ตอนที่ 5 รอยยิ้มที่สดใส
การถ่ายภาพรอบสุดท้ายดูง่ายกว่าในช่วงแรกๆ พวกเราทำงานกันได้อย่างรวดเร็วและที่สำคัญพวกเราถ่ายรูปได้เสร็จก่อนพระอาทิตย์ตกดิน
อาจจะเป็นเพราะพวกเราจับจุดของอารมณ์และแสดงมันออกได้ดีขึ้น หรือจะให้พูดยังไงดีล่ะ ผมเข้าใจอารมณ์ของไป๋ลั่วอินได้มากขึ้นกว่าเมื่อเช้านี้
หลังจากที่พวกเราได้พูดคุยกันบ้าง ผมรู้สึกได้ว่า หวงจิ่งอวี๋ ดูอบอุ่นมากขึ้น อย่างน้อยเขาก็พูดคุยกับผม แต่ผมก็พูดมากกว่าจิ่งอวี๋อยู่ดี
แต่ไม่เป็นไรอย่างน้อยเขาก็พูด มันไม่เงียบเหมือนเมื่อเช้านี้
ถึงแม้ว่าผมจะยังรู้สึกประหม่าอยู่บ้างตอนที่ต้องโพสท่ากับจิ่งอวี๋ให้เหมือนเป็นคู่รักกัน แต่ผมก็สามารถจัดการกับมันได้แล้ว แน่นอนว่าเขาก็มีส่วนช่วยด้วย
ให้คำแนะนำบ้าง บางครั้งก็จัดท่าทางให้ใหม่ บางท่าก็คิดเอง แต่โดยรวมแล้ว พวกเราถือว่าทำได้ดีเลยถ้าเทียบกับเมื่อเช้านี้
ภาพนี้เป็นภาพที่พิเศษหน่อยเพราะเป็นภาพสุดท้ายแล้ว และเราก็จะเสร็จงานในวันนี้กัน
"เอาล่ะ เว่ยโจวพิงกำแพงนะ ก้มหน้าลงนิดนึงหลบสายตาจิ่งอวี๋" ช่างภาพให้คำแนะนำเองในรอบนี้
ผมทำตามที่ช่างภาพบอก แล้วจิ่งอวี๋ก็ยกแขนข้างซ้ายมาวางใกล้ๆหัวของผมแล้วขยับตัวเข้ามาใกล้ ถึงผมจะมองพื้นข้างล่างอยู่ ผมก็รู้สึกถึงสายตาที่เร่าร้อนจ้องมาที่หน้าผม
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
Love that Bloom (Thai trans.)
Fanfictionแฟนฟิคเรื่องนี้ได้รับอนุญาตจากเจ้าของเรื่องให้สามารถแปลเป็นภาษาไทย This fan fiction is allowed by the author to translate in Thai already. ไม่อนุญาตให้นำออกไปใช้ในเชิงพาณิชย์ ผู้แปล ไม่ใช่นักแปลเมืออาชีพ ดังนั้น คำพูดอาจจะไม่สวยหรู แต่พยายามที่จะขุด...
