หลังจากที่จีมินอึ้งกับสิ่งที่พึ่งรับรู้ ก็พากันไปนั่งทำความเข้าใจกับหลายๆเรื่องที่เกิดขึ้นบริเวณโรงอาหารของมหาลัย
"ทำไมกูถึงไม่เคยรู้.."
จีมินเอาแต่บ่นพึมพำๆกับเรื่องน้องชายยุนกิ"หิวกันม้ะ? เดี๋ยวกูไปซื้อก๋วยเตี๋ยวมาให้"
วีพูดขัดจังหวะจีมินก่อนทั้งสองจะตอบพร้อมกัน"หิว/หิวครับ"
"เค เดี๋ยวไปซื้อแปป คุยกันไปก่อน"
วีเดินออกไปพลางล้วงหาตังค์ในกระเป๋า"พี่คือพี่จีมินใช่มั้ยครับ?"
อูจีถามเพื่อให้คนตรงหน้ามาโฟกัสกับเขา"อ่า ใช่นายรู้ได้ไง?"
จีมินหันมาสนใจกับเด็กหนุ่มตรงหน้า"อ๋อ พี่ยุนกิเค้าสนใจพี่เป็นพิเศษน่ะ เค้าเอาแต่บ่นถึงพี่"
"...."
"ที่เค้าไม่บอกพี่เรื่องผมอาจเป็นเพราะถ้าผมรู้จักพี่จีมินอาจจะทำเค้าขายหน้าก็ได้ 55555 ผมชอบแกล้งพี่ยุนกิน่ะครับ"
"แต่เค้าก็ควรจะบอกพี่มั่งสิ!!"
"พี่เค้าก็แบบนี้แหละครับ"
"แล้ว รู้เรื่องที่พี่เลิกกับแฟนพี่ป้ะ?"
"รู้สิครับ"
"หืม จริงๆนายไม่ควรจะรู้นะ นายไม่รู้จักพี่ด้วยซ้ำ"
"ก็เพราะพี่ยุนกิไง ผมถึงรู้ลึกรู้จริงแบบนี้"
"นายควรบอกทั้งหมดที่นายรู้.."
"ไม่ได้หรอกครับ แต่ให้บอกเท่าที่ควรจะรู้
ผมก็ยินดี""มาแล้ว~ อีอ้วนอย่านั่งบื้อช่วยกูถือหน่อย"
เสียงวีที่ขัดจังหวะสำคัญของจีมินที่เรียกให้มาช่วยยกชามก๋วยเตี๋ยว ทำเอาคนตัวเล็กถอนหายใจจนต้องไปช่วยถือ"ไหนๆๆ ถึงไหนแล้ว"
วีถามพร้อมนั่งเป่าก๋วยเตี๋ยวด้วยความอยากรู้"ถึงตอนที่จะเปิดโปงยุนกิละไง ต่อเลยๆๆ"
จีมินบอกให้อูจีต่อด้วยความอยากรู้จนสั่น
YOU ARE READING
My sweet JIMIN [ ฟิคขนมจีมิน ]
Teen Fictionรักซื้อไม่ได้ แต่ซื้อขนมจีมินได้นะครับ : )