Ölümün Dehşeti

8.Bölüm "Ruhsuz"

Artık dayanamıyordum. Tutunacak dalım yoktu,biri için dayanma isteğimde yoktu yapayanlızdım körkütük ölümü bekliyordum.
Kapkaranlık bir yerde ölümü beklerken gözümü kapıdan gelen bir ışıltı aldı. Heryer bembeyaza dönmüştü. Kafamı yavaş yavaş yukarı kaldırdığımda kardeşimi görüyordum . İnanamıyordum. Bembeyaz yüzüyle bana bakarak gülümsüyordu sanki hiç ölmemişte saklanmış gibiydi. Onu görünce içimdeki yangını tutamadım
-Eliza bu sensin!
-Merhaba abla.
-Eliza götür beni bur....
Daha konuşmam bitmeden Eliza yok oldu.
-Hayırrrrrrrrrrrrrrr olamazzzzzzzzzzzz eliza.

Kardeşimi görmüştüm ruhu olsa bile onun o gülüşünü görmüştüm. İçimde ufacıkta olsa mutluluk hissi kalbime dokunmuştu.
Elizayi gördükten sonra 2 hafta geçmişti ses seda yoktu sadece önceden verdikleri ekmek ve suyla yemek yiyordum.Hiç gücüm yoktu gözlerimi bile zor açıyordum. Bu iğrenç halimi düşünürken kapı açıldı.Gözlerimin gördüğü kadarıyla gelen kişiye çevirdim bakışlarımı.
-Anne! Bu sensin!
Annem o eşsiz güzelliğiyle karşımda dikiliyordu.
-Anne sen nasıl olduda yaşıyosun sen öldün! Ben senin kızınım bana neden işkence çektiriyosun.Eliza nerde yanima gelmişti o benim .

-Maria....Sen herşeyin sonunu getirecek anahtarsın.
-Ne diyosun sen.

-Yardım edecegimi düşünüyorsan asla yardım etmem .Ben senin annen değilim senin annen öldü. Ben ikiz yansımayim.

Gitti ... O gece uyuya kaldığım anda bi rüya gördüm. Damon'ı.
Damon ellerimi birakma diye bağriyordum .
-Sabret Maria ,dedi.
Uyandım. Gözlerimi açtığım anda dışarıda olduğumu farkettim karanlık bir ormandaydim . Bağırdım kimse yoktu. Fırtına vardı bir yere geçtip sabah olmasını bekledim.
Sabah oldu . Önümde ceset vardı. Kafası kopmuş yakilmis. Bağırarak kaçmaya başladım. Sonunda ormanin sonundaki yolu buldum. Hic araba yoktu .
Çaresizce ağladım sonunda bir araba geçti . Durdu bindim adam bura da ne iş işin var aman tanrım yoksa dedi ve in çabuk diye bağırdı ne olduğunu anlamıyorum . İndim yerde bi telefon buldum şarjı çok azdı . Hemen Damon u aradım.
-Damon yardım et
-Maria inanamiyorum bu sensin.
Ve telefon kapandı. Numaradan sinyal buldu ve Damon geldi .
-Maria sana neler oldu ? Senden haber alamadik çok şeyler oldu.
-İnan bana Damon ben sana olanları anlattıktan sonra bana senin Ruhun Bozuk diyeceğinden çok eminim.
-Önce burdan kurulalım.

Damonla Myscl Falls kasabasında bir otele geldik .Ilk önce otelin restorantında yemek yedik yemekte ikimizinde ağzını bıçak açmadı .Bir süre sonra Damon söze girdi.
-İlk kim anlatsın.
-Sen.
-Peki.Ilk önce acı haber nene öldü Maria.Nenenin ruhunu aldılar.Seni bulmak için heryeri aradım.Yapayalnız kaldım beni terk ettiğini düşündüm .Bak Maria bu doğadaki varlıklar senin yüzünden lanetlendiler ve sana işkence edip öldürmeye çalışıyorlar.Senin aileni kaybettiğin gün sende öldün senin neneyle kan bağlantın vardı sen sadece nenenin öleceği gün sende ölecektin .Nene ölmeden önce senin onla bağlantın kaldırıldı .Nene bütün lanetlerin anasıydı o güçsüz ve yaşlaninca bu başka birine devredildi.
-Peki ya kime?
-Bunu kimse bilmiyor.
-Kahretsin neden ben bütün sevdiklerim ölüyor, belalar beni buluyor.Yoruldum artık düşmekten Damon.

Ağlamayı durduramiyordum .Damon eczaneden uyku ilacı almıştı .İlaci ictikten sonra uyumayı bekledim.Gece saat 02:00'dı.Masanın üstündeki bardağı kırıp Damon'un kalbine batırmak için sessizce yaklaştım .
-Maria ne yapıyorsun sen!

Bardağın parçasını tam kalbine saplayacakken Damonun attığı tekme beni yerle bir etti.
-Maria bu sen değilsin .Qtsiya.
-Merhaba gölgem .