''Hey ufaklık! İnmeyi düşünmüyor musun?''
Esmer çocuğun sesiyle kendine geldim. Ne kadardır öyle durup bana baktığını bilmesem de hızla siyah motordan inip esmer çocuğa baktım.'' Ben gerçekten çok teşekkür ederim sen olm- "
" Ya ya kes şunu hayatını kurtarmışım gibi davranma. Sadece seni istediğin yere bıraktım tamam mı hepsi bu. Şimdi gitmem gerek ufaklık. Kendine iyi bak. "
"Sende... Sende kendine iyi bak. "
"Ahh cidden vedalaşmaları hiç sevmiyorum. Ben kaçtım. "Ve öylece gitti. Ona tam anlamıyla teşekkür etmeme bile izin vermeden, adını bile söylemeden... Sadece gitti.
Bense sadece arkasından baktım.Bazen düşünüyorum da Chanyeol kaç kişinin arkasından böyle gidişini izlemiştim. Adını bilipte hiç söyleyemediğim kaç kişi hayatımdan çekip gitmişti.
Şimdi düşünüyorum da senin tüm o çekip gidenlerden ne farkın vardı Chanyeol. Sanırım sen ne kadar gitsende kalbimden hiç gidemediğin için bu kadar özelsin.
Emin değilim... Buna kafa yoracak havamda da değilim gerçi.Şimdi fark ettim de Han Nehri akşamları hep bu kadar güzel miydi? Sana kaç kez buraya gelmek istediğimi söyledim. Tabi sen bunların hiçbirini duymadın. İçimden seninle konuşmak artık alışkanlık haline geldi.
Aslında duysan da bir şey değişmezdi. Kalbimde ki kırıklar dışında... Seninle her konuşmaya çalışışımın kalbime inen bıçakla bitmeseydi belki de burada olmazdım Chanyeol.
Eğer gerçekten bir kere...
Sadece bir kere beni gerçekten tanımaya çalışsaydın belki de şuan Han Nehri'ni izliyor olmazdım.Ama gerçekten çok güzel Chanyeol.
Gözlerimin dolmasına sebep olacak kadar güzel. Burayı senin gözlerinde görmek isterdim.Nehrin renkli ışıkları yola yansırken yürümeye devam ettim. En son ne zaman dışarıya çıkmıştım. İnanın ki hatırlamıyorum.
Serin hava kapşonlumdan içeriye girip saçlarımı dağıtıyor. Umrumda değil.
Senden kaçarken çoğu şeyi umursamayarak arkamda bıraktım ben. Hiçbiri artık umrumda değil.
Sanırım biraz sıkıldım. En iyisi bu. Her şeyi arkamda bırakmak.
Korkuyorum Chanyeol. Senden kaçarken bile sana sığınan, senden nefret edemeyen aptal kendimden, seni görmekten ölesiye korkan ama seni görmek için etrafa kaçamak bakışlar atan kendimden, sana aşık olan kendimin sana tekrar dönmesinden korkuyorum Chanyeol.
Son yıldızımın sönmesinden korkuyorum.
Çünkü biliyorum ki son yıldızım sönerse ben karanlıkta kaybolurum Chanyeol.
Sana olan aşkım benim tabirimle son yıldızım...
O da sönmeden beni bulacaksın öyle değil mi?
Bul beni Chanyeol
Son yıldız sönmeden önce...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Before The Last Star Burn Out
FanficHer şey uzun zaman önce... başlamadı. Benim hikayem şuan başlıyor, gözlerinde ilk kendimi gördüğüm şuanda... Kalbine beni alamaz mısın Chanyeol? Karanlıkta kaybolmaya hazırım, gözlerindeki o buz dağında donmaya hazırım, dudaklarında yanmaya hazırım...