Dava

108 2 11
                                    

'Ona nasıl söyliyicez bunu?'

'Bende bilmiyorum ama söylemessek çok kötü olur.'
Odamın kapısından gelen seslere ilk başta aldırış etmesemde adımın geçmesiyle irkildim.
'Hayal bunu haketmedi anne.Bunu ona yapmaları sorumsuzca.'
Bana kim ne yapıyordu hiçbir şey anlamıyordum.Seslerin yakınlaştığını hissettigimde gözlerimi kapatıp uyuyo numarası yapmaya başladım.
Odanın kapısının açılmasıyla soluk alıp vermem yavaşladı istemsizce.
Başımı okşayan halamın gözyaşı koluma geldiğinde irkilsemde gözlerimi acmadım.Halam uyanacağımı düşündüğünden olsa gerek sessiz adımlarla odadan çıktı.Neler dönüyordu?Bana kim ne yapacaktı ve benim niye haberimin olması gereken bir konuydu?Üstüne gidersem belli ki üzüleceğim bir konuydu.Meraklı yanımı bir kenara bırakıp ayağa kalktım ve banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım.Aynadaki yansımamla karşılaşınca bi an çaki beni öldürmeye geldi sansamda ben olduğumu anlamam geç olmadı.Saçımın dağınıklığı,gözlerimin uykusuzluğu ve yanağımda çıkan yastık izi.Resmen çarpılmış olmalıydım.Odama geri gidip Nike yazan gri tişörtümü giyip altına kot şortumu giydim.Aslında Aras şort giymeme kızıyordu ama sanırım bugün o babasının yanında işte olacaktı ve bende pazarımı evde geçirmeyi planlıyordum.Beyaz konverslerimi giyip saçımı at kuyruğu yaptım.Aşağıya inerken basamakları ikili üçlü indigimden yüzüstü yapışmıştım.Evdeki herkes kahkahayla gülerken üzerimi silkeleyip sorun yok ben iyiyim demiştim.Sofraya geçip sofrayı sömürdükten sonra koltukta yayılan Aykutla uğraşmaya başladım.O koltuktan onu kaldıracaktım bugün benim dizim vardı.
'Aykut hadi kalk ya bak halama söylerim.'
kılını kıpırdatmıyordu hayvan.

"Söyle kızım çocuk muyum ben"
dediginde son çare 'Kalk yoksa halama geçen onun yokluğunda eve kız attığını söylerim.'
Ayağa kalktığında tam oh derken ellerini aman çok korktum der gibi yapıp ben oturamadan geri yayılmıştı.Oflayarak mutfağa gitmeye başladım. Halam mutfakta pasta yapıyordu.
'Yardımıma ihtiyacın var mı Çikocum?'evet halama hep çiko derdim.nedensizce.

'Yardımına ihtiyacım yok delihacım.' peh o da bana deliha derdi. Biz böyle anlaşıyorduk.
Telefonumun çalmasıyla elim arka cebime gitti.Tabiki Aras falan aramıyordu.Arayan Elifti.Hızlı adımlarla odama çıktım.Simdi sövmem falan gerekebilirdi.
'He?'

'He mi? cık cık. oldu mu bu şimdi?'

'Ne var Elaf?'

'Kanki canım sıkıldı.Hamburgerciye gidip hamburgerleri çeşitli işkencelerle mideye mi indirsek,sonra starbuks'a gidip çikolatalı milkshakelerle midemizi yüne mi çevirsek, ya da kıyafet reyonunu çökertip birşey almadan mı çıksak..?'

'Imm çok iyi fikir hepsini yapalım benimde canım sıkıldı.'

'kaçta buluşuyoruz?'

'Hazırlanınca gel beni al pakize jsjsjs.'
ta..derken suratına kapattım.Yoksa pakize lafını anlayınca ağzıma ederdi.
Giyinmeye üşendigimden telefonumu alıp oynamaya başladım.Zil çaldığında kosarak inerken merdivenlere bininci kez küfür etsemde sonunda kapıya ulaşabilmistim.Kapıyı açıp elimle alnımdaki terleri sildim.Çantamı alıp evden çıktım.Halam beni tanıdığından çok yeme yoksa seni almazlar demişti bende gülerek dil çıkarmayı tercih etmiştim.

.................

'Ne dersin?Saldırı başlasın mı?'

Olumlu anlamda kafamı salladım.
Hamburger bana ben hamburgere bakıyordum.Hamburgerden aldığım ısırıkla kendime geldim.Allah'ım sana geliyorum.Yan masada bir grup yağuşuklu sürüsü oturuyordu ve bize bakıyorlardı.Sarışın mavi gözlü olanı arkadaşına birşey söyleyerek beni gösterdi.Elife baktığımda hala hamburgeriyle bakıştığını gördüm.'Pişt uzaydan elife.Kanka su yandaki at sürüsü bize mi bakiyor bana mı öyle geliyor.'dedigimde Elif malı aniden yan masaya baktı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 25, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Sınıftaki meteorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin