Hiçsizim

.7.

Arzen cidden kötü durumdaydı ona destek olmaya çalışıyordum. Ağlayarak bana 'Kardeşimi bulmama yardım edermisin?' diye sordu.Bende kabul ettim sorgusuz sualsız gerçekten bende çok merak ediyordum çünkü kim olduğunu...

***
Ertesi akşam Arzen bizdeydi ve bu konu üzerine konuşuyorduk. Onu aramaya nerden başlamalıydık? diye sorular sorarken Arzen babasıyla kaldığı eski eve gitmek istedi. Belki birşeyler bulabilirdik.Yol çok uzundu. 1 saat sonra kavuşabildik. Eve vardığımızda rutubet kokuları 2 metre öteden geliyordu. Kaç yıllık ev dedim içimden resmen!.. Arzen küçükken bu evde yaşamışlar sonra annesi boşanınca evi terk etmek zorunda kalmışlar babası istememiş...

***
Yavaş yavaş yukarı kata çıkıyorduk eşyalar tozlanmış üstü bezle örtülüydü. Sonra oturma odasının soluna dönerken bomboş bi oda gördük. Şaşırmıstık sadece bir sandık duruyordu. Arzen bu evde yaşamasına rağmen ilk defa görüyordu..Hızlica o odaya girdik sandık kitliydi biraz uğraştık açmak için sonunda açıldı.İçinde bir fotoğraf albümü ve bebek elbiseleri vardı. İremin eşyalarıydı bunlar..albüme bakmaya başladık ve tüm fotoğraflarda annesi yoktu olanda ise İrem yoktu sanki fotoğraflar kesik kesik duruyordu.Babası onu bir sır gibi saklamıştı ama Arzen onu bulmaya niyetliydi. Elbiselerin altında küçük bi not vardı. Bir adres...
Bir umut ışığı doğmuştu bizim için ....
Yarın ilk iş oraya gidecektik.

***
Sırlar yavaş yavaş ortaya çıktıkça heyecanlanıyorduk. Bulduğumuz adres bizi İzmir e götürecekti çünkü araştırmalar sonucu Bornova da ikamet ediyordu Yalandan da olsa yeni bir hayatı vardı.
1 günlük yolculuğun ardından İzmirdeydik ve Bornova daki her yeri aramaya koyulduk.Sonunda elimize birşeyler geçmiş gibiydi farklı bir anne ve baba edinmişti Hukuk ögrencisiydi. Nedendir bilmem ama Arzen  Hukuk deyince aklıma dostum dediğim İrem aklıma gelmisti. Olabilir miydi? Hayır tabiki deyip kendimi teselli ediyordum.

***
Sonunda yıkık dökük bir evin önündeydik pencereden evde kimse var mi diye bakıyorduk bir kadın içerde baygın gibi yatıyordu. Hasta olduğu belliydi. Sonra sırma saçlı boyu uzun  mavi gözlü sırtı pencereye dönük bir kız bakıyordu ona, tarif tıpkı benim arkadaşıma benziyordu ama emin olamazdim.
Tam zili çalarken kızla göz göze geldik ve bu kız oydu!! İremdi benim arkadaşımdı. Bunu Arzen e nasıl soyleyebilirdim?  Şaşkındım hic belli etmeden içeri girdik neyseki beni tanımamıştı doğru Ys aradan yıllar geçmişti ona kizip bagirmak istiyordum beni unuttuğu için ama konumuz Arzendi ve ben Arzen için herşeyi yapabilirdim...Arzen onu dısarida cardağa davet etmişti ve teke tek konuşuyorlardı. Arzen ona herşeyi anlatıyordu ve kiz buz kesilmişti. İnanması için herşeyi yapıyordu... Sonunda ben senin kardesınim dedi ve o inansada inanmasa da ben gidiyorum artık dedi ve ayağa kalktı tam gidecekken elbiselerini eline verdi ve İrem ağlamaya başladı. Ve Arzen sırtı dönükken 'Abi' diye seslendi. Arzenle sarıldılar ve mutluluktan hepimiz ağlamaya başladık.

***
İrem için Arzen herşeyi yapmıştı. Üvey annesini iyilestirmis  ve babasına ev ve is bulmustu.Artık İremde bizimleydi. Ve eski hayatından eser kalmamıştı. Artık onlar için yeni bir hayat başlıyordu...

Arkadaşlar yoğun istek üzerine yeni bölüm geldi ☺ bundan sonra pek fazla girmicem 😔 inş beğenir! ve yorum yada vote yapmayı unutmazsınız :)  sizi seviyorum ❤

🍁 Sembolümüzü yorum olarak atarak destek vermiş olursunuz😄😍😍😄😔☺☺😄....