The Royal Blood Pack [Discontinued]

Hoofdstuk 10

Heyyy lezers!

Voordat je verder leest wil ik even zeggen dat m'n inspiratie voor dit boek torenhoog is,

máár jammer genoeg weet ik niet echt hoe ik dat moet schrijven..

Als je snap wat ik bedoel ;3

Na veel gepruts te hebben gehad met dit hoofdstuk heb ik het toch in 1 dag laten publiceren.

Veel lees plezier!

--------------------------------------

Gisteravond heb ik geholpen met Roos-An om haar spullen in te pakken. Óók heb ik gemerkt dat Justin een gesprek heeft gehad met Vincent, alsof hij de realiteit eindelijk weer bij  Vincent naar voren heeft bracht. Zo meteen moet ik maar eens opstaan. Roos-An en Justin zijn denk ik al lang wakker, zeker na al die spanning in de roedel. Voorzichtig en geluidloos probeer ik de deken van me af te halen, maar nee. In plaats van dat m'n voeten de grond raken wordt ik weer terug het bed in getrokken door twee armen om mij middel heen. De deken wordt weer om me heen geslagen terwijl ik weer een warm lichaamstemperatuur aanwezig voel op m'n rug. De armen om heen laten langzaam los. Daarna draai ik me om in bed. Vincent doet z'n armen weer om mij heen waardoor ik naar hem toe getrokken wordt. Hij doet zijn ogen open, prachtige goud glansende ogen kijken me aan. "My beloved..." Wat... N-Ne-Ne-NEE! Met al m'n kracht duw ik mezelf van hem af waardoor ik om m'n rug beland. De schaduw van het gedaante komt langzaam naar me toe... Dat betekend dat het naar me toe komt! Het komt sneller en sneller naar me toe, wat me steeds banger maakt. Op het laatste moment komt er langzaam, twee handen komen over de kant van het bed. Het kijkt me recht in me ogen het is-...

Het kijkt me recht in de ogen aan met bezorgde ogen. "Z-Zoë? Wat doe je?" Opgelucht adem ik uit, met een glimlach leg ik m'n achterhoofd op de grond. Het is Vincent maar... gelukkig. "Ik heb geen idee...." Antwoord ik. Starend naar het plafond, zie ik dat Vincent de hele tijd bezorgt naar me kijkt. Uitendelijk klim ik weer overeind en ga ik zitten op de rand van het bed. "Waar denk je aan?" Vraag ik voorzichtig aan Vincent terwijl ik hem knuffel. "Je weet toch wel dat we nu Rank D zijn?" Rank D... Alle roedels die niet meer compleet zijn. Voorzichtig knik ik. "Dat betekend ook dat we hier niet meer veilig zijn." Ranken zoals B en C gaan naar ons op zoek, niet letterlijk maar als ze ons eenmaal vinden zijn we de klos. Rank C willen ons voor veiligheid, hoe meer wolven hoe minder kans om aangevallen te worden door andere roedels. Rank B aan de andere hand hebben ons meer nodig voor mankracht. Rank B staat ookwel bekent als de ontbonden roedels, die niet luisteren naar de hoogste Rank, Rank A. Ze z'n een soort van een tegenpartij. Dat is hoe ik het heb geleerd, via de Rank C perspectief.  "Dus ik heb contact op genomen met een paar oude vrienden en die willen ons in hun roedel hebben."

"Serieus?!?!" Ik spring op van vreugde maar uiteindelijk sta ik weer stil. "Maar... Ben je dan nog wel een Alfa?" Want als we naar een andere roedel gaan, zijn de ranken al verdeeld. Voorzicht schud hij met z'n hoofd. "Maar ik kan wel gewoon een Beta worden, zolang ik maar bij jou ben." Hij gaat voor me staan en legt z'n armen om m'n middel. In een seconde trekt hij me naar zich toe en tilt me op. Ik sla m'n benen om hem heen, waardoor we nu op ooghoogte zitten. "Zolang ik maar bij jou ben." Herhaal ik terwijl ik verdwaal in z'n ogen. Met m'n linkerhand ga ik door z'n haar heen, terwijl ik hem speels naar me toe trek. Onze ogen houden elkaar in de gaten, tot het laatste moment. Z'n lippen raken die van mij, langzaam loopt Vincent naar het achteren. Een zachte ondergrond vangt me op. Samen met Vincent naar een roedel, samen met mijn Soulmate. "Zoë, Vincent!" Geblaf en nagels over de grond komen vanuit de gang. "Ik beheers de Moon-Shape!.." De deur word opengeslagen. Roos-An staat in de deur opening, in Moon-Shape. "O...sorry" zegt ze als ze ziet waarmee we bezig waren. Vincent springt van me af en houdt een hand naar me toe. "We moesten toch al opstaan." Verklaart Vincent naar me met een beetje irritatie in z'n stem. Ik pak z'n hand en word omhoog gehesen.

------

Voordat we afscheid hadden genomen van Roos-an en Justin, hebben Vincent en ik hun vertelt dat we vannacht ook zullen vertrekken. Roos-An en Justin gaan opzoek naar een roedel in het oosten, terwijl wij reizen naar westen. Gelukkig beheerst Roos-An nu de Moon-Shape, dat zal haar zeker helpen om haar een goede rank te krijgen in haar nieuwe roedel. Na 1 jaar samen te hebben overleeft in het bos, kunnen we nauwelijks geloven dat we nu uit elkaar gaan als roedel. Aan de ene kant wisten we allemaal wel dat we niet bij elkaar bleven als roedel, maar aan de andere kant zullen we het toch wel elkaars aanwezigheid missen. Alle gebeurtenissen die zich hebben afgespeeld in het bos, voor de ramp en na. Waar zou Mathijs nu zijn? Heeft hij een eigen roedel? Of verschuilt hij zich nu voor andere wolfen, helemaal alleen? Met tientallen wolven rennen door het bos, misschien nu slapend in de bergen? Zal hij het normale mensenleven in gegaan zijn? Zijn ware liefde gevonden hebben? "Zoë? Kom we gaan naar binnen." Vincent pakt m'n hand en leidt me naar binnen, terwijl twee wolven in de bomen verdwijnen.

------

"Zullen we ooit hier weer terug komen?" Vraag ik aan Vincent terwijl hij de deur op slot doet. "Ooit" Antwoordt hij. "Misschien wonen hier dan wel mensen of een andere roedel." Zonder dat ik het door heb staar ik de hele tijd naar een van de ruiten. "Zoë?" Hij beweegt z'n hand voor m'n ogen en legt m'n rugzak naast me neer. Achter me hoor ik botten kraken en een geblaf als einde. Ik draai me om, m'n rug naar m'n oude huis gericht. Voor me zit Vincent, veranderd in z'n wolven-gedaante. Weer blaft hij en doet z'n voorpoten over z'n snuit. Piepend en verveelt zit hij op de grond. "Jaja, ik kom al." Vincent loopt al vast vooruit, met z'n rugzak op z'n rug. Ik pak m'n rugzak en maak het vast op m'n rug. Langzaam ga ik bukken naar de grond, m'n botten in m'n benen en armen beginnen te breken. De kou verdwijnt om mij heen, de bladeren op de grond voel ik onder m'n voetkussens. De laatste rugwervels in m'n rug groeien door en de tanden in m'n kaken verscherpen. De laatste keer kijk ik achter me om. Prachtige gouden ogen kijken me aan vanuit een ruit. Gaat het me achtervolgen? De Death Snatcher.. Een bekend geblaf komt in m'n oren. Vincent.

----------------

Ik weet het is geen groot hoofdstuk maar het moeilijke gedeelte, voor mij, zit erop!

Zoë en Vincent gaan nu naar een roedel waar een paar oude vrienden bij zitten. Kent Zoë ze ook?  Hoe gaat ze de omstandigheden accepteren?

Tot het volgende hoofdstuk!