หลายสัปดาห์ผ่านไป
เรื่องราวของยุนกิที่จีมินอยากรู้ก็ยังไม่มีอะไรคืบหน้า
ความผิดปกติของเจ้านายอย่างจองกุก
ก็ทำให้มันดูกลายเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว
กับการแทนสรรพนามกันว่า
' พี่จองกุก - น้องจีมิน '
ไม่รู้เป็นแบบนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่
แต่มันทำให้รู้สึก..
เหมือนตอนที่ยังคบกัน
การกระทำของจองกุก
ดูอบอุ่นมากขึ้น
เหมือนคอยคบกัน..
เค้าให้เกียรติจีมินมากขึ้น
มากกว่าตอนที่เลิกกัน
เค้าทำไปเพื่ออะไรกัน ?
ในเมื่อยังไงใจก็รู้
ว่า จีมินจะไม่กลับไปเจ็บอีก
----------------------------------------------
"ให้พี่ไปส่งนะ"
"อืม ก็ไปส่งทุกวันหนิจะถามทำไม"
เสียงคนตัวเล็กพูดตอบกลับร่างสูงที่เดินตรงไปยังรถหรูในเวลาเลิกงานปั้ก!
ทั้งสองผลักตัวเองเข้ามาอยู่ในรถพร้อมบรรยากาศที่เงียบสงบ ผิดปกติ"..."
"เป็นไร?"
"จะบอกกูได้รึยัง?"
"เรื่องอะไรครับ?"
"พี่ยุนกิไง จะบอกเมื่อไหร่?"
ถึงแม้จะไม่ได้พูดเรื่องนี้มาหลายสัปดาห์แต่ตลอดเวลาในหัวจีมินก็เอาแต่คิดเรื่องนี้ อยากจะรู้ความจริง อยากจะเข้าใจเรื่องนี้ให้กระจ่าง"ก็บอกให้ไปถามพี่ยุนกิไง"
"ให้ถามตรงๆพี่เค้าคงตอบอ่ะ"
"เอ้า ทำไมหละ น้องจีมินไว้ใจพี่เค้าหนิ"
"ก็พี่จองกุกบอกเองปะครับว่าให้ระวัง"
"อ๋อ ก็จริง เชื่อพี่ก็ดีละ"
"ทำไมกูต้องเรียกมึงพี่ในเมื่อมึงเป็นเพื่อนกู"