Chapter 15 Memories with you prt.2

9 0 0
                                    




------------------------------------Chapter 15--------------------

bigla ko siyang sinampal "Kiss won't work on me,what am i a snow white? " tumakbo ako paalis at sumakay nang taxi.

Next Day

"Omo!!my head hurts " di ko makalimutan ang nangyari kagabi,"Just forget what happened yesterday" sabi ko sa sarili ko,since natandaan ko na tungkol saamin kailangan ko nang mag move on.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>Fast Forward>>>>>>>>>>>>>>

"Welcome Sang Saiji Soo,goodluck for being a solo singer" sabi ni Lee Soo Man "Ne,gomapsumnida Sungsaengnim".


My biglang pumasok "she is going to be your manager" tinignan ko siya,omo she's beautiful "Annyeonghasaeyo Sang Saiji Soo,Joneun Kim Soo MIn imnida" i think she is gonna be my best manager,i think.


"Okay,i think you need to start your training,Ms.Kim can you please send her to the practice room" utos ni C.E.O Lee Soo Man "Ne,Sungsaengnim" nag bow siya at nag bow din ako at sumunod sa kanya.


"Well we are here" wow,ang laki at medyo weird ako lang yung solo artist dito,"Today,you are going to sing one of Exo songs" Exo? "But first the choreographer of Exo will teach one of their dance to you" *gulp* kinakabahan ako first time ko pa naman "You are going to dance and sing the Baby Don't Cry" ohhh...i know that song!.


Since hinahanda pa nila ang studio,iikot muna ako pero sana di nila ako makita,well busy sila para sa Dream concert so there's a possibilty na di nila ako makikita.

Pupunta na lang ako sa roof top para makapag isip.


Hindi ko pa pala na sabi kila Eonni at Eomma na mag tra-trabaho ako sa kompanya na tinatrabuhan nang Anak nila ,well sasabihin ko na lang na mag sta-stay ako sa bahay ni Lee.


hmmm...since natatandaan ko na yung memories ko kay Chanyeol but yung memories ko kila Nanay at Tatay di ko matandaan??...Pano ba mag move-on? hanggang ngayon hindi ko siya makalimutan ,pinapatawad nang puso ko sa mga kasalanan niya pero utak ko hindi!!


Hindi ko makakalimutan kung pano kami nahulog sa isa't isa at yung mga araw na fresh men pa kami nang mga kaibigan ko ..


Flash back( 7 years ago)

{ Seoul Gangnam-gu High School }

"Omo! Homework homework na lang lagi" sabi ko sa sarili ko "Kaya nga" sabi ni Lee "Bakit nga pala dito ka nag-aral Lee?" tanong ko "Well!alam mo namang wala akung ka close sa Philippines kundi Ikaw lang at yung Boyfriend ko,sa China naman ayoko doon masiyadong magulo" hayyss, loner si Lee dati kaya ako na lang lumapit sa kanya nung maliliit pa kami "Nag papasalamat ako hindi dahil sayo hindi ako gragraduate nang elementary na may kaibigan" napangiti ako sa sinabi niya "Wala yun,salamat din tinanggap mo ko tapos pati nman dito sinundan mo ko"nag yakapan kami "Bad trip kanina" sabi ko "bakit?"tanong ni Lee "May kasabay ako sa bus nang estudyante dito yata nag aaral sobrang tangkad niya as in hanggang dibdib lang ako sa kanya".

a while ago

"Ajushii can you please slow down" sabi nang isang estudyante,lahat kami nag sisikan ,hirap na hirap na ako sa position ko na eto lagi ako nauuntog dahil sa daming nang tao ako ay nakatayo lamang at wala akung mahawakan kaya gina control ko yung sarili ko na hindi masagi ang mga tao pero hindi kinaya sa liit ko nahihirapan ako

AmnesiaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon