ตอนที่ 11
การเริ่มต้นของมิตรภาพ 2
"โจวโจว ยินดีที่ได้รู้จัก"
ผมไม่รู้ว่าทำไมผมต้องเขินด้วย ยิ่งไปกว่านั้นคำพูดของเขาต้องทำให้ผมยิ่งเขินเข้าไปใหญ่ ไม่ๆ ไม่ใช่คำพูดสิแต่เป็นน้ำเสียงเขาตอนเรียกชื่อผมต่างหา แล้วก็ไอ้ท่าทางยิ้มของเขาตอนพูดด้วย วิธีการใช้สายมองของเขาทำให้ผมรู้สึกว่ามันดูอ่อนโยนมากกว่าครั้งที่ผ่านมา อยู่ๆเจ้ายักษ์ผู้รักสันโดษและพูดคุยด้วยยากก็ดูอบอุ่นขึ้นมาทันที
และผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมเจ้ายักษ์ถึงทำให้ผมเขินได้
ในที่สุด การพยายามหนีจากความสับสนคือการที่ผมเปิดประตูและเดินออกปากห้องของพวกเรา ผมเห็นอีกประตูอีกห้องนึงเปิดแง้มๆอยู่ ผมเคาะประตูและแอบดู สิ่งเดียวที่เห็นคือในห้องว่างเปล่า เห็นได้ชัดว่าเฉินเหวิ่นและเฟิงซงออกไปที่ห้องกินข้าวแล้ว
"โจวโจว"
หัวใจของผมกระตุกเล็กน้อยก่อนที่ผมจะสงบสติตัวเองแล้วหันหน้าไปหาจิ่งอวี๋ซึ่งมันเป็นอะไรที่โง่มาก ใครบางคนอยู่ใกล้ผมและเรียกชื่อเล่นของผมอยู่ ผมไม่ต้องหาสาเหตุของการตกใจและประหม่าเลยสักนิด
"หืม?" ผมรีบปรับสีหน้าซ่อนอาการประหม่าไว้ด้วยสีหน้าที่สงบ
"พวกนั้นออกไปแล้วหรอ?" จิ่งอวี๋ชี้ไปที่ห้องที่เฉินเหวิ่นและเฟิงซงอยู่
ผมพยักหน้าหลังจากเปิดประตู ผมเดินตรงไปที่ห้องอาหารซึ่งปมได้ยินเสียงดังออกมา
"โจวโจว"
ใจของผมกระตุกเล็กน้อยอีกครั้ง ผมหันกลับไปที่จิ่งอวี๋อย่างไม่ได้สนใจความประหม่าและความไม่พอใจของตัวเอง
"อะไร?"
จิ่งอวี๋มองมาที่ผมแล้วยักไหล่อย่างไม่สนใจ "แค่ลองเรียกชื่อนายดูเฉยๆ"
KAMU SEDANG MEMBACA
Love that Bloom (Thai trans.)
Fiksi Penggemarแฟนฟิคเรื่องนี้ได้รับอนุญาตจากเจ้าของเรื่องให้สามารถแปลเป็นภาษาไทย This fan fiction is allowed by the author to translate in Thai already. ไม่อนุญาตให้นำออกไปใช้ในเชิงพาณิชย์ ผู้แปล ไม่ใช่นักแปลเมืออาชีพ ดังนั้น คำพูดอาจจะไม่สวยหรู แต่พยายามที่จะขุด...
