The Royal Blood Pack [Discontinued]

Hoofdstuk 7

Hé Zoë! Kom anders komen we te laat voor het jagen!" Mathijs rent langs me terwijl langzamerhand krimpt. Z'n staart komt te voorschijn. "Rustig maar, ik kom al..." Ik kijk even achterom, als er nog meer wolven komen. Maar niemand te bekennen. Zijn we de laatste? Ik ren nog steeds door zonder te veranderen. Eenmaal kijk ik weet vooruit maar Mathijs rent niet meer voor me. "Mathijs!!? Grapjas, kom maar uit de bosjes!" Maar er is geen reactie. Ik sta stil en luister naar de ritselende bladeren die dansen door de wind. Stilstaand op een open veld. De wereld draait sneller en sneller om mij heen. "Mathijs!...." Zonder enige grip val ik op de grond. Na een tijdje staat de wereld weer stil. "Zoë?..." Zonder twijfel kijk ik naar links. Een slang kronkelt om Mathijs heen. Met trillende handen rijk ik naar Mathijs. Maar inplaats van dat hij iets doet, bijt de slang hem in de nek. "...." Met m'n geluidloze geschreeuw, zie ik hoe Mathijs op de grond valt. Kruipend naar hem toe, snakkend naar een verschijnsel van leven.
"My beloved, don't cry... It doesn't suit you."

~~~~~~~

"Mathijs!" Met m'n klauwen in het bed gespijkerd, kijk ik tegen een stenen muur. Zwetend lig ik in bed, terwijl ik hijg. "..!" Uit angst trek ik mijn rechterhand van het bed af. "Rustig maar, ik ben het." Een rustgevende stem komt van sprake. Maar nog steeds kijk ik met angstige ogen. M'n tanden staan nog bloot, trillend gepiep komt van me af. "Zoë!" Ik krijg een branden gevoel op m'n wang. Ik werd geslagen, in m'n gezicht! Gegrom en krassend nagels tegen het hout verbreken de stilte. "Zoë..." Hopeloze ogen kijken me aan. Terwijl ik de tanden niet meer ontbloot, kan ik het persoon niet uit het oog verliezen! Te verdacht. "Zoë?" Wat 'zoë'? Waarom zegt ze dat de hele tijd. Eigen taal ofzo? Weer probeert ze m'n hand te benaderen maar zonder succes. Ik sla der hand weg, terwijl de zenuwen over m'n hele lichaam lopen. Zuchtend staat het persoon op en sluit de deur.

"Het lijkt net dat... ze Zoë niet meer is!.... Ik weet het... Ja het klinkt raar....nee dat  niet." Intens luister ik naar het persoon achter de deur. Ze praat tegen iemand. Het andere persoon kan ik niet verstaan. De deur wordt onverwachts open gedaan, waardoor ik automatisch ga staan. Twee gedaantes staan bij de ingang van de deur. "Zoë..." Één van de gedaantes loopt met open armen naar me toe. Ik probeer achteruit te deinzen maar het bed houdt me tegen. "Vertel wat er is gebeurt. Vertel me wat er is gebeurt met Felix." Felix? Wie is.... Felix! Felix! Felix!! FELIX!! "Met Felix?..." Zonder dat ik het merk, val ik voorover in elkaar. "Ja met Felix.. En met jou.." Met mij?... Waarom?... "Felix is.. I-is..." Stotterend probeer ik m'n woorden er uit te stotteren. "Ja... Dat weten we." Langzaam kijk ik omhoog. Ze weten het al? Maar hebben ze hem geprobeerd te redden? Felix verdient dit niet. "Vincent...." Vincent is hier... Hij is bij me.. Een glimlach komt op mijn gezicht terwijl ik me omhoog trek via Vincent's shirt.

Tranen rollen over m'n wangen, emoties komen van alle kanten. Vincent ruikt altijd zo lekker. "Hij was al dood." Zonder enige pauze in m'n woorden, vertel ik het. De deur gaat ineens verder open. De andere gedaante, Roos-An, komt samen met Justin de kamer binnen. Ik laat mezelf op het bed vallen. My beloved, don't cry... It doesn't suit you.... Ik slik al m'n angst door en laat de rest weten dat ik alles wil gaan vertellen. Alles! "In de ochtend dat we hem voor de deur vonden, was al niet meer mens. Dat ding had hem al bezit sinds vanochtend." Ik weet nog steeds niet hoe die gedaante heet. "Dat ding?" Zeggen Vincent en Justin in koor. "Dat?" Ze kijken me allemaal verward aan. "Een gedaante... " zeg ik tegen ze. Ze gaan der niet verder op in, het lijk net alsof ze al meer weten dan mij. Hun ogen dwalen langzaam van me af. "Wat!?!" Zeg ik uit stress. "Heb je ineens een bepaalt soort nachtmerrie gehad, die je nooit eerder heb gehad?"

Zal ik het hun vertellen? Van wat ik over Mathijs heb gedroomd? Maar wat als ik hun ermee lastig ga vallen? "Nee, niet echt nee." Ineens kijken ze allemaal geruststellend. Wat is er dan aan de hand? "We zagen bij Felix een tattoo in de nek." "Oo die slang?" Vraag ik. Iedereen knikt als antwoord. "Weet je nog waarvan dat is?" Roos-An kijkt me aan en gaat voor me knielen. "Euhh het komt me niet echt bekend voor. Hoe zo?" Roos-An kijkt naar de jongens. "Die gedaante die jij beschreef is een Death Snatcher." Death Snatcher.. Klinkt niet echt bepaalt... Hoe zal ik het noemen? Goedaardig, dat zeker niet. "Dus die 'Death Snatcher' had Felix al die tijd in bezit?" Weer knikken ze met zijn alle. Waarom doen ze zo raar? Ik kijk heel even naar de grond en kijk dan weer op. "Jongens?!?" Ze zijn uit de kamer verdwenen. Met een sprong spring ik op en kijk ik om heen. "Haha grappig hoor!..." Ik vertrouw m'n eigen woorden niet meer. "My beloved..."

"Zoë?!?... Hallo?" Snel knipper ik met m'n ogen. Ik zit op het bed terwijl Roos-An nog voor me staat geknield. "Weet je nog waarvan dat is?" Vincent en Justin staan ook nog steeds in de kamer. Maar.. Maar.. Wat was dat net dan?!? My beloved.. IK WORDT GEK! M'n handen schud ik door m'n haren en kijk ik om me heen. Er wordt iets op m'n schouder gelegd. Snel kijk ik wat het is. Roos-An.. Met m'n ogen wijd open, kijk ik iedereen aan. "Zoë?.." De wereld draait weer om me heen. Nee.. Nee! Niet al weer! Ik wil Mathijs niet kwijt! Fragmenten van de droom over Mathijs speelt meerdere malen af langs m'n gedachten. Mathijs ren niet weg... Niet zonder mij. "Zoë!" Die naam... Is dat van mij? Heeft iemand mij nodig? De slang kronkelt door de kamer heen, langs alles en iedereen. Totdat het stopt, voor m'n voeten.

Het hoofd kantelt langzaam omhoog. Don't cry... Uit onraad voel ik een traag over m'n wang. Waarom huil ik? "Wat moet je van me? Waarom moet ik dit allemaal zien? Wat heeft het met mij te maken?!?" Ik weet niet wat er om me heen afspeelde maar ik keek recht in de ogen van de slang. Die mooie goud glansende ogen, zelf verzekerd en geen angst. Verre stemmen hoor ik op de achtergrond. Ik voel dat iemand me naar de echte wereld wil sleuren. "Waarom?" Vraag ik nog een keer. WAT HEB IK MISDAAN? De mond van de slang gaat open, de tong beweegt. Een sissend geluid komt er van af. Maar op een gegeven moment staat er een wolf voor me. Wat heeft dit allemaal te betekenen. "Because she wants it, she says it, I do it....For my Master" Omdat zij het wil, zij zegt het, ik doe het...voor mij- "ZOË!"
It doesn't suit you..

-----------
Sorry, sorry, SORRY
dat ik zo lang niks heb gepost🙏🏼
Ik zit midden in een toetsweek maar dat maakt niks uit😅
Het cijfer wordt er toch niet beter op😂😒

Tot het volgende hoofdstuk🙌🏼✨❤️