M van Mysterie (ft. 1D)

H6- Uitzonderingen

Mystery pov.

Illy heeft me gisteren overtuigt om met M te gaan praten, misschien kan ik genoeg bij haar slijmen om in contact te komen met Liam. Oh, Liam. Ik kan alleen nog maar aan hem denken, alleen aan hem en aan die kus. Mijn eerste kus was van een wereldberoemde popster! En ik weet zeker dat hij mij ook leuk vind, ik bedoel hij zou die avond alleen met zijn droommeisje zoenen en hij heeft alleen met mij gezoend! Ik ben gewoon zijn droommeisje. Volgens mij komt mijn pubertijd nu alsnog. Ik heb namelijk nooit echt een pubertijd gehad, mocht je het nog niet door hebben. Na de dood van mijn ouders ging ik naar M, zodra ik zes was ging ik op training. Ik heb toen tot mijn zeventiende in de opleiding gezeten, ik moest alles tot in de puntjes perfect leren. Ik had daar dan ook alle tijd voor, je mag pas vanaf je 17e in dienst en ik begon op mijn 6e met de training. Voor de training heb je normaal een tijd van ongeveer twee jaar nodig. Ik heb nooit echt kind kunnen zijn en het is niet dat ik dat nou zo erg vind. De enige reden dat ik nog geen hele belangrijke taak heb, is omdat ik nog best jong ben en pas een jaar bij het bureau als officiële agent werk. Voordat ik de jongens van One Direction moest beschermen, beschermde ik Simon Keizer. Het was echt een saaie opdracht, gelukkig deed ik het zo goed dat ik na twee weken al promotie kreeg. Hoe dan ook, ik ben nu onderweg naar M, hopelijk lukt dit…

Ik loop naar Riri, de secretaresse van M, ze is echt zo’n lief oud knuffel vrouwtje, alleen als je geen afspraak hebt dan kom je er ook niet door. Ik wordt gezien als de dochter van M en mag daarom gewoon zonder eerst een afspraak te maken haar bezoeken, dat was echt een heel groot voordeel. “Hallo Mystery, kan ik je helpen?” “Jazeker, is M er ook?” “Ja, loop maar door. Ik zal even aangeven dat je eraan komt.” “Dankje Riri, fijne dag.” “Fijne dag.” Zei ze en ze ging veder met het typen van wat dan ook. Ik liep door naar het kantoor van M. Toen ik de deur opende zag ik M achter haar bureau aan het werk. Ze keek op. “Hallo, Mystery. Waarvoor kom je hier?” “Ik ehm, ik…” “Dit gaat toch niet om dit One Direction verhaal?” “Nou, eigenlijk…” “Ik dacht dat we het hier al over hadden gehad?” “Dat klopt, maar…” “Er is geen maar. Dit onderwerp is afgesloten.” onderbrak ze me. Ik voelde mezelf langzaam kwaad worden. “Sorry, maar ik ga niet weg tot deze discussie is gevoerd.” “Mystery, je kent de regels.” “Ja, over die regels gesproken, hoe kan het dat Olivia wel een vriendje heeft?” Ik zag dat ze even een onnatuurlijke beweging maakte met haar hand. Ik wist het! Ik kwam aanlopen, in de richting van onze gezamenlijke ruimte en toen hoorde ik Sanne en Olivia praten over een jongen. Olivia was helemaal aan het zwijmelen, maar toen hoorde ik het verdachte eraan. Ze hadden het erover dat ze stil moesten zijn, omdat ze dachten dat ik eraan kwam. Toen ik Chris en Mike erover vroeg deden zij net zo vreemd en zo deden nog meer collega’s toen ik naar de liefde vroeg. Er ligt iets onder spanning, er zit een addertje onder het gras en ik ga niet stoppen voor ik weet wat het is. “Mystery, ik denk dat je je hebt vergist. Niemand heeft een relatie om dit bureau.” “Je liegt.” “Mystery! Hoe durf je zoiets te zeggen.” “Ik kan zien wanneer personen liegen en ik zie dat jij nu liegt!” “Mystery!” “Ik ga niet weg voor ik het weet..” Ze zag meteen dat het menens was en begon: “Oké, de zaken op het bureau zijn iets anders geregeld. IK het originele handboek staat dat je wel een relatie mag hebben met iemand van buiten het bureau. Maar jij hebt een aangepaste versie gekregen.” “Oké, ik vind het niet erg. Maar waarom?” “Ik heb één dochter Mystery, Illy. Alleen zodra ze begon met het praten en kruipen liet ze al merken dat ze niets voor het spionnenleven voelde. Toen jou ouders overleden kwamen je zus en jij niet met toeval naar mij. Ik was niet alleen de beste vriendin van je moeder, ik was ook jou meter (peettante). En jou ouders waren ook geen gewone mensen, ze waren internationale spionnen. Toen jou zus en jij bij mij kwamen, was de richting al snel bepaald. Jullie waren geboren spionnen. Je zus, Anne, was ook de erfgenaam van het bureau. Ze wist dat al en vond het prima, ze hoefde geen romances te kennen en groeide daar mee op. Maar toen zij omkwam, was jij net oud genoeg om de regels te leren. Zoals weet is dat dat de laatste fase is in de training. We gaven jou een nep-handboek, waarin alles hetzelfde was op een ding na. De regel over de liefde, want je mag als bureau leider geen romances hebben. Om jou niet in gevaar te brengen lieten we je wijsmaken dat er geen romances waren met mensen buiten het bureau. Iedereen wist dat jij het niet mocht weten en iedereen hield het geheim voor je. We willen dat je geen romance maakt, omdat we jou en het bedrijf willen beschermen en behouden. Dus het spijt me.” Wow, dat was echt ongelofelijk, iedereen wist hiervan. Iedereen mag liefde hebben behalve ik! Ik wilde heel boos naar M gaan schreeuwen, toen ik kalmeerde. Iedereen had zijn of haar relatie geheim moeten houden, om mij te beschermen. Dat was lief en dat was ook waarom ik niet boos was. Er spookte alleen nog een vraag door mijn hoofd. “Ik vind het goed. Ik zal geen romance meer opzoeken en ik zal alleen focussen op het werk. Zo zal ik met plezier het bedrijf overnemen, als de tijd rijp is.” “Dat is fijn.” “Mits, je deze vraag beantwoord.” “Oké, die had ik kunnen zien aankomen. Vraag maar raak.” “Hoe kan het dat jij een dochter hebt als bedrijfsleiders dat niet mogen?” “Omdat ik net als jij veel te eigenwijs was toen ik jong was. En daar wilde ik jou voor behoeden. Ik liet het veel te ver gaan, achteraf ben ik er toch blij mee. Maar het was nooit de bedoeling.” “Oké, is goed.” M knikte en drukte toen op het knopje van de intercom. “Attentie dames en heren. Mystery Sly is zojuist ingelicht over de Romance regel. Jullie kunnen weer vrij praten over jullie relaties op het werk.” “Je kan gaan Mystery.” “Dank voor de opheldering.” “Graag gedaan. Fijne dag veder.” “Fijne dag.” Ik liep tevreden het kantoor uit. Hier en daar stelde iemand me een vraag, ik negeerde het en liep door naar mijn kamer. Ik pakte mijn spionnen spullen en ging op pad. Ik moest Sanne helpen, ze had dienst. Dan moeten er altijd twee agenten op het bureau zijn twee die de schaduwer bespieden en volgen en natuurlijk de schaduwer. Ik ging samen met Chris Sanne schaduwen. Ik had er echt zin in.