İMKÂNSIZ (#Wattys2016)

BÖLÜM 1: TEK SIĞINAĞIM

"Babam beni hiç sevmeyecek mesela veya hiç canım kızım diyerek sarılmayacak. Hiç kahramanım olmayacak. Sevgisiz doğdum sevgisiz öleceğim."

MULTİ: AÇELYA'NIN KÜÇÜKLÜĞÜ

-AÇELYA SARGIN-

Eski bir parkta kırgınca kaydırağa bakıp ağlıyordum. Bugün babam bizi terkedeli 10 yıl olmuştu.

"Bi kere sevmeyi deneseydin bizi ne olurdu"

diye çığlık attım. Arkamdan bir el omzuma dokundu kafamı çevirdiğimde abim olduğunu farkettim. Benim burda olabileceğimi bilen tek kişi oydu zaten. Beni görünce gözleri doldu

"Ağlama lütfen"

dedi acı çekercesine. Ona baktım ve buruk bir şekilde gülümsedim

"Ağlamıyorum abicim sadece kırgınım ona"

dedim. Güçlü görülmeliydim çünkü birinin güçlü görünmesi lazımdı sakince göz yaşlarımı sildim ve abime dönüp

"Hadi kalkalım burda durmak istemiyorum"

dedim. Bana baktı

"Eve gidelim bence annem merak eder saat 11olmuş"

dedi. Başımı salladım ve eve doğru ilerledik.

Eve geldiğimizde annem müthiş bir sofra hazırlamıştı bugünü unutmamız için abime baktım sırıttım aynı anda koşmaya başladık masaya oturmak için. Annemi kocaman öptüm ve

"Hepsi çok güzel olmuş anniş"

dedim. Abim bana baktı ve gözlerini devirdi

"Hepsi çok dehşet güzel olmuş sultanım"

dediğinde benden daha güzel iltifat ettiği için sinirim bozuldu. Annem

"Gençler iltifatlarınız için teşekkürler fakat bunlara inanmam için tabaklarınızı bitirmeniz lazım"

dedi ve abimle sırıttık. Annem onca şey yaşamasına rağmen hayat dolu bir kadındı ondan ve abimden öğrenmiştim güçlü olmayı. Hayatın herzaman yüzümüze gülmeyeceğini öğrenmiştim ve ben bunu öğreneli tam 10 yıl olmuştu.

**********************************

Sabah erkenden kalktım bugün okulun ilk günüydü bir kolejde burslu olarak okuyordum ve 12.sınıftım. Bu okulda bu yıl 2.yılımdı özel okul olmasına rağmen parasıyla hava atma çabalarına girmiyordu öğrenciler bu yüzden bu okulu çok seviyordum. Okul formamı giydim ve saçlarımı düzleştirdim hafif bir makyaj yaptım ve odamdan çıkar çıkmaz abimi gördüm. Abim ultra yakışıklıydı ve sabah sabah onu görmek iyi geliyordu bana. Bana döndü

"Günaydın güzellik"

güldüm.

"Sanada günaydın ultra yakışıklı abicimm"

kaşlarını çattı.

"Yalakalık yapma o makyaj ne öyle alt üstü okula gidiyorsun"

suratım düştü ve

"Çok hafif yaptım abi hem bugün okulun ilk günü"

dedim ve sırıtarak kaçtım. Salona geçtim ve masaya oturdum ve bağırdım.

"Anniş hadi ama çabuk ol geç kalacağız"

annem hemen geri bağırdı.

"Bağırma kız geliyorum işte"