M van Mysterie (ft. 1D)

H8- Mystery is back!

Liam pov.

Ik voel me zo leeg. Alsof iemand mijn levensenergie heft gepakt en het heeft meegenomen. Ik zie het gewoon niet meer zitten. De gedachte dat Mystery door mij dood is sloopt me vanbinnen, het eet me op.

Ik wil geen lol meer maken. Ik wil nu gewoon meer aan de serieuze kant van het leven zijn. Je moet de realiteit van het leven zien en gebruiken, want het leven is zo voorbij. Ik draag bijvoorbeeld alleen nog maar zwart.

De fans, mijn familie, mijn vrienden en de boys proberen me gerust te stellen. Met dingen als: 'Jij kon er niets aan doen.' of 'Het is niet zeker dat het overleden meisje Mys is, ga er nou niet vanuit. Helaas werkt het niet. Ik wil gewoon niet meer.

Bij Liam thuis

Ik ben nu alleen thuis, wachtend op de post. Die kan elk moment aankomen. Ah, daar zal je hem hebben. Ik bekijk de post aandachtig. Maar als ik door de post heen scroll valt me een lichtroze enveloppe op. Hij is licht geparfumeerd met 'Our Moment'. Ik open de brief voorzichtig. Ik laat mijn ogen rollen over het krullende handschrift. De tranen springen in mijn ogen als ik het lees.

Lieve Liam,

Ik kan het gewoon niet meer aanzien. Jou zo verdrietig en ongelukkig zien, niet meer genietend van het leven. De sprankeling die weg is uit je ogen en dat is mijn schuld. Ik weet dat jij denk dat ik dood ben, maar dat is niet zo. En het spijt me dat ik het je nu pas laat weten, maar ik heb nauwelijks tijd. Mijn bazen mogen niet weten dat ik dit schrijf, dus hou deze brief ook voor jezelf. En nee, dit is niet een vriendin of vriend die je probeert op te fleuren. Ik ben het echt. En als je me nu nog niet geloofd, kijk dan op de 15e het nieuws om 7 uur, op net 5. Ik ga je weer blij maken Li, beloofd.

Liefs,

Mystery Rose Sly. (het niet dode meisje)

Zou het echt waar zijn? Zou Mys nog leven? Dat kan toch niet? Hoe dan ook, deze schrijfster had wel gelijk. Ik denk dat het echt een vriend of vriendin van me is. Maar ik ga wel morgen naar et nieuws kijken. Voor Mystery. ik hoop dat ze het is, maar ik kan er niet van uit gaan. Ik wil niet alsnog teleurgesteld worden als ze wel dood is. Ik weet wel één ding zeker... Ik ben nog nooit zo verliefd geweest. Ik hou deze brief wel geheim, ik ga hier zelf achter komen!

Mystery pov.

Het is nu een halfjaar sinds ik uit het ziekenhuis ben ontslagen. Ik woon nu bij de andere bodyguards en beveiligers. Het is een groot gebouwencomplex, met een trainingszaal, eetzaal en een slaapcomplex. Ik heb een trainer en elke dag krijg je hardere testen. Het is zwaar, maar wel heel leuk.

Iedereen heeft een eigen kamergenoot. Mijn kamergenoot heet Georgia. Ze is grappig en heel druk. We konden het meteen goed vinden. Ze kon heel goed luisteren. We hebben over elkaars ervaringen verteld. Ze zei onder andere dat ze eerst een hele kleine klus had. Maar omdat ze zo hard hard gewerkt kreeg ze steeds meer promotie.

Maar alleen het gene wat ze als laatste zei deed me echt wat. Nadat ik verteld had over mijn klus met One Direction, vertelde ze dat ze een echte Directioner was. En daarom had ze gezien dat het niet goed ging met Liam. Ze had op internet gelezen dat hij zich heel serieus gedroeg en alleen nog maar grauwe kleren droeg. Ik voelde me zo schuldig!

Het vrat me van binnen op, dat stomme schuldgevoel. En stiekem hoopte ik dat ik hem nog snel zou zien... Ik wist dat de kans heel klein was en ook dat hielp niet mee. En dat ik mijn vrienden minder zag, was ook al behoorlijk balen. Ik had wel met ze geskyped en gefacetimed, maar toch hielp dat weinig. Volgens mij hadden ze meteen door dat ik mezelf lichtjes verwaarloosde. Maar als ik me op andere dingen blijf focussen, dan komt het wel goed.