H7- Offers zijn hard

279 15 4
                                    

Mystery pov.

Ik ben de laatste tijd best verdrietig, de vakantie van de boys is voorbij. Ons team zou met ze mee moeten, we zouden ze vanaf een afstand beschermen en daarom zouden we iedereen waar we van hielden achter moeten laten. Ik zou Illy tijden niet zien en zo hadden we allemaal wel iemand die we heel erg zouden gaan missen. We zaten volop in voorbereidingen. Allemaal waren we wel wat gestrester dan normaal gesproken. We zitten allemaal een beetje op elkaars zenuwen. Omdat we morgen weg gaan hadden we nog afgesproken om uit eten te gaan. Dus daar was ik nu naar op weg. Daar aangekomen waren Chris en Olivia er al.

"Hey Mys, whats up?" vroeg Chris. "Goed en jullie?" "Goed!" riepen ze in koor, waarna ze elkaar en high-five gaven. Ik lachte en schoof een stoel aan. Na een paar minuten kwamen Mike en Sanne aanlopen. We bestelden allemaal wat en na het eten besloten we nog wat te drinken en nog wat veder te kletsen. "Wie gaan jullie het meeste missen?" vroeg Sanne. "Ik Illy en jullie?" "Ik mijn vriendje." Oliv! Geen vriendjes praat waar wij bij zijn." lachte Mike. Hij en Chris gaven elkaar een high-five. "Nou ik ga mijn vriendin denk ik het meest missen..." zei Chris. Waarop ik even kuchte, het was namelijk niet heel eerlijk. Hij mocht wel over zijn vriendin praten en Olivia niet over haar vriendje. Hij keek me aan met een blik van als-je-het-waagt-om-iets-te-zeggen-ga-je-zo-dood ik begon te grinniken. Nu keek iedereen naar mij van 'WTF? Waar gaat dit over?' Waardoor ik en Chris nog harder moesten lachen. Toen we uitgelachen waren, gingen we gewoon weer veder alsof er niets gebeurd was. Ik blijf me afvragen hoe wat dat doen... "Ik ga mijn broertje het meest missen, denk ik." zei Mike. "Ik ga zoiezo mijn ouders het meest missen en mijn zus natuurlijk." zei Sanne. Oké die kwam wel aan, ik neem het haar niet kwalijk, ze mag haar familie wel missen. Alleen ik heb alleen Illy om te missen en dat is soms best hard. Ik trok denk ik een of ander pijnlijk gezicht want Sanne sloeg haar handen voor haar mond. Iedereen keek naar mij, ik glimlachte: "Het is goed hoor, ik zit er niet mee." Ze haalde opgelucht adem, ik wist dat het haar speet. De rest van de avond was echt heel gezellig. Toen ik naar huis ging was ik echt tevreden over de avond. Ik kreeg onderweg naar huis ook nog een sms'je van Illy. 'Heey, kom je nog ff afscheid nemen? Morgen ochtend komt toch niet zo heel goed uit. Luf U! XX' Ik grinnikte, we hadden eigenlijk voor morgen afgesproken, maar Illy kon nu dus niet. Ik sms'te haar terug: 'Jup, kom er nu aan. Xjes van Mys'.Gelukkig is het huis van Illy nu letterlijk om de hoek. Dus ik liep in de richting van Illy d'r huis.

Ik belde aan bij haar, tot mijn verbazing duurde het best lang voordat er open werd gedaan. Toen er eindelijk open werd gedaan zag ik een Illy met een wat klein lachje op haar gezicht. Ik kwam binnen en toen ik de deur dicht had gedaan liep er een traan over haar wang. "Il, wat is er?" Ze lachte door het traantje heen. "Ik vind het gewoon heel jammer dat ik je nu meer dan een halfjaar moet missen. We hebben elkaar gewoon nog nooit zo lang niet gezien." Ik knikte: "Elke avond skypen?" Ze knikte: "DEAL!" We begonnen te lachen. Na het afscheid kroop ik thuis meteen mijn bed in. Ik had alles al in gepakt, morgen zouden we gaan vliegen.

Sanne pov.

Op het vliegveld

Ik heb mijn koffers in de hand, ik was de eerste. Ik wacht nu al bijna 20 minuten op de rest, zo langzamerhand begin ik ongeduldig te worden. Ik pak mijn telefoon, net als ik het nummer van Mike in wil typen komen ze aanlopen. Ik begroet ze. "Waarom zijn jullie zo laat? Ik sta hier al zo'n 20 minuten te wachten." Zeg ik geërgerd. Iedereen begint te lachen behalve ik. "Wat is er zo grappig?" vraag ik volgens mij best onnozel. "Je heb het verkeerd verstaan denk ik. We hadden hier pas over 5 minuten afgesproken, wij kwamen elkaar toevallig tegen. Maar jij hebt hier gewoon een halfuur van je tijd verknoeit." Zeg Olivia door het lachen heen. Ik voel me nu echt super stupid. Als de rest uitgelachen is zoeken we een plekje op waar we niet snel gezien worden, we moeten wachten op de vijf boys.

M van Mysterie (ft. 1D)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu