Amnesia

Chapter 19 Kidnapp

__________________Chapter 19_________

Soo's Pob

Ano ang ginagawa niya dito?

"Soo?" I looked away "I-I cooked something for you" i didn't look at him until i felt him sitting beside me,"Come on,please" i look at him and i look away again,he got mad so he threw the tray so lahat nang food natapon," Fuck!! What do you want? what way can i apologize to you?" mahirap sagutin yung tanong mo,gusto kong ayusin problema natin pero masakit ang mga ginawa mo sakin,"Answer me Soo answer me" nakakatakot siyang magalit gusto kong umiyak natatakot ako "Oh please! Stop crying " hindi ko na pigilan ang takot na nararamdaman ko at sakit.

Well umalis na siya at lumabas,hindi ko alam kung paano ako aalis dito,ang sorry hindi basta basta natatanggap or idadaan lang sa sorry nasa puso yan kaya pagmahal ka nang tao gagawin niya lahat o ipaparamdam niya sayo kung gaano niya talaga gustong kang  ibalik sa buhay niya.

>>>>>>>Fast Forward>>>>>>

When the night comes,Chanyeol slept at the couch at the living room,well he left the keys at the table beside me,"ang bobo niya naman,bat diyan niya ni lagay" well ginamit ko paa ko para maabot ko ung susi and use my toes to hold the keys at inabot ko sa kamay ko yun "hihihi...atlast i can go" mabuti ma bend ko nang maigi yung wrist ko para ma bukas ko.

Lumabas ako nang kwarto without any noise at bumaba nang stairs,tinignan ko muna si Chanyeol kung tulog ba o hindi,well tulog siya so binukas ko yung pintuan nang mahina at sayang saya kong lumabas pero.

"Nasaan tong lugar na toh?" Nag lakad lakad muna ako baka may makita akung sasakyan,pero wala mlamang gabi na.

Tapos nun may nakita akung lalaki na naka hood well nakatayo lang siya sa may puno,ang creepy niya so iniwasan ko siya pero nararamdaman kong sumusunod siya saakin so natatakot na ako gusto kong tawagin si Chan....ano ba hampas lupa yun.

So binilisan ko nang lakad tapos bigla siya tumakbo at tumakbo narin ako hindi ko alam kung saan ako pupunta so napunta ako sa beach,"Hellppp,Helllppp" bigla akung nadapa at lumapit yung lalaki sakin at nilabas ang kutsilyo so ipinikit ko aking mga mata,"Eto na ba ang katapusan ko? Paano yung anak ko?" Sabi ko sa sarili ko.

Nang hindi ako nakaramdam nang kutsilyo sa aking katawan so ibinukas ko ang aking mga mata at ang nakita ko ay si Cha-chanyeol?.

"Oppaaaa!!! " bigla akung nagising.

"Omo! Bat ganun panaginip ko?" Pagtingin ko sa gilid ko...k.k.katabi ko si Chanyeol??? Bigla ko siyang tinulak at bigla siyang nagising.

"Awww...Yahh!!! What's wrong with you?" He ask "What's wrong with me? Me? You are asking me? Oh Pleaseee!!! Are we close??? Why are you inside my room?" Sabi ko "So your considering that this is your room ha!"i cover myself with a blanket "Sorry but this room is ours and this house is for our family-" bigla siyang nagulat sa sinabi niya at nag balik sa seryoso na expression "Never mind" bigla siyang lumabas.

Family? Ours? What is he talking about?

Riiinnnggg Riiiinnngggg

Manager is calling...

Omo 50 missed calls ???

I answer my phone

"Yeobosaeyo?"
"Soo!!!!!"
"Annyeong,he.he.he"

Bigla pumasok si Chanyeol nang kwarto di ko siya pinansin

"Don't he.he.he me!"
"Waeyo?"
"You're gone to long Soo,Your daughter collapse yesterday"

I drop my phone with a shock and my tears fell,i almost forgot the reason that i'm here is to find her father and start her surgery...

Tobecontinue

Sorry kung short at late its because i'm very busy coz i'm studying for our exam but don't our last day is yesterday...