Medya>>Chanyeol
Şarkı>> Davichi- This Love
************
Huzurluydun. En azından sen öyle sanıyordun. Chanyeol'un bilmediğin bir tarafı vardı ve bunu seninleyken asla sezdirmiyordu. Çok küçükken ailesini kaybetmişti. Bildiğin tek şey buydu. Halbuki Chanyeol'un neler yaptığını bilseydin belki de onu durdurabilirdin. Ama bilmiyordun. Seni kendi pisliğinden uzak tutmak için elinden gelenin fazlasını yapıyordu. Ve sen bunu öğrendiğinde her şey için çok geçti.
********
-CHANYEOL-
Onu tanıdığımda bir kitapçıdaydı. Açık kahve saçları sürekli gözünün önünde geliyordu ve bir eli onları sabit dursunlar diye kulağının arkasına götürüyordu. O zamana kadar kimseden o şekilde etkilendiğimi hatırlamıyorum. Minik bedeni o kocaman rafların arasında, elleri ise sırayla dizilmiş kitapların üzerinde geziyordu.
O kadar masum görünüyordu ki, bakmaya kıyamayacağım türden bir güzelliğe sahipti. Öğrenci gibi görünüyordu. Yıl sonu yaklaştığı için teslim etmesi gereken bir ödevi vardı ve o kaynak için buradaydı. O şekilde düşünmüştüm. Ondan büyük olduğumu tahmin etmek zor değildi. Ben mezun olalı neredeyse 3 yıl olmuştu ve o an yeniden öğrenci olmak istemiştim. Sırf onunla tanışabilmek için... Tek başına rafların arasında dolaşıyordu. Görevlilerden yardım almak yerine kendisi arıyordu. Seviyor olmalı diye düşündüm.
Farkına bile varmadan onu takip etmeye başlamıştım. Ona belli etmeden izliyordum. Bir yandan da kitap arıyormuş gibi davranıyordum.
Bana birini hatırlatıyordu.
İstediği kitabı bulmuş olacaktı ki kafasını yukarı kaldırdı ve üst raflarda olan kalın kitaba ulaşmaya çalıştı. Ancak boyu yeteri kadar uzun olmadığı için alamıyordu ve parmak uçlarına kalkıp uzanması; beceremeyip zıplayarak denemesi o kadar sevimliydi ki... O an kararımı vermiştim. Yanına gittim ve az arkasında durdum. Dokunmuyordum. Üzerinden uzandım ve kitabı yerinden çekip çıkardım. Kitabı kendime çekip ne olduğuna bakmıştım. Doğa tarihi ile ilgili bir şeydi.
O durdu ve yavaşça arkasına döndü. İlk önce elimdeki kitaba sonra da bana bakmıştı. İlk defa o zaman gözlerimiz buluşmuştu. Daha önce kalbimin o şekilde attığını hatırlamıyorum. Kocaman koyu kahve gözleri ışıldıyordu.
''Aaa şey, ben de o kitabı almaya çalışıyordum. Umarım size lazım değildir.'' İlk defa o zaman duymuştum sesini. Ömür boyu duymak isteyeceğim tek ses olabilirdi.
''Doğa tarihi.'' Dedim. ''Tarih ile ilgili bir bölüm mü okuyorsunuz? Yoksa şu müzelerle ilgili olan şeylerden biri mi?'' merakıma engel olamamıştım.
''Hayır hayır. Tarih okumuyorum. Sadece böyle şeyleri merak ettiğim için okumak istemiştim.''
''Anladım.'' Dedim ve kitabı ona uzattım.
''Görevliden yardım isteyebilirdiniz. Bu şekilde çok tehlikeli olabilirdi.''
Gözlerini kırptı ve hafif kızaran yanakları ile bana bakmaya devam etti. ''Ben alabilirim diye düşünmüştüm. Teşekkür ederim.'' Kitabı eline alırken kısa süre de olsa parmağından biri benimkine dokunmuştu. O an düşündüğüm tek şey yumuşak olduğuydu.
''Rica ederim. Bu arada ben Chanyeol'' onu kaybedersem bir daha bulamayacakmışım gibi gelmişti ve kendimi tanıtmıştım.
Tebessüm etmişti. Kitabı bir eli kucağına bastırırken diğer elini bana uzatıp adını söylemiş ve memnun oldum demişti.
''Biraz asılıyormuşum gibi görünecek ama, ilerdeki kafede birer kahve içmeyi önersem kabul eder misiniz?''
Şaşırmıştı ve öylece yüzüme bakıyordu. Karar vermeye çalışıyor gibiydi. ''Aslında emin değilim, ama zararsız birine benziyorsunuz. Üstelik buraya yeni insanlarla tanışmak için geldim. O yüzden olur.''
Söylediği şey beni gülümsetmişti. ''O zaman gidelim mi?''
''Peki, ama ondan önce kitabı almama izin verin.''
''Tabi ki''
Hayatımın kadını ile bu şekilde tanışmıştım. Deli doluydu. Hayatın zor olduğunu biliyor; ancak her şey kötü gidiyor diye ümidimizi kaybetmememiz gerektiğine inanıyordu. Onu tanıdıkça yaptığım şeylerden pişman olmaya başlıyordum ve keşke daha önce onunla karşılaşsaymışım diyorum kendime. Belki de beni durdurabilirdi.
Şu an olduğum durumdan daha farklı biri olabilirdim. Ancak her şey için çok geçti ve ben onu bırakamayacak kadar çok seviyordum. Onunla kahve içtikten bir ay sonra ona itiraf etmiştim. Duygularım o kadar taşmıştı ki, kendime engel olamamıştım. Büyük bir kalabalığın içindeyken söylemiştim. Yüzü hala gözümün önünde. Şok olmuştu. Bizi izleyenler yüzünden utanmıştı ve buna rağmen kocaman gülümsemesi ile bana bakıp sarılmıştı.
Onu bırakamayacağımı biliyordum. Buna rağmen yaptığım şeylere devam ettim. Ondan bir şey saklamıyordum. Bir şey haricinde...
İntikam için adam öldürdüğümü...
******
Kısa ama Chanyeol'un hislerini ve ne yaptığını öğrenmiş olduk 😣😣
Bölümü sevin... 😍😍
