer 'gered'. Ik kon me tijdens de show niet concentreren, ik was verward en blij om M. weer te zien.

Na de show

Louis pov.

Thuis aangekomen gingen we met z'n allen op de bank zitten. Ee hadden ons niet goed kunnen focussen op de show. Gelukkig moesten we alleen maar kijken en maar één liedje zingen. We waren heel erg geschrokken van die aanval. Als dat ene meisje er niet was geweest lag Liam nu in het ziekenhuis, of erger...

"Jongens, weten jullie..." begon Liam. "Dat meisje dat ons redde... dat was M." "M? Was dat niet dat meisje van het vliegveld?" vroeg Zayn. Liam knikte van ja. Ik lachte in mezelf. Liam dacht dus nog steeds aan haar.

"Ik denk dat we haar nog wel vaker gaan zien jongens..." zei ik. De anderen knikten, ze was echt bijzonder. We zetten een film op toen de film was afgelopen waren we allemaal moe. "Laten we maar gaan slapen jongens..." zei ik. Volgens mij zijn we allemaal moe." zei Harry. Ik knikte en we gingen naar bed.

Ik sliep snel, maar wel wat onrustig... zelfs in mijn droom kwamen er vragen terug, zoals: 'Wie is die M?' en "Waarom noemt ze zichzelf M? en ook 'Waarom en hoe kan ze altijd in de buurt zijn als wij in problemen zijn?' Er zijn zeker nog vijfentwintig andere vragen, echt te veel om op te noemen. Ik vraag me af wat de anderen van haar vinden. Liam is sowieso verliefd op haar en van de rest denk ik dat ze gewoon nieuwsgierig naar haar zijn. Ik weet zeker dat we haar nog wel vaker gaan zien en dat Liam dat niet erg vind...

In het kantoor van de manager

"Jongens jullie hebben een best rustige planning vandaag. Jullie moeten het lied 'Stole my heart' acoustisch gaan zingen. We weten nog niet zeker of we het ook uitbrengen. Ik wil dat jullie het met zoveel mogelijk gevoel zingen...

Alsof, alsof je het nu meemaakt. Dus denk maar aan een keer dat een meisje ook echt jou hart stal met een blik.' zei onze manager. "He Liam, denk aan M. dei stal ook jou hart met maar een blik." "Louis, houd je kop! Ik vind haar echt niet leuk!" zei Liam boos.

Niall en ik barstten in lachen uit. Even later lagen we allemaal in een duek behalve Liam, die keek alleeen maar chagie voor zich uit. 'Oke jongens, Liam is genoeg geplaagd laat hem nu maar. Jullie moeten ook 'One Thing' acoustisch gaan zingen.' We knikten en liepen naar de studio, dar zat onze gitarist al op ons te wachten.

Liam pov.

Ja hoor, Lou maakt weer een flauwe grap. Ik wordt er echt gek van, al weet ik stiekem dat ik haar wel een beetje leuk vind, maar dat hoeven die jongens niet meteen te weten! Al was de tip echt goed, toen ik M. zag was echt mijn hart gestolen.

En 'One Thing' kwam ook goed uit, want ik moest haar echt uit mijn hoofd zetten en ik weet niet wat het is maar er is een ding aan haar wat haar bijzonder maakt... Tijdens het lied liet ik mijn gevoel voor M. echt spreken en ik zong echt goed bij de liedjes, al zeg ik het zelf. "Hey Li, dacht je ook echt aan M. toen je zong?" grapte Harry.

Ik ergerde me echt dood aan die jongen. "Nou dat is dus het antwoord." zei Zayn toen we mijn huis binnenliepen. "Liam is verliefd! Liam is verliefd!" riepen ze vrolijk terwijl ze op de bank sprongen. "Nee! Ik ben niet verliefd! Ik ken haar niet eens! riep ik. "Oke we houden op..." zei Niall lachend. "Ope een voorwaarde..." vulde Louis hem aan. "Sleepover bij jou thuis!" riepen ze in koor. Ik lachte "Oke, oke... we houden een sleep-over bij mij thuis..."

Mystery pov.

Oke, dit deed pijn, dacht ik. Chris had pauze, dus toen moest ik ff voor hem invallen en toen ik mijn oortje aanzette hoorde ik Liam zeggen dat hij niet verliefd is op mij. Niet dat ik nou verliefd ben op hem, maar het is best hard om dat zo te horen.

Ben ik niet leuk genoeg, ik begin aan mezelf te twijfelen... Dat moet ik niet doen, hij hoeft mij niet leuk te vinden. Ik hoor vnuit mijn oortje dat Chris terug is op positie, dus ik ga naar huis! Ik ga meteen naar bed denk ik... Maar zodra ik op de bank ga liggen val ik al in slaap...