Sınıftaki meteor

İntihar

Azra'nın 'ben uyuşturucu bağımlısıyım' demesiyle kalakalmıştım.Aykut Azranın gözlerine dalmıştı.İkimizde donakalmıştık.Azranın 'Yalvarırım bana ilaç verin.'demesiyle kendimize geldik.Aykuta napıcaz dercesine bir bakış attım.Aykut Azrayı kucağına alıp bana 'Anneme çaktırmadan hastaneye gidiyoruz onlar gerekeni yapar.Hemen anahtarları al gel.'deyince elim ayağıma dolaşmıştı.Gözümden ılık ılık yaşlar akıyordu.Halama çaktırmadan kapının anahtarlarını,Azra'nın kimligini, ve hepimizin üzerine birer kapşon alıp evden çıktım.Arabaya binmemle Aykut gaza bastı.

Hastaneye vardığımızda Azrayı doktor bazı tetkikleri yapmaya aldı.Biz Aykutla beklerken Aykut hızla bana döndü.'Kiminle takılıyo sen biliyosundur arkadaşları kim Hayal lütfen söyle.'dediğinde gözlerimden ılık ılık yaslar aktı.Söylemelimiydim söylememelimiydim bilmiyordum.Son çare 'B-Ben..'derken Aykut anlamış olacak ki'Hadi hayal hadi yavrum söylersin.Eğer söylersen onu Azradan uzak tutarız ve Azra iyileşir tamam mı?'dediğinde küçük bir çocuk gibi kafamı salladım.
'S-Sizin sınıfta adı neydi ııı..'dediğimde aykut bunu bekliyormuş gibi 'Emirhan mı?'dediğinde evet anlamında kafamı salladım.Aykut koşarak hastaneden çıktı.Ah çok güzeldi.Yapayanlız kalmıştım.Acaba Burak'ımı arasaydım?Aras'ı arayıp yanıma gel demeyi isterdim ama yapamazdım.Doktor odadan çıktığında hemen ayağa kalktım.Doktor yavaş adımlarla yanıma gelip 'küçük hanım ,hastamızı bir hafta kadar gözaltında tutmalıyız ki bir daha uyuşturucu kullanmayacağına emin olabilelim.Bu süreçte evet biraz zorlanıcak,kendisi sürekli maddeye bağımlı kalacak ve sürekli ilaç isteyecek.Bazen terleyebilir yüzü kızarabilir.Çünkü hastamız uyuşturucu kullanmaya yeni yeni başlamış ama bünyesi zayıf.Bu yüzden ağır geçirebilir.Annesi veya babası varsa onlarlada bir görüşmek isterim.'Aha şimdi yanmıştık.Halama söylersek çok üzülür,o çocuğu dava ederdi.

1 hafta sonra:

Aradan bir hafta geçmişti.Azra hastanede kaldığı sürece halama Azra'nın sınavları bittiği için arkadaşlarıyla kampa gittiğini söylemiştik.Halam bu aralar işleri kötü gittiği için konuyu yüzeysel sorularla geçiştirmişti.Bu sırada Aykut Emirhanı hastanelik etmişti ama Emirhan Aykuttan şikayetçi olmamıştı.Şimdi ise yürüyordum Anlamsızca sahilde ayağımla önümdeki taşı sürüye sürüye ilerletiyordum.Bu bi haftada okula gittiğimde Aras bazen sabah geliyor bazen öğleden sonra geliyor ve uyuyordu.Birkaç kez konuşmaya çalışmış herşeyi anlatacağının,çok az bi zaman ona süre vermemden bahsediyordu ama her seferinde ya ben onu tersliyordum ya da Burak gelip beni kurtarıyordu.Herşey yine üst üste gelmişti.'Daha kötüsü olamaz.'dediğim anda dert güncellemesi geliyordu sanki.Bu birazda şey gibiydi,sesin kısılana kadar bağırıyorsun ama kimse seni duymuyor.İstikameti değiştirip yönümü eve çevirip hızlı adımlarla eve gitmeye başladım.Aras'ın attığı onlarca mesaja karşı numarasını engellemiştim.Birşeyleri açıklayacağını ve ne kadar yanlış yaptığımı anlayacağım hakkındaki mesajlar.Hala nasıl bir açıklaması olabilirdi merak ediyordum.Sonra o gün yaşananlar aklıma gelmişti.Babasınım iyileştiğini söylemek için bir hevesle evine gitmiştim ve kapıyı Melis açmıştı.Hem de Aras'ın gömleğiyle.Arkadanda Arasın öyle gelmesi bardağı taşıran son damla olmuştu.Eve geldiğimde yorgun olduğum için malum depresyondayım.Birazda malum dönemimde olduğum için sinirli takılıyordum.Depresyon topuzumu yapıp aşağıya indim.Kendime bi nescafe yapmam lazımdı ancak öyle kendime gelebilirdim.

Melis'ten:
Hayali Aras'a bırakmayacaktım.Uzun süre sessiz kalmam onlar icin plan hazırlığıydı.Arasın dün gece içtiğini görmüştüm camdan onu izlerken.Sabah olduğunda muhtemelen başı ağrıyacaktı.Bu da benim işime yarayacaktı. Sabah gidip zili çaldığımda açıp beni görünce kapatmak istesede araya elimi koydum.İçeri girdiğimde koltuklara oturdum.Arkamdan gelip 'Ne istiyorsun?Neden geldin?'dediğinde cıkladım.'Misafire öyle mi denir?'dediğimde çok zeki bay Aras 'Sadete gelsen?'dediğinde planı devreye soktum.'Önce içecek birşeyler alıcam?'deyip mutfağa yöneldim.Arkamdan ofladiginda duyduğumda içimden kahkahalar attım.Küçüklükten beri kötü gülüşüne hastaydım.Mutfağa gidip iki bardağa vişne suyu koydum.Hayalin eve gelecegini biliyordum.Bazı adamlarımdan mesaj almıştım.Arasa vericekken bilerek sanki kazaymış gibi üzerine döktüm.'Pa-pardon?
Bilerek olmadı.'derken elini elime götürünce o çarpmış gibi kendi üzerime de döktüm.Bu sefer o 'pa-pardon?'desede yukarı çıkarken ben de peşinden gittim.'Bana da bi üste verebilirmisin?'Hemen üzerimi değiştirip gidiyim ki evde yikiyim üzerimde kurumasın.'dedigimde kafasıyla onaylayıp kendine bir gömlek aldı bana dönüp 'Sende istediğini al giy ondan sonrada git lütfen ben üzerimi değiştirene kadar gitmiş olursan sevinirim.'dedikten sonra kafamla onayladım.gidip üzerime rastgele bi gömlek alip giymiştim.Kapı çaldığında hemen inip kapıyı açtım.Hayal beni gördüğünde gözyaşını tutamazken Arkadan Aras'ın gelmesiyle içimden bingo dedim.Hayal Aras'a okkalı bir tokat geçirip 'Baban uyandı,gözün aydın.Ama beni kaybettin.Sen beni aldattın' demesiyle içimde kuşlar havalandı.Planım tutmuştu.Aras Hayalin peşinden koşmuştu ama Hayal taksiye binmişti.Aras geri gelip ellerini saçından geçirdi.Bana kızacağını bildiğimden hemen çantamı evden alıp koşarak uzaklaştım.Aras ve Hayal bir hafta kadar konuşmadılar.Sanırım Aras bana kalacaktı.Aras o yanlış anlaşılmadan sonra yüzüme dahi bakmamıştı ama Hayali unutunca bana gelecekti.O gün Burak ve Hayalin kafeye gideceğini duyunca çıldırdı. Adamlarından kafenin adresini alırken Aras'ı takip ettim.Masaya oturduğunda sakinleşmesini bekleyip yanına gidip oturdum .Beni gördüğünde gözucuyla bana bakıp tekrar yan masaya döndü.Dikkatini dağıtmak için sürekli komik şeyler anlatıyordum ama o beni dinlemiyor gibiydi.En son Burak Hayalin elini tutunca çıldırdı ve Hayalin elini tutarak baska bi yere götürdü.O gidince Burak yanıma gelip 'SENİN YAPTIĞINI BİLİYORUM VE EN YAKIN ZAMANDA ORTAYA ÇIKARICAM!'demesiyle ayağa kalkıp bağırdım.'YA SEN HAYALİ İSTEMİYORMUYDUN BEN ARASI SEN HAYALİ KAPIYORSUN.DAHA NE İSTİYORSUN HAYAL YANINDA İŞTE.'dememle ses tonunu alçattı ama benim için yinede bagırır gibi çıkmıştı. 'Sen gerçekten sevseydin eğer onun yanında değilde nerede ise orada mutlu olmasını isterdin.Sen gerçekten sevmiyorsun!'deyip masadan çekip gitti.Burak ı takip ettiğimde Burakı yerde yatarken gördüm.Aras sırf Hayali kıskandığı için Buraka yumruk atmıştı.Bu beni sinirlendirirken Hayale dönüp 'madem Arası sevmiyorsun,ayrıldınız?Neden hala onun aldığı kolyeyi takıyorsun?'dediğimde yüzünü buruşturup kolyeyi çıkartmasını izledim.Bu çok keyif verici olmuştu.Burak Hayali alıp eve götürmüştü ve Aras onların gitmesiylr aynaya yumruk atmıştı ve doktora gitmiştik.Doktor elini sargıya alınca Aras'a gözlerimi kedi gibi yapıp 'Nemi eve bırakır mısın?' dedim evet şansımı sonuna kadar zorlasamda.'Şurada taksi var ona bin.Benim işim var.'dedi acılı ses tonuyla.Onu böyle görmek kalbimi acıtmıştı.Gidip taksiye bindim.Aradan bir hafta geçmişti.Aras ne zaman yanaşmaya çalıssam kaçmıştı.İçimde nedensiz bir huzursuzluk vardı.Sanki bütün kara bulutlar üzerimde dolaşıyordu.

Hayal'den:
Nescafemin son yudumunun bitmesiyle rimelleri aglamaktan akmış olan gözlerimin filmlerden şası olacağını düşünüp leptopu ani hareketle kapattım.Telefonumun çalmasıyla Arasın aradığını düşünüp telefona bakmadım.Daha sonra telefonun ikinci kere çalmasıyla Arası engellediğimi hatırlayıp telefona baktım.'Efendim Burak?'dedim bıkkınca sesi keyifli geliyordu.'Hayal buldum Hayal.'dediginde göz devirdim.'yine kaybettiğin çikolatalardan birini bulduğun için arıyorsan seni gebertirim Burak.'dediğimde ciddileşti.'Ya Hayal ama o iki aydır kayıptı.Her neyse Aras suçsuzmuş.Olay aynen şöyle olmuş elime bi video geçti.İnanmassam kanıtlarım.'dediğinde tepki vermeden bekledim.Olayı anlatıp videoyu watsaptan attığında şaşkınlıktan ağzım açık kalmıştı.Bi yanım seviniyordu diğer yanım ben şimdi kendimi nasıl affettireceğim diyordu.Arası engellediğim bütün sitelerden engeli geri çekmemle mesajlar yağmıştı. 'Güzelim bize bunu yapma.''Sigara yoldaşım oldu sensiz bu yolda.'gibi mesajlar vardı.En son mesaj ilgimi çekmişti.'Bana öyle kinle baktığın her gün benim için zaten bir intihar olacak ne olsa engelledin beni ve bu mesajları görmeyeceksin.Benim bi suçum yok ama senin o nefretle bakan gözlerin bende suç uyandıriyor.Ve ben bununla yaşayamıyorum.Elveda sevgilim,elveda ela gözlüm,elveda..'yazmıştı.Şakamıydı bu.Tam bu mesaji 3 dakika önce yazmıştı.Sanki beynim durmuştu.Son anda olanları idrak edip koşarak Aykutun odasına gittim.'A-aykut he-hemen bana yardım etmen gerekiyor.'dediğimde Aykut ayağa kalkıp göz hızama geldi.'Önce bi sakin ol Hayal noldu anlat bakalım?'dediginde elimi hızla saçımdam geçirip'A-Aras i-intihar edicek bana onu bulman lazım' dedigimde Aykut hemen bilgisayarına yöneldi.Çok iyi bi hekırdı.Ortaokuldayken bi arkadaşı kaçırılmıştı ve ailesi umudunu kestiği anda Aykut bilgisayardan yerini bulup polise haber vermişti ve cocuk bulunmuştu.Aykut bilgisayardan 15 dakika kadar süre bakındıktan sonra bana döndü ve adresi söylediğinde hızla evden çıktım.Hızl koşarken sokaktan çıkmıştım ve nasıl yetişecegimi düşünürken Burak arabayla yanımda durdu.Hemen arabaya binip olamları anlatmamla gaza son hız yüklendi.

Aras'tan:

Onsuz yaşamak istemiyordum.Son çare intihar dı.Son mesajımı yazmıştım ama engellediğinden göremyecekti. Bi uçurum kenarına geçip olanları düşündüm.Hayal okula gelene kadar aylak aylak gezen, önüne gelen her kızla yatan,kavgaların hepsinde bulunmuş biriydim.Ne değişmişti.O okula geldiğinde uysallaşmıştım.Başka hiçbir kıza o gözle bakmamıştım.Etrafındaki her erkek beni deli ediyordu. Daha sonda çıkmaya başlamıştık babasıyla o kadar derdinin arasında birde ben çıkmıştım başına.Bazen bu hayatta.en gereksiz insan olduğumu düşünüyordum.Ayağımla son adımımı atıp uçur kenarına geldiğimde gözlerimi kapattım.Yağmur sonrası kokan toprakın temiz kokularını,uçurmdan aşağıdaki dereden gelen suyun kıyılara çarpma sesini ve araba kornası sesi duyuyordum.Tam kendimi bırakacağım sırada arkadan 'Ne olur yapma!'diye bir ses gelmişti evet bu onun sesiydi.Umutla arkamı döndüm.Arabadan inip bana koşturdu ve sarıldı.Bunu beklemiyordum.Evet bunu beklemiyordum.Ama o vazgeçilmezdi benim için,doyulmazdı.Yeryüzünün bütün güzelliklerine ragmen,onun yokluğuna dayanılmazdı.

Günlerdir özlediğim kokusunu doya doya içime çekiyordum.Saçlarının kokusu uyusturucu gibi bende bağımlılık yapıyordu. Parmakları ucuna yükselip kulağıma fısıldadı.'Bir daha bunu yapma şapsal.Seni bırakmayacağım.'dediğinde serseri gülüşümle bende eğilip kulağına fısıldadım.'BENDE SENİ BIRAKMAYACAĞIM.'

Nasıldı bölüm....Şu artık barışsın diyenlere sesleniyorum.Buyrun.Yorum atarsanız beni çok sevindirirsiniz simdiden yorumlarinizi bekliyorum.